< Lucam 19 >

1 Et ingressus perambulabat Iericho.
Потом Иисус вошел в Иерихон и проходил через него.
2 Et ecce vir nomine Zachæus: et hic princeps erat publicanorum, et ipse dives:
И вот, некто, именем Закхей, начальник мытарей и человек богатый,
3 et quærebat videre Iesum, quis esset: et non poterat præ turba, quia statura pusillus erat.
искал видеть Иисуса, кто Он, но не мог за народом, потому что мал был ростом,
4 Et præcurrens ascendit in arborem sycomorum ut videret eum: quia inde erat transiturus.
и, забежав вперед, взлез на смоковницу, чтобы увидеть Его, потому что Ему надлежало проходить мимо нее.
5 Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus vidit illum, et dixit ad eum: Zachæe festinans descende: quia hodie in domo tua oportet me manere.
Иисус, когда пришел на это место, взглянув, увидел его и сказал ему: Закхей! сойди скорее, ибо сегодня надобно Мне быть у тебя в доме.
6 Et festinans descendit, et excepit illum gaudens.
И он поспешно сошел и принял Его с радостью.
7 Et cum viderent omnes, murmurabant, dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset.
И все, видя то, начали роптать, и говорили, что Он зашел к грешному человеку;
8 Stans autem Zachæus, dixit ad Dominum: Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus: et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum.
Закхей же, став, сказал Господу: Господи! половину имения моего я отдам нищим, и, если кого чем обидел, воздам вчетверо.
9 Ait Iesus ad eum: Quia hodie salus domui huic facta est: eo quod et ipse filius sit Abrahæ.
Иисус сказал ему: ныне пришло спасение дому сему, потому что и он сын Авраама,
10 Venit enim Filius hominis quærere, et salvum facere quod perierat.
ибо Сын Человеческий пришел взыскать и спасти погибшее.
11 Hæc illis audientibus adiiciens, dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem: et quia existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
Когда же они слушали это, присовокупил притчу: ибо Он был близ Иерусалима, и они думали, что скоро должно открыться Царствие Божие.
12 Dixit ergo: Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum, et reverti.
Итак сказал: некоторый человек высокого рода отправлялся в дальнюю страну, чтобы получить себе царство и возвратиться;
13 Vocatis autem decem servis suis, dedit eis decem mnas, et ait ad illos: Negotiamini dum venio.
призвав же десять рабов своих, дал им десять мин и сказал им: употребляйте их в оборот, пока я возвращусь.
14 Cives autem eius oderant eum: et miserunt legationem post illum, dicentes: Nolumus hunc regnare super nos.
Но граждане ненавидели его и отправили вслед за ним посольство, сказав: не хотим, чтобы он царствовал над нами.
15 Et factum est ut rediret accepto regno: et iussit vocari servos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum quisque negotiatus esset.
И когда возвратился, получив царство, велел призвать к себе рабов тех, которым дал серебро, чтобы узнать, кто что приобрел.
16 Venit autem primus dicens: Domine, mna tua decem mnas acquisivit.
Пришел первый и сказал: господин! мина твоя принесла десять мин.
17 Et ait illi: Euge bone serve, quia in modico fuisti fidelis, eris potestatem habens super decem civitates.
И сказал ему: хорошо, добрый раб! за то, что ты в малом был верен, возьми в управление десять городов.
18 Et alter venit, dicens: Domine, mna tua fecit quinque mnas.
Пришел второй и сказал: господин! мина твоя принесла пять мин.
19 Et huic ait: Et tu esto super quinque civitates.
Сказал и этому: и ты будь над пятью городами.
20 Et alter venit, dicens: Domine, ecce mna tua, quam habui repositam in sudario:
Пришел третий и сказал: господин! вот твоя мина, которую я хранил, завернув в платок,
21 timui enim te, quia homo austerus es: tollis quod non posuisti, et metis quod non seminasti.
ибо я боялся тебя, потому что ты человек жестокий: берешь, чего не клал, и жнешь, чего не сеял.
22 Dicit ei: De ore tuo te iudico serve nequam. sciebas quod ego homo austerus sum, tollens quod non posui, et metens quod non seminavi:
Господин сказал ему: твоими устами буду судить тебя, лукавый раб! ты знал, что я человек жестокий, беру, чего не клал, и жну, чего не сеял;
23 et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam, ut ego veniens cum usuris utique exegissem illam?
для чего же ты не отдал серебра моего в оборот, чтобы я, придя, получил его с прибылью?
24 Et astantibus dixit: Auferte ab illo mnam, et date illi, qui decem mnas habet.
И сказал предстоящим: возьмите у него мину и дайте имеющему десять мин.
