Isaiæ 15
1 Onus Moab. Quia nocte vastata est Ar Moab, conticuit: quia nocte vastatus est murus Moab, conticuit.
Ty entañe ty amy Moabe. Amy haleñe androtsahañe i Arey, mongotse ty Moabe; amy haleñe androtsahañe i Kirey, mongotse ty Moabe.
2 Ascendit domus, et Dibon ad excelsa in planctum super Nabo, et super Medaba, Moab ululavit: in cunctis capitibus eius calvitium, et omnis barba radetur.
Nionjoñe mb’amy Baite mb’eo re, mb’amy Dibone, naho o haboañeo hirovetse; mb’amy Nebò naho i Medeba, mañaolo t’i Moabe; sola peake ze hene añambone, hinitsike ze fonga somatse.
3 In triviis eius accincti sunt sacco: super tecta eius, et in plateis eius omnis ululatus descendit in fletum.
Misikin-gony an-dalañe eo; songa mangololoike, mangoihoy ty rovetse o an-tafon’ anjomba naho an-tameañeo.
4 Clamabit Hesebon, et Eleale, usque Iasa audita est vox eorum. super hoc expediti Moab ululabunt, anima eius ululabit sibi.
Mikaikaike ka ty Kesbone naho i Elalè; tsanoñeñe pak’e Iatsà ty feo’ iareo; mikointsañe o lahin-defo’ i Moabeo; mitoirañe an-tro’e ao ty fiai’e.
5 Cor meum ad Moab clamabit, vectes eius usque ad Segor vitulam conternantem: per ascensum enim Luith flens ascendet, et in via Oronaim clamorem contritionis levabunt.
Tolihe’ ty troko t’i Moabe, ie mitriban-day mb’e Tsoare mb’eo o sehanga’eo, i kiloa telo taoñey; fa amy fitroara’ i Lotitey eo ty angololoiha’ iareo am-panganihañe, amy lala’ i Koronaimey ty ikoiha’ iareo hazolava.
6 Aquæ enim Nemrim desertæ erunt, quia aruit herba, defecit germen, viror omnis interiit.
Koake o rano’ i Nimrimeo; hene niforejeje ty ahetse, niheatse o bokao, tsy aman’ antsetra.
7 Secundum magnitudinem operis et visitatio eorum: ad torrentem salicum ducent eos.
Aa le hasese’ iareo mb’an-Torahan-Tsohihy mb’eo ty vara nivokare’ iereo, ty vokatse nahaja’ iareo an-driha ao.
8 Quoniam circuivit clamor terminum Moab: usque ad Gallim ululatus eius, et usque ad Puteum Elim clamor eius.
Nanitsike i Moabe pak’añ’efe-tane’e añe i koikey, i fañaoloa’ey pak’ Eglaime, i fangololoiha’ey pake Birelime.
9 Quia aquæ Dibon repletæ sunt sanguine: ponam enim super Dibon additamenta: his, qui fugerint de Moab leonem, et reliquiis terræ.
Atse-dio ty rano’ i Dimone; fe mbe ho tompeako ty Dimone, ty liona amo hivoratsake boake Moabeo, naho amo sehanga’ i taneio.
