< Job 28 >

1 Habet argentum, venarum suarum principia: et auro locus est, in quo conflatur.
Doprawdy, istnieją złoża, [z których pochodzi] srebro, i miejsca, [gdzie] złoto się oczyszcza.
2 Ferrum de terra tollitur: et lapis solutus calore, in æs vertitur.
Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
3 Tempus posuit tenebris, et universorum finem ipse considerat, lapidem quoque caliginis, et umbram mortis.
Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie [leżące] w ciemności i cieniu śmierci.
4 Dividit torrens a populo peregrinante, eos, quos oblitus est pes egentis hominis, et invios.
Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje [jednak] zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
5 Terra, de qua oriebatur panis in loco suo, igni subversa est.
Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
6 Locus sapphiri lapides eius, et glebæ illius aurum.
Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
7 Semitam ignoravit avis, nec intuitus est eam oculus vulturis.
Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
8 Non calcaverunt eam filii institorum, nec pertransivit per eam leæna.
Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
9 Ad silicem extendit manum suam, subvertit a radicibus montes.
Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
10 In petris rivos excidit, et omne pretiosum vidit oculus eius.
Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
11 Profunda quoque fluviorum scrutatus est, et abscondita in lucem produxit.
Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi [na] światło.
12 Sapientia vero ubi invenitur? et quis est locus intelligentiæ?
Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
13 Nescit homo pretium eius, nec invenitur in terra suaviter viventium.
Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
14 Abyssus dicit: Non est in me: et mare loquitur: Non est mecum.
Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej [nie ma].
15 Non dabitur aurum obrizum pro ea, nec appendetur argentum in commutatione eius.
Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty [za] nią w srebrze.
16 Non conferetur tinctis Indiæ coloribus, nec lapidi sardonycho pretiosissimo, vel sapphiro.
Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
17 Non adæquabitur ei aurum vel vitrum, nec commutabuntur pro ea vasa auri:
Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
18 Excelsa et eminentia non memorabuntur comparatione eius: trahitur autem sapientia de occultis.
Nie [wypada] wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
19 Non adæquabitur ei topazius de Æthiopia, nec tincturæ mundissimæ componetur.
Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie [można] jej wycenić w szczerym złocie.
20 Unde ergo sapientia venit? et quis est locus intelligentiæ?
Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
21 Abscondita est ab oculis omnium viventium, volucres quoque cæli latet.
Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
22 Perditio et mors dixerunt: Auribus nostris audivimus famam eius.
Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
23 Deus intelligit viam eius, et ipse novit locum illius.
Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
24 Ipse enim fines mundi intuetur: et omnia, quæ sub cælo sunt, respicit.
On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
25 Qui fecit ventis pondus, et aquas appendit in mensura.
Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
26 Quando ponebat pluviis legem, et viam procellis sonantibus:
Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
27 Tunc vidit illam, et enarravit, et præparavit, et investigavit.
Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
28 Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia: et recedere a malo, intelligentia.
A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła [jest] rozumem.

< Job 28 >