< Job 13 >

1 Ecce omnia hæc vidit oculus meus, et audivit auris mea, et intellexi singula.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Secundum scientiam vestram et ego novi: nec inferior vestri sum.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Sed tamen ad Omnipotentem loquar, et disputare cum Deo cupio:
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 Prius vos ostendens fabricatores mendacii, et cultores perversorum dogmatum.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Atque utinam taceretis, ut putaremini esse sapientes.
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Audite ergo correptionem meam, et iudicium labiorum meorum attendite.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Numquid Deus indiget vestro mendacio, ut pro illo loquamini dolos?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Numquid faciem eius accipitis, et pro Deo iudicare nitimini?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Aut placebit ei quem celare nihil potest? aut decipietur ut homo, vestris fraudulentiis?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 Ipse vos arguet, quoniam in abscondito faciem eius accipitis.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Statim ut se commoverit, turbabit vos, et terror eius irruet super vos.
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Memoria vestra comparabitur cineri, et redigentur in lutum cervices vestræ.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit.
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Quare lacero carnes meas dentibus meis, et animam meam porto in manibus meis?
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Etiam si occiderit me, in ipso sperabo: verumtamen vias meas in conspectu eius arguam.
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Et ipse erit salvator meus: non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita.
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Audite sermonem meum, et ænigmata percipite auribus vestris.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Si fuero iudicatus, scio quod iustus inveniar.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Quis est qui iudicetur mecum? veniat: quare tacens consumor?
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Duo tantum ne facias mihi, et tunc a facie tua non abscondar:
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Manum tuam longe fac a me, et formido tua non me terreat.
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Voca me, et ego respondebo tibi: aut certe loquar, et tu responde mihi.
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 Quantas habeo iniquitates et peccata, scelera mea et delicta ostende mihi.
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Cur faciem tuam abscondis, et arbitraris me inimicum tuum?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Contra folium, quod vento rapitur, ostendis potentiam tuam, et stipulam siccam persequeris:
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 Scribis enim contra me amaritudines, et consumere me vis peccatis adolescentiæ meæ.
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 Qui quasi putredo consumendus sum, et quasi vestimentum quod comeditur a tinea.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

< Job 13 >