< I Regum 1 >

1 Et rex David senuerat, habebatque ætatis plurimos dies: cumque operiretur vestibus, non calefiebat.
David lengpa jong ateh lheh tan, pon lum ijat asilpeh vang un, ama chu alum jou mong mong tapon ahi.
2 Dixerunt ergo ei servi sui: Quæramus domino nostro regi adolescentulam virginem, et stet coram rege, et foveat eum, dormiatque in sinu suo, et calefaciat dominum nostrum regem.
Hijeh chun alhacha a pang hon David lengpa jah a, “Kapu, nang dingin nungah theng khat naumpi di le najen le dingin hol’u hite. Chutileh aman lum nasahna din naluppi le phate,” atiuve.
3 Quæsierunt igitur adolescentulam speciosam in omnibus finibus Israel, et invenerunt Abisag Sunamitidem, et adduxerunt eam ad regem.
Hiti chun amahon Israel gam sung pumpia nungah melhoi tah khat ahol un ahileh Shunem’a konin Abishag kitinu chu a mudoh un Lengpa kom a chun ahin puilut tauvin ahi.
4 Erat autem puella pulchra nimis, dormiebatque cum rege, et ministrabat ei, rex vero non cognovit eam.
Hiche nungahnu chu ahoi lheh jengin ama chun lengpa chu ave sui jin ajen le tan ahi. Ahin lah lengpa chun aki timatpi thei tapon ahi.
5 Adonias autem filius Haggith elevabatur, dicens: Ego regnabo. Fecitque sibi currus et equites, et quinquaginta viros, qui currerent ante eum.
Hiche phatlai chun David leh Haggith chapa Adonijah chun “Keima leng ka chan ding ahi” tin aki phongdoh tan ahi. Hichun aman sakol kangtalai tamtah aki semdoh in chu leh achung touthem ho jong akigo uvin chuleh ama masang nga lamhong a pang dingin mi-somnga a lhaisah in ahi.
6 Nec corripuit eum pater suus aliquando, dicens: Quare hoc fecisti? Erat autem et ipse pulcher valde, secundus natu post Absalom.
Apa David Lengpan la “Ipi bol’a na him?” tin khat vei cha jong aphoh kha pon chule ahil jong ahil khapon ahi. Hiche Adonijah hi Absalom pen jouva peng’a ahin, ama jong hi mi melhoi tah khat ahi.
7 Et sermo ei cum Ioab filio Sarviæ, et cum Abiathar sacerdote, qui adiuvabant partes Adoniæ.
Lengmun alogotna a hin Adonijah in Zeruiah chapa Joab le Abiathar thempu pachu ama langa pang dingin ana kijol lut in chule amanin jong anop peh tan ahi.
8 Sadoc vero sacerdos, et Banaias filius Ioiadæ, et Nathan propheta, et Semei et Rei, et robur exercitus David non erat cum Adonia.
Ahinlah Zadok thempupa leh Jehoiada chapa Benaiah, themgao Nathan, Simei, Rei chuleh David veng themma pang mihat hon vang ana panpi pouvin ahi.
9 Immolatis ergo Adonias arietibus et vitulis, et universis pinguibus iuxta Lapidem zoheleth, qui erat vicinus Fonti rogel, vocavit universos fratres suos filios regis, et omnes viros Iuda servos regis.
Adonijah chun En-royal twinah komma Zoheleth song phunga chun ache in chule hilai mun ah chun kelngoiho, bongchal ho leh bongnou thaotah tah ho mangchan pumgo thilto ana boltan ahi. Hichea chun David lengpa chapate, a sopi ho chengse ho leh Judahh gamsung’a Lengpa ding’a pan mun neiho jouse jong ana koukhom in ahi.
10 Nathan autem prophetam, et Banaiam, et robustos quosque, et Salomonem fratrem suum non vocavit.
Ahinlah aman Nathan themgao, Beniah chule lengpa veng tup a pang ho chujongleh a sopipa Solomon ana koupon ahi.
11 Dixit itaque Nathan ad Bethsabee matrem Salomonis: Num audisti, quod regnaverit Adonias filius Haggith, et dominus noster David hoc ignorat?
Hichun Nathan chu Solomon nu Bethsheba komma achen, hiti hin aga dong tan ahi, “Haggith chapa Adonijah chu ama leh ama leng in aki sem tan ahi ti na jahdoh lou ham? Chuleh lengpan jong ana jahdoh khah lou ham?”
12 Nunc ergo veni, accipe consilium a me, et salva animam tuam, filiique tui Salomonis.
“Nang leh na chapa Solomon hinkho na hoidoh nom le keiman kaseipeh bang vang hin jui in,” atipeh tan ahi.
13 Vade, et ingredere ad regem David, et dic ei: Nonne tu domine mi rex iurasti mihi ancillæ tuæ, dicens: Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo? quare ergo regnat Adonias?
