< Psalmorum 109 >

1 In finem, Psalmus David.
למנצח לדוד מזמור אלהי תהלתי אל תחרש׃
2 Deus laudem meam ne tacueris: quia os peccatoris, et os dolosi super me apertum est.
כי פי רשע ופי מרמה עלי פתחו דברו אתי לשון שקר׃
3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
ודברי שנאה סבבוני וילחמוני חנם׃
4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi: ego autem orabam.
תחת אהבתי ישטנוני ואני תפלה׃
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis: et odium pro dilectione mea.
וישימו עלי רעה תחת טובה ושנאה תחת אהבתי׃
6 Constitue super eum peccatorem: et diabolus stet a dextris eius.
הפקד עליו רשע ושטן יעמד על ימינו׃
7 Cum iudicatur, exeat condemnatus. et oratio eius fiat in peccatum.
בהשפטו יצא רשע ותפלתו תהיה לחטאה׃
8 Fiant dies eius pauci: et episcopatum eius accipiat alter.
יהיו ימיו מעטים פקדתו יקח אחר׃
9 Fiant filii eius orphani: et uxor eius vidua.
יהיו בניו יתומים ואשתו אלמנה׃
10 Nutantes transferantur filii eius, et mendicent: et eiiciantur de habitationibus suis.
ונוע ינועו בניו ושאלו ודרשו מחרבותיהם׃
11 Scrutetur fœnerator omnem substantiam eius: et diripiant alieni labores eius.
ינקש נושה לכל אשר לו ויבזו זרים יגיעו׃
12 Non sit illi adiutor: nec sit qui misereatur pupillis eius.
אל יהי לו משך חסד ואל יהי חונן ליתומיו׃
13 Fiant nati eius in interitum: in generatione una deleatur nomen eius.
יהי אחריתו להכרית בדור אחר ימח שמם׃
14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini: et peccatum matris eius non deleatur.
יזכר עון אבתיו אל יהוה וחטאת אמו אל תמח׃
15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
יהיו נגד יהוה תמיד ויכרת מארץ זכרם׃
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam.
יען אשר לא זכר עשות חסד וירדף איש עני ואביון ונכאה לבב למותת׃
17 Et persecutus est hominem inopem, et mendicum, et compunctum corde mortificare.
ויאהב קללה ותבואהו ולא חפץ בברכה ותרחק ממנו׃
18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei: et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum, et intravit sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossibus eius.
וילבש קללה כמדו ותבא כמים בקרבו וכשמן בעצמותיו׃
19 Fiat ei sicut vestimentum, quo operitur: et sicut zona, qua semper præcingitur.
תהי לו כבגד יעטה ולמזח תמיד יחגרה׃
20 Hoc opus eorum, qui detrahunt mihi apud Dominum: et qui loquuntur mala adversus animam meam.
זאת פעלת שטני מאת יהוה והדברים רע על נפשי׃
21 Et tu Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum: quia suavis est misericordia tua. Libera me
ואתה יהוה אדני עשה אתי למען שמך כי טוב חסדך הצילני׃
22 quia egenus, et pauper ego sum: et cor meum conturbatum est intra me.
כי עני ואביון אנכי ולבי חלל בקרבי׃
23 Sicut umbra cum declinat, ablatus sum: et excussus sum sicut locustæ.
כצל כנטותו נהלכתי ננערתי כארבה׃
24 Genua mea infirmata sunt a ieiunio: et caro mea immutata est propter oleum.
ברכי כשלו מצום ובשרי כחש משמן׃
25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me, et moverunt capita sua.
ואני הייתי חרפה להם יראוני יניעון ראשם׃
26 Adiuva me Domine Deus meus: salvum me fac secundum misericordiam tuam.
עזרני יהוה אלהי הושיעני כחסדך׃
27 Et sciant quia manus tua hæc: et tu Domine fecisti eam.
וידעו כי ידך זאת אתה יהוה עשיתה׃
28 Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me, confundantur: servus autem tuus lætabitur.
יקללו המה ואתה תברך קמו ויבשו ועבדך ישמח׃
29 Induantur qui detrahunt mihi, pudore: et operiantur sicut diploide confusione sua.
ילבשו שוטני כלמה ויעטו כמעיל בשתם׃
30 Confitebor Domino nimis in ore meo: et in medio multorum laudabo eum.
אודה יהוה מאד בפי ובתוך רבים אהללנו׃
31 Quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.
כי יעמד לימין אביון להושיע משפטי נפשו׃

< Psalmorum 109 >