25 Et dixerunt ei: Domine, habet decem mnas.
И сказали ему: господин! у него есть десять мин.
26 Dico autem vobis, quia omni habenti dabitur, et abundabit: ab eo autem, qui non habet, et quod habet auferetur ab eo.
Сказываю вам, что всякому имеющему дано будет, а у неимеющего отнимется и то, что имеет;
27 Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc: et interficite ante me.
врагов же моих тех, которые не хотели, чтобы я царствовал над ними, приведите сюда и избейте предо мною.
28 Et his dictis, præcedebat ascendens Ierosolymam.
Сказав это, Он пошел далее, восходя в Иерусалим.
29 Et factum est, cum appropinquasset ad Bethphage, et Bethaniam ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos suos,
И когда приблизился к Виффагии и Вифании, к горе, называемой Елеонскою, послал двух учеников Своих,
30 dicens: Ite in castellum, quod contra est: in quod introeuntes, invenietis pullum asinæ alligatum, cui nemo umquam hominum sedit: solvite illum, et adducite.
сказав: пойдите в противолежащее селение; войдя в него, найдете молодого осла привязанного, на которого никто из людей никогда не садился; отвязав его, приведите;
31 Et si quis vos interrogaverit: Quare solvitis? sic dicetis ei: Quia Dominus operam eius desiderat.
и если кто спросит вас: зачем отвязываете? скажите ему так: он надобен Господу.
32 Abierunt autem qui missi erant: et invenerunt, sicut dixit illis, stantem pullum.
Посланные пошли и нашли, как Он сказал им.
33 Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: Quid solvitis pullum?
Когда же они отвязывали молодого осла, хозяева его сказали им: зачем отвязываете осленка?
34 At illi dixerunt: Quia Dominus eum necessarium habet.
Они отвечали: он надобен Господу.
35 Et duxerunt illum ad Iesum. Et iacentes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
И привели его к Иисусу, и, накинув одежды свои на осленка, посадили на него Иисуса.
36 Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
И, когда Он ехал, постилали одежды свои по дороге.
37 Et cum appropinquaret iam ad descensum Montis oliveti, cœperunt omnes turbæ discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus,
А когда Он приблизился к спуску с горы Елеонской, все множество учеников начало в радости велегласно славить Бога за все чудеса, какие видели они,
38 dicentes: Benedictus, qui venit rex in nomine Domini, pax in cælo, et gloria in excelsis.
говоря: благословен Царь, грядущий во имя Господне! мир на небесах и слава в вышних!
39 Et quidam Pharisæorum de turbis, dixerunt ad illum: Magister, increpa discipulos tuos.
И некоторые фарисеи из среды народа сказали Ему: Учитель! запрети ученикам Твоим.
40 Quibus ipse ait: Dico vobis, quia si hi tacuerint, lapides clamabunt.
Но Он сказал им в ответ: сказываю вам, что если они умолкнут, то камни возопиют.
41 Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam, dicens:
И когда приблизился к городу, то, смотря на него, заплакал о нем
42 Quia si cognovisses et tu, et quidem in hac die tua, quæ ad pacem tibi, nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
и сказал: о, если бы и ты хотя в сей твой день узнал, что служит к миру твоему! Но это сокрыто ныне от глаз твоих,
43 Quia venient dies in te: et circumdabunt te inimici tui vallo, et circumdabunt te: et coangustabunt te undique:
ибо придут на тебя дни, когда враги твои обложат тебя окопами и окружат тебя, и стеснят тебя отовсюду,
44 et ad terram prosternent te, et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem: eo quod non cognoveris tempus visitationis tuæ.
и разорят тебя, и побьют детей твоих в тебе, и не оставят в тебе камня на камне за то, что ты не узнал времени посещения твоего.
45 Et ingressus in templum, cœpit eiicere vendentes in illo, et ementes,
И, войдя в храм, начал выгонять продающих в нем и покупающих,
46 dicens illis: Scriptum est: Quia domus mea domus orationis est. Vos autem fecistis illam speluncam latronum.
говоря им: написано: дом Мой есть дом молитвы, а вы сделали его вертепом разбойников.
47 Et erat docens quotidie in templo. Principes autem sacerdotum, et Scribæ, et Princeps plebis quærebant illum perdere:
И учил каждый день в храме. Первосвященники же и книжники и старейшины народа искали погубить Его,
48 et non inveniebant quid facerent illi. Omnis enim populus suspensus erat, audiens illum.
и не находили, что бы сделать с Ним; потому что весь народ неотступно слушал Его.

< Lucam 19 >