Tun gang tah in Lengpa komma chen lang hitin ga seitan “Kapu Lengpa, nang in na chapa Solomon hi kei banna leng hung chang ding ahi neina tipeh lou ham? tua hi i-atileh Adonijah khu leng chang hitam?” ati.
14 Et adhuc ibi te loquente cum rege, ego veniam post te, et complebo sermones tuos.
Chule nang in hi tia chu akomma thu na na seipeh tah leh keima hung lut in ting na thusei chu ka hung suh det ding ahi.
15 Ingressa est itaque Bethsabee ad regem in cubiculum: rex autem senuerat nimis, et Abisag Sunamitis ministrabat ei.
Hiti chun Bethsheba chu Lengpa lupna dan sunga chun alut in Lengpa chu ateh behseh tan Abishag chun ajen jing in ahi.
16 inclinavit se Bethsabee, et adoravit regem. Ad quam rex, Quid tibi, inquit, vis?
Bethsheba chu lengpa ang’a chun abohkhup in ahileh aman, “Ipi nadei ham?” ahin tin ahi.
17 Quæ respondens, ait: Domine mi, tu iurasti per Dominum Deum tuum ancillæ tuæ, Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo.
Amanun adonbut in, “Kapu Lengpa nang in Pakai, Pathen masang’a na kihahsel in ka kom ah hitin nana seijin ahi: na chapa Solomon hi kei banna ka laltouna munna hi leng hung chang tei ding ahi tin nana seijin ahi.
18 Et ecce nunc Adonias regnat, te, domine mi rex, ignorante.
Ahinlah tun Adonijah hi ama leh ama Lengin akisem tan ahinlah nangin na hepha pon ahi.
19 Mactavit boves, et pinguia quæque, et arietes plurimos, et vocavit omnes filios regis, Abiathar quoque sacerdotem, et Ioab principem militiæ: Salomonem autem servum tuum non vocavit.
Aman bongchal ho, bongnou thaotah tah ho leh kelngoi ho athat in pumgo thilto aboltan, Lengpa chate dangse akouvin kei chapa Solomon akou pon chu leh aman themgao Abiathar leh sepai lamkai Joab jong akouvin ahi.
20 Verumtamen domine mi rex, in te oculi respiciunt totius Israel, ut indices eis, quis sedere debeat in solio tuo domine mi rex post te.
Tuhin kapu Lengpa Israel mipite jousen nang banna leng chang ding hi koi pen na hisah ding ham? tia avet cheh u ahi,” ati.
21 Eritque cum dormierit dominus meus rex cum patribus suis, erimus ego et filius meus Salomon peccatores.
“Tua hi nang in pan nalah vahlou leh nathi nung leh ka chapa Solomon toh kei ni hi themmo nanei khat bang a eikibol lhon di ahitai,” ati.
22 Adhuc illa loquente cum rege, Nathan propheta venit.
Amanun hitia thu ana sei sung in Nathan themgao chu akom aga lhung in ahi.
23 Et nunciaverunt regi, dicentes: Adest Nathan propheta. Cumque introisset in conspectu regis, et adorasset eum pronus in terram,
Nathan themgao ahung in na kimupi nom’e tichu Lengpa a seipeh tauvin, hichun Nathan themgao alut in Lengpa kom achun akhup boh in achun amai tol’a a sulut jeng tan ahi.
24 dixit Nathan: Domine mi rex, tu dixisti: Adonias regnet post me, et ipse sedeat super thronum meum?
Nathan in “Kapu Lengpa nangin, Adonijah hi nang banna leng changding’a nana phondoh khah em?
25 Quia descendit hodie, et immolavit boves, et pinguia, et arietes plurimos, et vocavit universos filios regis et principes exercitus, Abiathar quoque sacerdotem: illisque vescentibus, et bibentibus coram eo, et dicentibus: Vivat rex Adonias:
Tu nin aman bongchal ho, bongnou thao tahtah ho leh kelngoi ho pumgo thilto abol in hiche’a chun Lengpa chate, sepai lamkai ho, Abiathar themgao pa akouvin ama hon aneuvin adon un leng Adoniah hingsot hen tin a sam un ahi.
26 Me servum tuum, et Sadoc sacerdotem, et Banaiam filium Ioiadæ, et Salomonem famulum tuum non vocavit.
Aman kei leh thempupa Zadok leh Beniah chu leh na soh Solomon jong akou pon ahi.
27 Numquid a domino meo rege exivit hoc verbum, et mihi non indicasti servo tuo quis sessurus esset super thronum domini mei regis post eum?
Kapu Lengpa nang in hiche hi nang ding’a panmun neiho hetsah louva nang banna leng chang ding hi nalhen khat tou hitam?” ati.
