Mattheum 17
1 Et post dies sex assumit Iesus Petrum, et Iacobum, et Ioannem fratrem eius, et ducit illos in montem excelsum seorsum:
Bangʼ ndalo auchiel, Yesu nokawo Petro gi Jakobo, kod Johana owadgi Jakobo mi notelonegi ma gidhi ewi got malo kar kendgi.
2 et transfiguratus est ante eos. Et resplenduit facies eius sicut sol: vestimenta autem eius facta sunt alba sicut nix.
Kane gin kuno kite nolokore ka gineno. Lela wangʼe norieny ka chiengʼ, kendo lepe nolokore rachar marieny ka ler.
3 Et ecce apparuerunt illis Moyses, et Elias cum eo loquentes.
Apoya nono Musa gi Elija nothinyore e nyimgi kanyo kendo ne giwuoyo gi Yesu.
4 Respondens autem Petrus, dixit ad Iesum: Domine, bonum est nos hic esse: si vis, faciamus tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum, et Eliæ unum.
Petro nowachone Yesu niya, “Ruoth, bedowa kae en gima ber. Ka iyiena to abiro gero kiru adek kae; achiel mari, achiel mar Musa to machielo mar Elija.”
5 Adhuc eo loquente, ecce nubes lucida obumbravit eos. Et ecce vox de nube, dicens: Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi bene complacui: ipsum audite.
Kane pod owuoyo, boche polo nobiro apoya moumogi, kendo dwol moro noa e boche polo kawacho niya, “Ma en Wuoda mahero kendo en ema chunya mor kode, winjeuru!”
6 Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam, et timuerunt valde.
Kane jopuonjre owinjo wachno, luoro nomakogi mi gipodho piny ka gikulo wiyegi piny.
7 Et accessit Iesus, et tetigit eos: dixitque eis: Surgite, et nolite timere.
Yesu nobiro irgi momulogi, kowacho niya, “Auru malo, kendo weuru bedo maluor.”
8 Levantes autem oculos suos, neminem viderunt, nisi solum Iesum.
Kane gitingʼo wengegi, ne ok gineno ngʼato makmana Yesu kende.
9 Et descendentibus illis de monte, præcepit eis Iesus, dicens: Nemini dixeritis visionem, donec Filius hominis a mortuis resurgat.
Kane oyudo gilor gia ewi got, Yesu nowuoyo negi kowacho niya, “Kik uwach ne ngʼato angʼata gima useneno, nyaka chop kinde ma Wuod Dhano nochier koa kuom joma otho.”
10 Et interrogaverunt eum discipuli, dicentes: Quid ergo scribæ dicunt quod Eliam oporteat primum venire?
Jopuonjre nopenje niya, “Kare angʼo momiyo jopuonj chik wacho ni Elija nyaka bi mokwongo?”
11 At ille respondens, ait eis: Elias quidem venturus est, et restituet omnia.
Yesu nodwokogi niya, “Kuom adiera, Elija nyaka bi mondo oket gik moko duto kare.
12 dico autem vobis, quia Elias iam venit, et non cognoverunt eum, sed fecerunt in eo quæcumque voluerunt. Sic et Filius hominis passurus est ab eis.
To awachonu ni Elija koro osebiro, to kata kamano ne ok giyange, kendo gisetimone gimoro amora mane gihero. Wuod Dhano bende ibiro sandi e lwetgi e yo machalre.”
13 Tunc intellexerunt discipuli, quia de Ioanne Baptista dixisset eis.
Eka jopuonjre noyango ni nowuoyo kodgi kuom Johana ja-Batiso.
14 Et cum venisset ad turbam, accessit ad eum homo genibus provolutus ante eum, dicens:
Kane gidwogo ir oganda, ngʼat moro nobiro ir Yesu mogoyo chonge piny e nyime.
15 Domine, miserere filio meo, quia lunaticus est, et male patitur: nam sæpe cadit in ignem, et crebro in aquam.
Nowachone niya, “Ruoth, yie ikech wuoda, nikech en-gi tuo mar ndulme kendo osandore malit. Kinde duto opodho piny e mach kata e pi.
