Psalmorum 101

1 Psalmus ipsi David. Misericordiam, et iudicium cantabo tibi Domine: Psallam,

Ég vil syngja um réttlætið og miskunnsemina. Ég vil lofsyngja þér, ó Guð!

2 et intelligam in via immaculata, quando venies ad me. Perambulabam in innocentia cordis mei, in medio domus meæ.

Ég, konungurinn, vil kappkosta að lifa heiðarlega og ganga um heimili mitt í grandvarleik – hjálpaðu mér til þess!

3 Non proponebam ante oculos meos rem iniustam: facientes prævaricationes odivi. Non adhæsit mihi

Gefðu mér að forðast allt sem er gróft og ljótt – að fyrirlíta hið illa.

4 cor pravum: declinantem a me malignum non cognoscebam.

Já, ég vil ekki vera sjálfselskur og vondur.

5 Detrahentem secreto proximo suo, hunc persequebar. Superbo oculo, et insatiabili corde, cum hoc non edebam.

Ég umber ekki þá sem baktala nágranna sinn, og hroka og dramb mun ég ekki þola.

6 Oculi mei ad fideles terræ ut sedeant mecum: ambulans in via immaculata, hic mihi ministrabat.

Ég leita uppi réttláta menn í landinu og kalla þá til starfa, að þeir búi hjá mér, – þeir einir sem grandvarir eru.

7 Non habitabit in medio domus meæ qui facit superbiam: qui loquitur iniqua, non direxit in conspectu oculorum meorum.

Svikara og lygara þoli ég ekki í mínum húsum.

8 In matutino interficiebam omnes peccatores terræ: ut disperderem de civitate Domini omnes operantes iniquitatem.

Ég þagga niður í illmennunum í landinu og útrými úr borginni öllum óguðlegum.