< Iohannis I 3 >

1 Videte qualem charitatem dedit nobis Pater, ut filii Dei nominemur et simus. Propter hoc mundus non novit nos: quia non novit eum.
Ik' nana'uwotsi erŕ nos'eegeetwok'o niho awuk'o shuno noosh b́imtsok'o aab́ s'iilere! arikon noowere Ik' nana'a noone, datsan Ik'o b́dartsosh nonowere danatse.
2 Charissimi, nunc filii Dei sumus: et nondum apparuit quid erimus. Scimus quoniam cum apparuerit, similes ei erimus: quoniam videbimus eum sicuti est.
T shuntswotso! and no Ik' nana'a noone, shinomaantsish eeg nowotitwok'o daneerafa'ee, ernmó Krstos b́be'et aawots bí aro arikon eeg bíarok'o nobek'etwotse bínowere noaritwok'ó danfone.
3 Et omnis, qui habet hanc spem in eo, sanctificat se, sicut et ille sanctus est.
Krstosn man b́ wotitwok'o jangiru jamo Krstos s'ayn b́ wottsok'o bíwere b́ tooko s'ayn woshituwe.
4 Omnis, qui facit peccatum, et iniquitatem facit: et peccatum est iniquitas.
Morra eto Ik' nemo gaak b́ wottsotse morr finit jamo Ik' nemo gáákre.
5 Et scitis quia ille apparuit ut peccata nostra tolleret: et peccatum in eo non est.
Ashuwots morro t'afiyosh Krstos b́be'etsok'onat bíwere morro b́ deshawok'o danfte.
6 Omnis, qui in eo manet, non peccat: et omnis, qui peccat, non vidit eum, nec cognovit eum.
Eshe Krstosnton beet ash jamo morro fineratse. Morr finitu asho Krstosi be'atse, bínowere danatse.
7 Filioli, nemo vos seducat. Qui facit iustitiam, iustus est: sicut et ille iustus est.
T nana'uwotso! konworu itn bí ant'elcerawok'owa, Krstos kááwo b́ wottsok'o kááwts fino k'alitu jamo kááwe.
8 Qui facit peccatum, ex diabolo est: quoniam ab initio diabolus peccat. In hoc apparuit Filius Dei, ut dissolvat opera diaboli.
Diyablos shintson dek'tut morro b́ finirwosh morr finiru ash jamo Diyablos jiire. Ik' na'o b́ be'e diyablos fino gakoshee.
9 Omnis, qui natus est ex Deo, peccatum non facit: quoniam semen ipsius in eo manet, et non potest peccare, quoniam ex Deo natus est.
Ik'i doyo b́gitsotse b́beyirwotsnat Ik'atse b́shuwetsotse Ik'i na'a wottso morro fineratse, finoshowere falratse.
10 In hoc manifesti sunt filii Dei, et filii diaboli. Omnis qui non est iustus, non est ex Deo, et qui non diligit fratrem suum:
Ik' nana'onat Diyablos nana'on galde danet hanne, Kááw finerawonat bí eshuwi shunaw jamonúwots Ik' nana'analiye.
11 quoniam hæc est annunciatio, quam audistis ab initio, ut diligatis alterutrum.
Shin shintson it k'ebts wosho «No atsatsewo shunewone» etirwoniye.
12 Non sicut Cain, qui ex maligno erat, et occidit fratrem suum. Et propter quid occidit eum? Quoniam opera eius maligna erant: fratris autem eius, iusta.
Shed'ani jir teshtsonat bíeshuwi úd'tso K'ayelkok'o woto geyiratse, bí bíeshuwi eegishe b́ úd'i? B́ fino gond b́ teshtsotsnat bí eshu fino kááw b́ teshtsotsne.
13 Nolite mirari fratres, si odit vos mundus.
Ti eshuwotso! datsatsi ashuwots iti boshit'al mansh adk'ayere.
14 Nos scimus quoniam translati sumus de morte ad vitam, quoniam diligimus fratres. Qui non diligit, manet in morte:
Noo no eshuwotsi noshunirwotse k'iromaantse kashomaants k'az nokimtsok'o danfone. Shun deshaw asho k'iri c'ishotse b́beyri.
15 omnis, qui odit fratrem suum, homicida est. Et scitis quoniam omnis homicida non habet vitam æternam in semetipso manentem. (aiōnios g166)
Bíeshuwi shit'iru jamo kash úd'kee, kash úd'tsonmó dúredúri kasho b́daatsrawok'o danfte. (aiōnios g166)
16 In hoc cognovimus charitatem Dei, quoniam ille animam suam pro nobis posuit: et nos debemus pro fratribus animas ponere.
Shuno eeg b́wottsok'o nodanet Iyesus Krstos b́ kasho noosh b́imtsoshe, noowere nokasho no eshuwotssh beshide imo noosh geyife.
17 Qui habuerit substantiam huius mundi, et viderit fratrem suum necessitatem habere, et clauserit viscera sua ab eo: quomodo charitas Dei manet in eo?
Datsanatse gaalo deshfetsr kic'iru asho be'efetsr maac' k'eweraw asho «Ik'o shunfee» eto awuk'o k'alrniya b́faliti?
18 Filioli mei, non diligamus verbo, neque lingua, sed opere et veritate.
T nana'otso! No shuno arikonat finon be'etka bako noonon mec'ron keewon wotk'aye.
19 in hoc cognoscimus quoniam ex veritate sumus: et in conspectu eius suadebimus corda nostra.
Mannowere arkeewtswotsi nowottsok'onat Ik'ishinats t'inosh shatalon aaw shuk'on t'inosh nofalitwok'o danfone.
20 Quoniam si reprehenderit nos cor nostrum: maior est Deus corde nostro, et novit omnia.
Nonibo noats bíangshiyalor Ik'o noniboniyere danbe, bíye jamkeewo danfee.
21 Charissimi, si cor nostrum non reprehenderit nos, fiduciam habemus ad Deum:
T shuntswotso! No nibo noats angshratse wotiyal Ik'i shinatse ááw shuuk'o detsetwonee.
22 et quidquid petierimus, accipiemus ab eo: quoniam mandata eius custodimus, et ea, quæ sunt placita coram eo, facimus.
Ik'i tzazi jamo s'eentsr bín gene'úshit keewo nofinitwotse nok'onitu jamo bíyoke daatsitwone.
23 Et hoc est mandatum eius: Ut credamus in nomine Filii eius Iesu Christi: et diligamus alterutrum, sicut dedit mandatum nobis.
Ik'o azaztsonu b́ naay Iyesus Krstos shútson amanar Krstos noon bíazaztsok'on noatsatsewo noshunetwok'owe.
24 Et qui servat mandata eius, in illo manet, et ipse in eo: et in hoc scimus quoniam manet in nobis de Spiritu, quem dedit nobis.
Ik'o azaztso k'alitu jamwots Ik'ona bobeti, Ik'onwere boyitse b́beeti, Ik'o noyitse b́beyirwok'o nodanet noosh b́ imts S'ayin shayirone.

< Iohannis I 3 >