16 et obtuli eum discipulis tuis, et non potuerunt curare eum.
Ne akele ne jopuonjreni mondo gichange, to ne otamogi.”
17 Respondens autem Iesus, ait: O generatio incredula, et perversa, quousque ero vobiscum? usquequo patiar vos? Afferte huc illum ad me.
Yesu nodwokogi kawacho niya, “Yaye tiengʼ maonge gi yie kendo mokethoreni, anabed kodu nyaka karangʼo? Abiro chandora kodu nyaka karangʼo? Kel ane wuowino ka.”
18 Et increpavit illum Iesus, et exiit ab eo dæmonium, et curatus est puer ex illa hora.
Yesu nochiko jachiendno, mi nowuok oa kuom wuowino, kendo nochango kochakore sano.
19 Tunc accesserunt discipuli ad Iesum secreto, et dixerunt: Quare nos non potuimus eiicere illum?
Eka jopuonjre nobiro ir Yesu lingʼ-lingʼ mi openje niya, “Angʼo momiyo wan ne ok wanyal golo jachiendno?”
20 Dixit illis Iesus: Propter incredulitatem vestram. Amen quippe dico vobis, si habueritis fidem, sicut granum sinapis, dicetis monti huic, Transi hinc illuc, et transibit, et nihil impossibile erit vobis.
Nodwoko kowacho niya, “Nikech un gi yie matin nono. Awachonu adier ni ka un gi yie matin marom gi koth karadali to unyalo wacho ne godni ni, ‘Wuogi ia ka idhi kacha,’ kendo dowuogi modhi. Onge gima nyalo tamou. [
21 Hoc autem genus non eiicitur nisi per orationem, et ieiunium.
To jachien ma kama ok nyal riembi ka ok ngʼato olamo matek kendo otweyo chiemo.]”
22 Conversantibus autem eis in Galilæa, dixit illis Iesus: Filius hominis tradendus est in manus hominum:
Kane gichokore kaachiel Galili, nowachonegi niya, “Wuod Dhano ibiro ndhogi mi keti e lwet ji.
23 et occident eum, et tertia die resurget. Et contristati sunt vehementer.
Gibiro nege, to chiengʼ mar adek ibiro chiere mobed mangima kendo.” Kendo jopuonjre nokuyo ahinya.
24 Et cum venissent Capharnaum, accesserunt qui didrachma accipiebant, ad Petrum, et dixerunt ei: Magister vester non solvit didrachma?
Bangʼ ka Yesu gi jopuonjrene nochopo Kapernaum, jochok osuru mar dirachma ariyo ariyo nobiro ir Petro mopenjo niya, “Donge Japuonju chulo osuch hekalu?”
25 Ait: Etiam. Et cum intrasset in domum, prævenit eum Iesus, dicens: Quid tibi videtur Simon? Reges terræ a quibus accipiunt tributum vel censum? a filiis suis, an ab alienis?
Nodwoke niya, “Ee, ochulo.” Ka Petro nochopo e ot, Yesu ema nokwongo wuoyo kode kapenje niya, “Iparo nade kuom wachni, Simon? Ruodhi mag piny choko osuru mopogore opogore kuom nyithindgi koso kuom jomoko?”
26 Et ille dixit: Ab alienis. Dixit illi Iesus: Ergo liberi sunt filii.
Petro nodwoko niya, “Kuom jomoko.” Yesu nowachone niya, “Ka kamano to kare nyithindo ni thuolo.
27 Ut autem non scandalizemus eos, vade ad mare, et mitte hamum: et eum piscem, qui primus ascenderit, tolle: et aperto ore eius, invenies staterem: illum sumens, da eis pro me, et te.
To mondo kik wachwanygi, dhi e nam mondo ichik olopi; kaw rech mimako mokwongo; yaw dhoge, kendo ibiro yudo pesa moromo shekel achiel. Kawe imiye jogo kaka osucha kod mari.”