28 Et respondit rex David, dicens: Vocate ad me Bethsabee. Quæ cum fuisset ingressa coram rege, et stetisset ante eum,
David lengpan ahin donbut in ajah a, “Bethsheba chu ga kouvin,” ati. Hichun amanu ahung in Lengpa masanga ading tan ahi.
29 iuravit rex, et ait: Vivit Dominus, qui eruit animam meam de omni angustia,
Hichun Lengpan aki hahselna chu avel sei kit in, “Keiman hahsatna kato channa eina huhdoh hing jing Pakai minna kasei ahi.
30 quia sicut iuravi tibi per Dominum Deum Israel, dicens: Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit super solium meum pro me: sic faciam hodie.
Na chapa Solomon chun keima bantah a lengmun chu Pakai Israel Pathen minna ka kitepna dungjuija tuni tah a hi alo ding ahi tai,” ati.
31 Summissoque Bethsabee in terram vultu, adoravit regem, dicens: Vivat dominus meus David in æternum.
Hichun Bethsheba chu akun in tol ah amai a sulut in Lengpa chu salam abol in asei tai, “Kapu Lengpa David hing sot hen!” ati.
32 Dixit quoque rex David: Vocate mihi Sadoc sacerdotem, et Nathan prophetam, et Banaiam filium Ioiadæ. Qui cum ingressi fuissent coram rege,
Hichun David lengpan thu apen “Zadok thempupa, themgao Nathan le Jehoiada chapa Bennah ga kou un” ati. Ama ho lengpa angsung’a ahung lhunphat un,
33 dixit ad eos: Tollite vobiscum servos domini vestri, et imponite Salomonem filium meum super mulam meam: et ducite eum in Gihon.
Lengpan amaho kom ah asei tan ahi, “Solomon leh kei ding’a pan mun nikho nei ho chengse chu Gihon tui putna mun’a chun pui unlang chu leh Solomon chu keima sakol pol chung’a chun tousah un.
34 et ungat eum ibi Sadoc sacerdos, et Nathan propheta in regem super Israel: et canetis buccina, atque dicetis: Vivat rex Salomon.
Hichea chun Thempupa Zadok le Themgao pa Nathan in Israel pumpi chung a Leng chang dingin Solomon chu thao ganu lhon hen lang saki pengkul chu mut un chuleh lengpa Solomon hingsot hen tin sam un.
35 Et ascendetis post eum, et veniet, et sedebit super solium meum, et ipse regnabit pro me: illique præcipiam ut sit dux super Israel, et super Iudam.
Chujou teng hilanga hinle puikit un ka laltouna a tousah un. Keima Lengmun lo ding leh Israel leh Judahh chung’a vaihom dinga keiman ka pansah ahi tai,” ati.
36 Et respondit Banaias filius Ioiadæ, regi, dicens: Amen: sic loquatur Dominus Deus domini mei regis.
Jehoiadah chapa Benaiah chun adonbut in “Hihen, Kapu Lengpa Pakai Pathen in jong hichu guilhun sah hen” ati.
37 Quomodo fuit Dominus cum domino meo rege, sic sit cum Salomone, et sublimius faciat solium eius a solio domini mei regis David.
“Kapu Lengpa nangma nana umpi jing bang in Pakaiyin Solomon jong umpi hen chuleh Solomon vaihopna gamchu nanga sang in letsah jo hen!” atiuvin ahi
38 Descendit ergo Sadoc sacerdos, et Nathan propheta, et Banaias filius Ioiadæ, et Cerethi, et Phelethi: et imposuerunt Salomonem super mulam regis David, et adduxerunt eum in Gihon.
Hiti chun Thempupa Zadok, Themgao pa Nathan leh Jehoiada chapa Benaiah chuleh Lengpa vesui sepai hon Gihon munlang’a chun Solomon chu apui jun apa sakolpol chunga chun a tousah un ahi.
39 Sumpsitque Sadoc sacerdos cornu olei de tabernaculo, et unxit Salomonem: et cecinerunt buccina, et dixit omnis populus: Vivat rex Salomon.
Hiche mun achun thempupa Zadok chun indan thenga kon in Olive thao atheija um chu alan Solomon chu anu peh in ahi. Hijou chun saki sumkon chu amut un “Leng Solomon hingsot hen,” tin asam un ahi.
40 Et ascendit universa multitudo post eum, et populus canentium tibiis, et lætantium gaudio magno, et insonuit terra a clamore eorum.
Hiche jou chun mipihon Solomon chu Jerusalem geijin ajui jin kuli amut’un kipahtah injong a sam un, akipanao o-gin kithong tah a a sap u chun leiset jeng jong a kithin sah leu jengin ahi.
41 Audivit autem Adonias, et omnes, qui invitati fuerant ab eo, iamque convivium finitum erat: sed et Ioab, audita voce tubæ, ait: Quid sibi vult clamor civitatis tumultuantis?
