< Corinthios Ii 2 >

1 Statui autem hoc ipsum apud me, ne iterum in tristitia venirem ad vos.
ESTO pues determiné para conmigo, no venir otra vez á vosotros con tristeza.
2 Si enim ego contristo vos: et quis est, qui me lætificet, nisi qui contristatur ex me?
Porque si yo os contristo, ¿quién será luego el que me alegrará, sino aquel á quien yo contristare?
3 Et hoc ipsum scripsi vobis, ut non cum venero, tristitiam super tristitiam habeam, de quibus oportuerat me gaudere: confidens in omnibus vobis, quia meum gaudium, omnium vestrum est.
Y esto mismo os escribí, porque cuando llegare no tenga tristeza sobre tristeza de los que me debiera gozar: confiando en vosotros todos que mi gozo es [el] de todos vosotros.
4 Nam ex multa tribulatione, et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrymas: non ut contristemini: sed ut sciatis, quam charitatem habeam abundantius in vobis.
Porque por la mucha tribulacion y angustia del corazon os escribí con muchas lágrimas; no para que fueseis contristados, mas para que supieseis cuánto más amor tengo para con vosotros.
5 Si quis autem contristavit, non me contristavit: sed ex parte, ut non onerem omnes vos.
Que si alguno [me] contristó, no me contristo á mí, sino en parte; por no cargaros á todos vosotros.
6 Sufficit illi, qui eiusmodi est, obiurgatio hæc, quæ fit a pluribus:
Bástele al tal esta reprension [hecha] de muchos.
7 ita ut econtrario magis donetis, et consolemini, ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui eiusmodi est.
Así que, al contrario, vosotros más bien lo perdoneis y consoleis, porque no sea el tal consumido de demasiada tristeza.
8 Propter quod obsecro vos, ut confirmetis in illum charitatem.
Por lo cual os ruego que confirmeis el amor para con él.
9 Ideo enim et scripsi, ut cognoscam experimentum vestrum, an in omnibus obedientes sitis.
Porque tambien por este fin [os] escribí, para tener experiencia de vosotros si sois obedientes en todo.
10 Cui autem aliquid donastis, et ego: nam et ego quod donavi, si quid donavi, propter vos in persona Christi,
Y al que vosotros perdonareis, yo tambien: porque tambien yo lo que he perdonado, si algo he perdonado, por vosotros [lo he hecho] en persona de Cristo;
11 ut non circumveniamur a satana: non enim ignoramus cogitationes eius.
Porque no seamos engañados de Satanás: pues no ignoramos sus maquinaciones.
12 Cum venissem autem Troadem propter Evangelium Christi, et ostium mihi apertum esset in Domino,
Cuando vine á Troas para el Evangelio de Cristo, aunque me fué abierta puerta en el Señor,
13 non habui requiem spiritui meo, eo quod non invenerim Titum fratrem meum, sed valefaciens eis, profectus sum in Macedoniam.
No tuve reposo en mi espíritu, por no haber hallado á Tito mi hermano: así despidiéndome de ellos, partí para Macedonia.
14 Deo autem gratias, qui semper triumphat nos in Christo Iesu, et odorem notitiæ suæ manifestat per nos in omni loco:
Mas á Dios gracias, el cual hace que siempre triunfemos en Cristo Jesus, y manifiesta el olor de su conocimiento por nosotros en todo lugar.
15 quia Christi bonus odor sumus Deo in iis, qui salvi fiunt, et in iis, qui pereunt:
Porque para Dios somos buen olor de Cristo en los que se salvan, y en los que se pierden.
16 aliis quidem odor mortis in mortem: aliis autem odor vitæ in vitam. Et ad hæc quis tam idoneus?
A estos ciertamente olor de muerte para muerte: y á aquellos olor de vida para vida. Y para estas cosas ¿quién es suficiente?
17 Non enim sumus sicut plurimi, adulterantes verbum Dei, sed ex sinceritate, sed sicut ex Deo, coram Deo, in Christo loquimur.
Porque no somos, como muchos, mercaderes falsos de la palabra de Dios, ántes con sinceridad, como de Dios, delante de Dios, hablamos en Cristo.

< Corinthios Ii 2 >