< Corinthios Ii 6 >

1 Adiuvantes autem exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis.
Y ASÍ [nosotros, como] ayudadores juntamente [con él, os] exhortamos tambien á que no recibais en vano la gracia de Dios,
2 Ait enim: Tempore accepto exaudivi te, et in die salutis adiuvi te. Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis.
(Porque dice: En tiempo aceptable te he oido, y en dia de salud te he socorrido: hé aquí ahora el tiempo aceptable; hé aquí ahora el dia de salud.)
3 nemini dantes ullam offensionem, ut non vituperetur ministerium nostrum:
No dando á nadie ningun escandalo, porque el ministerio [nuestro] no sea vituperado:
4 sed in omnibus exhibeamus nosmetipsos sicut Dei ministros in multa patientia, in tribulationibus, in necessitatibus, in angustiis,
Antes habiéndonos en todas cosas como ministros de Dios, en mucha paciencia, en tribulaciones, en necesidades, en angustias,
5 in plagis, in carceribus, in seditionibus, in laboribus, in vigiliis, in ieiuniis,
En azotes, en cárceles, en alborotos, en trabajos, en vigilias, en ayunos,
6 in castitate, in scientia, in longanimitate, in suavitate, in Spiritu sancto, in charitate non ficta,
En castidad, en ciencia, en longanimidad, en bondad, en Espíritu Santo, en amor no fingido,
7 in verbo veritatis, in virtute Dei, per arma iustitiæ a dextris, et a sinistris,
En palabra de verdad, en potencia de Dios, en armas de justicia á diestro y á siniestro,
8 per gloriam, et ignobilitatem, per infamiam, et bonam famam: ut seductores, et veraces, sicut qui ignoti, et cogniti:
Por honra y por deshonra, por infamia y por buena fama; como engañadores, mas hombres de verdad,
9 quasi morientes, et ecce vivimus: ut castigati, et non mortificati:
Como ignorados, mas conocidos; como muriendo, mas hé aquí vivimos; como castigados, mas no muertos;
10 quasi tristes, semper autem gaudentes: sicut egentes, multos autem locupletantes: tamquam nihil habentes, et omnia possidentes.
Como doloridos, mas siempre gozosos; como pobres, enriqueciendo á muchos; como no teniendo nada, mas poseyéndolo todo.
11 Os nostrum patet ad vos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum est.
Nuestra boca esta abierta á vosotros, oh Corintios; nuestro corazon es ensanchado.
12 Non angustiamini in nobis: angustiamini autem in visceribus vestris:
No estais estrechos en nosotros; mas estais estrechos en vuestras [propias] entrañas.
13 eandem autem habentes renumerationem, tamquam filiis dico: dilatamini et vos.
Pues para corresponder al propio modo, (como á hijos hablo, ) ensancháos tambien vosotros.
14 Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quæ enim participatio iustitiæ cum iniquitate? Aut quæ societas luci ad tenebras?
No os junteis en yugo con los infieles, porque ¿qué compañía tiene la justicia con la injusticia? y ¿qué comunion la luz con las tinieblas,
15 Quæ autem conventio Christi ad Belial? Aut quæ pars fideli cum infideli?
Y ¿qué concordia Cristo con Belial? ó ¿qué parte el fiel con el infiel?
16 Qui autem consensus templo Dei cum idolis? Vos enim estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: Quoniam inhabitabo in illis, et inambulabo inter eos, et ero illorum Deus, et ipsi erunt mihi populus.
Y ¿qué concierto el templo de Dios con los ídolos? Porque vosotros sois el templo del Dios viviente, como Dios dijo: Habitaré y andaré en ellos; y seré el Dios de ellos, y ellos serán mi pueblo.
17 Propter quod exite de medio eorum, et separamini, dicit Dominus, et immundum ne tetigeritis:
Por lo cual salid de en medio de ellos, y apartáos, dice el Señor; y no toqueis lo inmundo; y yo os recibiré,
18 et ego recipiam vos: et ero vobis in patrem, et vos eritis mihi in filios, et filias, dicit Dominus omnipotens.
Y seré á vosotros Padre, y vosotros me seréis á mí hijos é hijas, dice el Señor Todopoderoso.

< Corinthios Ii 6 >