Adonijah leh aloi agolho chun golvah abol chai jouvin Solomon lengchan husa thong jejun ajauvin saki pengkul kimut gin chu Joab in ajah doh phat in, “Khopi sung khubanga choh jeju khu ipi kibolna hitan tem?” atin ahi.
42 Adhuc illo loquente, Ionathas filius Abiathar sacerdotis venit: cui dixit Adonias: Ingredere, quia vir fortis es, et bona nuncians.
Hiche thu chu asei pet tah'un, Abiather Thempupa chapa Jonathan chu ahung lhung tan ahileh Adonijah in “Hunglutnin ajeh chu nanghi mipha na hin na thu poh jong thuphahi ngei inte,” atin ahi.
43 Responditque Ionathas Adoniæ: Nequaquam: Dominus enim noster rex David regem constituit Salomonem:
Jonathan in a donbut in ahinai saipoi David Lengpan tutah chun Solomon chu leng ahitai tin aphong doh in ahi” ati.
44 misitque cum eo Sadoc sacerdotem, et Nathan prophetam, et Banaiam filium Ioiadæ, et Cerethi, et Phelethi, et imposuerunt eum super mulam regis.
Lengpan ama chu Gihon geijin asol suh in, Zadok Thempu pa le Nathan Themgaopa leh Jehoiada chapa Benaiah toh Lengpa vesuija pang sepai hon ahin juijun ahi. Lengpa Sakolpol achu Solomon atousah un ahi.
45 Unxeruntque eum Sadoc sacerdos, et Nathan propheta regem in Gihon: et ascenderunt inde lætantes, et insonuit civitas: hæc est vox, quam audistis.
Zadok le Nathan in Gihon ah leng dingin thao anu lhon in ahi. Amaho chu tutah chun ahung kile uvin ahileh khopi pumpi chun a kipapi uva asap u ahi. Hichu ahi achoh jeju achu,
46 Sed et Salomon sedet super solium regni.
Hiche bana jong chu laltouna a Leng in a tou tan ahi.
47 Et ingressi servi regis benedixerunt domino nostro regi David, dicentes: Amplificet Deus nomen Salomonis super nomen tuum, et magnificet thronus eius super thronum tuum. Et adoravit rex in lectulo suo:
Lengpa ding’a panmun nei Lamkai ho jousen jong leng David komma acheuvin Lengpa chu aga kipapi uvin, na Pathen in Solomon hi nang sangin minthang jo hen lang nang sang in jong vaihom lenjon hung kije sal jo hen atiuve. Lengpan jong alupna mun achun Pathen jana’n akun in ahi.
48 et locutus est: Benedictus Dominus Deus Israel, qui dedit hodie sedentem in solio meo, videntibus oculis meis.
Chuleh hiti chun aman “Israel Pathen chu thangvah in umhen, aman tuni’n keima hinkho sung in kamit mutah in ka khel’a laltouna a touding ei lhenpeh tan ahi” atin ahi.
49 Territi sunt ergo, et surrexerunt omnes, qui invitati fuerant ab Adonia, et ivit unusquisque in viam suam.
Hichun Adonijah loile golho sese chu tijatah'in anehkhom na’u dokhanga kon chun aki thecheh gam jeng un ahi.
50 Adonias autem timens Salomonem, surrexit, et abiit, tenuitque cornu altaris.
Adonijah chun Solomon akicha lheh jengin alhai jin muntheng’a maicham saki teni chu aga tuhchah jengin ahi.
51 Et nunciaverunt Salomoni, dicentes: Ecce Adonias timens regem Salomonem, tenuit cornu altaris, dicens: Iuret mihi rex Salomon hodie, quod non interficiat servum suum gladio.
Adonijah chun kichatah in maichama saki teni chu atuh chah jeng e tithu ahung kithang in Leng Solomon in jong ajadoh tan ahi. Hichun Adonijah jong ataovin “Leng Solomon in eitha louna dingin ki hahsel hen” tin ahi.
52 Dixitque Salomon: Si fuerit vir bonus, non cadet ne unus quidem capillus eius in terram: sin autem malum inventum fuerit in eo, morietur.
Solomon in a donbut in, “Ama kitongkha ponte, ahinla achunga a phatmona aki mudoh leh thi ding ahi,” ati.
53 Misit ergo rex Salomon, et eduxit eum ab altari: et ingressus adoravit regem Salomonem: dixitque ei Salomon: Vade in domum tuam.
Hiti chun Solomon in Adonijah chu akouvin ahi leh ama chu maichamma konin ama kom apui lut un, Ama jana neitah in Solomon Lengpa ang-a akun in ahileh aman na inlang’a che tan,” atin ahi.

< I Regum 1 >