< Iohannem 3 >

1 Erat autem homo ex Pharisæis, Nicodemus nomine, princeps Iudæorum.
Був же чоловік з Фарисеїв, Никодим імя йому, князь Жидівський.
2 Hic venit ad Iesum nocte, et dixit ei: Rabbi, scimus quia a Deo venisti magister, nemo enim potest hæc signa facere, quæ tu facis, nisi fuerit Deus cum eo.
Сей прийшов до Ісуса в ночі, і каже Йому: Рави, знаємо, що від Бога прийшов єси учителем; нїхто бо таких ознак не може робити, як Ти робиш, коли не буде Бог з ним.
3 Respondit Iesus, et dixit ei: Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit denuo, non potest videre regnum Dei.
Озвавсь Ісус і рече йому: Істино, істино глаголю тобі: Коли хто не народить ся звиш, не може видїти царства Божого.
4 Dicit ad eum Nicodemus: Quomodo potest homo nasci, cum sit senex? numquid potest in ventrem matris suæ iterato introire, et renasci?
Каже до Него Никодим: Як же може чоловік народитись, старим бувши? хиба може в утробу матери своєї знов увійти, і родитись?
5 Respondit Iesus: Amen, amen dico tibi, nisi quis renatus fuerit ex aqua, et Spiritu sancto, non potest introire in regnum Dei.
Озвавсь Ісус: Істино, істино глаголю тобі: Коли хто не родить ся од води й Духа, не може ввійти в царство Боже.
6 Quod natum est ex carne, caro est: et quod natum est ex spiritu, spiritus est.
Роджене від тїла - тїло, а роджене від Духа - дух.
7 Non mireris quia dixi tibi: oportet vos nasci denuo.
Не дивуй ся, що глаголав тобі: Мусите ви народити ся звиш.
8 Spiritus ubi vult spirat: et vocem eius audis, sed nescis unde veniat, aut quo vadat: sic est omnis, qui natus est ex spiritu.
Дух, де хоче, дише, й голос його чуєш, та не знаєш, звідкіля виходить, і куди йде; так усякий народжений од Духа.
9 Respondit Nicodemus, et dixit ei: Quomodo possunt hæc fieri?
Озвавсь Никодим і каже Йому: Як може се статись:
10 Respondit Iesus, et dixit ei: Tu es magister in Israel, et hæc ignoras?
Відказав Ісус і рече йому: Ти єси учитель Ізраїлїв, і сього не знаєш?
11 Amen, amen dico tibi, quia quod scimus loquimur, et quod vidimus testamur, et testimonium nostrum non accipitis.
Істино, істино глаголю тобі: Що те, що знаємо, говоримо, й що бачили, сьвідкуємо; а свідкування нашого не приймаєте.
12 Si terrena dixi vobis, et non creditis: quomodo, si dixero vobis cælestia, credetis?
Коли про земне глаголав вам, і не віруєте, - як же, коли скажу вам про небесне, увіруєте?
13 Et nemo ascendit in cælum, nisi qui descendit de cælo, Filius hominis, qui est in cælo.
І нїхто не зійшов на небо, тільки хто з неба зійшов, Син чоловічий, що на небі.
14 Et sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto; ita exaltari oportet Filium hominis:
І, як Мойсей підняв угору гадюку в пустині, так мусить бути піднятий і Син чоловічий,
15 ut omnis, qui credit in ipsum, non pereat, sed habeat vitam æternam. (aiōnios g166)
щоб кожний віруючий в Него не погиб, а мав життє вічне. (aiōnios g166)
16 Sic enim Deus dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret: ut omnis, qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam æternam. (aiōnios g166)
Так бо полюбив Бог сьвіт, що Сина свого єдинородного дав, щоб кожен, віруючий в Него, не погиб, а мав життє вічне. (aiōnios g166)
17 Non enim misit Deus Filium suum in mundum, ut iudicet mundum, sed ut salvetur mundus per ipsum.
Бо не післав Бог Сина свого на сьвіт, щоб осудив сьвіт, а щоб спас ся Ним сьвіт.
18 Qui credit in eum, non iudicatur: qui autem non credit, iam iudicatus est: quia non credit in nomine unigeniti Filii Dei.
