< Job 9 >

1 Et respondens Iob, ait:
욥이 대답하여 가로되
2 Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
내가 진실로 그 일이 그런 줄을 알거니와 인생이 어찌 하나님 앞에 의로우랴
3 Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
사람이 하나님과 쟁변하려 할지라도 천 마디에 한 마디도 대답하지 못하리라
4 Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
하나님은 마음이 지혜로우시고 힘이 강하시니 스스로 강퍅히 하여 그를 거역하고 형통한 자가 누구이랴
5 Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
그가 진노하심으로 산을 무너뜨리시며 옮기실지라도 산이 깨닫지 못하며
6 Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
그가 땅을 움직여 그 자리에서 미신즉 그 기둥이 흔들리며
7 Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
그가 해를 명하여 뜨지 못하게 하시며 별들을 봉하시며
8 Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
그가 홀로 하늘을 펴시며 바다 물결을 밟으시며
9 Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
북두성과 삼성과 묘성과 남방의 밀실을 만드셨으며
10 Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
측량할 수 없는 큰 일을, 셀 수 없는 기이한 일을 행하시느니라
11 Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
그가 내 앞으로 지나시나 내가 보지 못하며 그가 내 앞에서 나아가시나 내가 깨닫지 못하느니라
12 Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
하나님이 빼앗으시면 누가 막을 수 있으며 무엇을 하시나이까 누가 물을 수 있으랴
13 Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
하나님이 진노를 돌이키지 아니하시나니 라합을 돕는 자들이 그 아래 굴복하겠거든
14 Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
하물며 내가 감히 대답하겠으며 무슨 말을 택하여 더불어 변론하랴
15 Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
가령 내가 의로울지라도 감히 대답하지 못하고 나를 심판하실 그에게 간구하였을 뿐이며
16 Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
가령 내가 그를 부르므로 그가 내게 대답하셨을지라도 내 음성을 들으셨다고는 내가 믿지 아니하리라
17 In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
그가 폭풍으로 나를 꺾으시고 까닭없이 내 상처를 많게 하시며
18 Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
나로 숨을 쉬지 못하게 하시며 괴로움으로 내게 채우시는구나
19 Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
힘으로 말하면 그가 강하시고 심판으로 말하면 누가 그를 호출 하겠느냐
20 Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
가령 내가 의로울지라도 내 입이 나를 정죄하리니 가령 내가 순전할지라도 나의 패괴함을 증거하리라
21 Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
나는 순전하다마는 내가 나를 돌아보지 아니하고 내 생명을 천히 여기는구나
22 Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
일이 다 일반이라 그러므로 나는 말하기를 하나님이 순전한 자나 악한 자나 멸망시키신다 하나니
23 Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
홀연히 재앙이 내려 도륙될 때에 무죄한 자의 고난을 그가 비웃으시리라
24 Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
세상이 악인의 손에 붙이웠고 재판관의 얼굴도 가리워졌나니 그렇게 되게 한 이가 그가 아니시면 누구이뇨
25 Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
나의 날이 체부보다 빠르니 달려가므로 복을 볼 수 없구나
26 Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
그 지나가는 것이 빠른 배 같고 움킬 것에 날아 내리는 독수리와도 같구나
27 Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
가령 내가 말하기를 내 원통함을 잊고 얼굴 빛을 고쳐 즐거운 모양을 하자 할지라도
28 Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
오히려 내 모든 고통을 두려워하오니 주께서 나를 무죄히 여기지 않으실 줄을 아나이다
29 Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
내가 정죄하심을 입을진대 어찌 헛되이 수고하리이까
30 Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
내가 눈녹은 물로 몸을 씻고 잿물로 손을 깨끗이 할지라도
31 Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
주께서 나를 개천에 빠지게 하시리니 내 옷이라도 나를 싫어하리이다
32 Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
하나님은 나처럼 사람이 아니신즉 내가 그에게 대답함도 불가하고 대질하여 재판할 수도 없고
33 Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
양척 사이에 손을 얹을 판결자도 없구나
34 Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
주께서 그 막대기를 내게서 떠나게 하시고 그 위엄으로 나를 두렵게 하지 아니 하시기를 원하노라
35 Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.
그리하시면 내가 두려움 없이 말하리라 나는 본래 그런 자가 아니니라

< Job 9 >