Хто вірує в Него, не осудить ся; хто ж не вірує, уже осуджений; бо не вірував у ймя єдинородного Сина Божого.
19 Hoc est autem iudicium: quia lux venit in mundum, et dilexerunt homines magis tenebras, quam lucem: erant enim eorum mala opera.
Сей же єсть суд, що сьвітло прийшло на сьвіт, а полюбили люде темряву більше нїж сьвітло; були бо лихі їх учинки.
20 Omnis enim, qui male agit, odit lucem, et non venit ad lucem, ut non arguantur opera eius:
Кожен бо, хто чинить лихе, ненавидить сьвітло, й не йде до сьвітла щоб не зганено вчинків його.
21 qui autem facit veritatem, venit ad lucem, ut manifestentur opera eius, quia in Deo sunt facta.
Хто ж робить правду, йде до сьвітла, щоб виявились його вчинки бо в Бозї роблені.
22 Post hæc venit Iesus, et discipuli eius in terram Iudæam: et illic demorabatur cum eis, et baptizabat.
Після сього пійшов Ісус і ученики Його в Юдейську землю; і там пробував з ними, й хрестив.
23 Erat autem et Ioannes baptizans in Ænnon, iuxta Salim: quia aquæ multæ erant illic, et veniebant, et baptizabantur.
Хрестив же й Йоан у Єноні поблизу Салима, бо води було там багато; й приходили, й хрестились.
24 Nondum enim missus fuerat Ioannes in carcerem.
Ще бо не вкинуто в темницю Йоана.
25 Facta est autem quæstio ex discipulis Ioannis cum Iudæis de Purificatione.
Постало ж змаганнє в учеників Йоанових з Жидами про очишеннє.
26 Et venerunt ad Ioannem, et dixerunt ei: Rabbi, qui erat tecum trans Iordanem, cui tu testimonium perhibuisti, ecce hic baptizat, et omnes veniunt ad eum.
І прийшли вони до Йоана, й казали йому: Рави, той що був з тобою за Йорданом, котрому сьвідкував єси, ось сей хрестить і всї йдуть до Него.
27 Respondit Ioannes, et dixit: Non potest homo accipere quidquam, nisi fuerit ei datum de cælo.
Озвавсь Йоан і рече: Не може чоловік прийняти нічого, коли не буде дано йому з неба.
28 Ipsi vos mihi testimonium perhibetis, quod dixerim: Non sum ego Christus: sed quia missus sum ante illum.
Самі ви менї сьвідкуєте, що я казав: Я не Христос, а що я посланий перед Ним.
29 Qui habet sponsam, sponsus est: amicus autem sponsi, qui stat, et audit eum, gaudio gaudet propter vocem sponsi. Hoc ergo gaudium meum impletum est.
Хто має заручену, той жених; а друг жениха, стоячи й слухаючи його, радощами радуєть ся голосу жениха; ся оце радість моя сповнилась.
30 Illum oportet crescere, me autem minui.
Той мусить рости, я ж малїти.
31 Qui desursum venit, super omnes est. Qui est de terra, de terra est, et de terra loquitur. Qui de cælo venit, super omnes est.
Хто звиш гряде, той. над усїма; хто від землї, той від землї, і від землї говорить; хто з неба гряде, той над усїма.
32 Et quod vidit, et audivit, hoc testatur: et testimonium eius nemo accipit.
І що бачив і чув, про те й сьвідкує; і свідкування Його нїхто не приймає.
33 Qui accepit eius testimonium, signavit quia Deus verax est.
Хто прийняв сьвідкуваннє Його, той ствердив, що Бог правдивий.
34 Quem enim misit Deus, verba Dei loquitur: non enim ad mensuram dat Deus spiritum.
Кого бо післав Бог, той слова Божі говорить; бо не мірою дає Бог Духа.
35 Pater diligit Filium: et omnia dedit in manu eius.
Отець любить Сина, і все дав у руки Йому.
36 Qui credit in Filium, habet vitam æternam: qui autem incredulus est Filio, non videbit vitam, sed ira Dei manet super eum. (aiōnios g166)
Хто вірує в Сина, той має вічне життє; а хто не вірує Синові, не бачити ме життя, а гнів Божий пробував на йому. (aiōnios g166)

< Iohannem 3 >