< Psalmorum 94 >

1 Psalmus ipsi David, Quarta Sabbati. Deus ultionum Dominus: Deus ultionum libere egit.
¡Oh Dios vengador, Yahvé, Dios de las venganzas, muéstrate!
2 Exaltare qui iudicas terram: redde retributionem superbis.
Levántate, glorioso, oh Juez del mundo; da a los soberbios lo que merecen.
3 Usquequo peccatores Domine: usquequo peccatores gloriabuntur:
¿Hasta cuándo los malvados, Yahvé? ¿Hasta cuándo los malvados triunfarán,
4 Effabuntur, et loquentur iniquitatem: loquentur omnes, qui operantur iniustitiam?
proferirán necedades con lenguaje arrogante, se jactarán todos de sus obras inicuas?
5 Populum tuum Domine humiliaverunt: et hereditatem tuam vexaverunt.
Oprimen a tu pueblo, Yahvé, y devastan tu heredad;
6 Viduam, et advenam interfecerunt: et pupillos occiderunt.
asesinan a la viuda y al extranjero, y matan a los huérfanos.
7 Et dixerunt: Non videbit Dominus, nec intelliget Deus Iacob.
Y dicen: “El Señor no lo ve, el Dios de Jacob nada sabe.”
8 Intelligite insipientes in populo: et stulti aliquando sapite.
Entendedlo, oh necios entre todos; insensatos, sabedlo al fin:
9 Qui plantavit aurem, non audiet? aut qui finxit oculum, non considerat?
Aquel que plantó el oído ¿no oirá Él mismo? Y el que formó el ojo ¿no verá?
10 Qui corripit gentes, non arguet: qui docet hominem scientiam?
El que castiga a las naciones ¿no ha de pedir cuentas? Aquel que enseña al hombre ¿ (no tendrá) conocimiento?
11 Dominus scit cogitationes hominum, quoniam vanæ sunt.
Yahvé conoce los pensamientos de los hombres: ¡son una cosa vana!
12 Beatus homo, quem tu erudieris Domine: et de lege tua docueris eum.
Dichoso el hombre a quien Tú educas, oh Yah, el que Tú instruyes mediante tu Ley,
13 Ut mitiges ei a diebus malis: donec fodiatur peccatori fovea.
para darle tranquilidad en los días aciagos, hasta que se cave la fosa para el inicuo.
14 Quia non repellet Dominus plebem suam: et hereditatem suam non derelinquet.
Puesto que Yahvé no desechará a su pueblo, ni desamparará su heredad,
15 Quoadusque iustitia convertatur in iudicium: et qui iuxta illam omnes qui recto sunt corde.
sino que volverá a imperar la justicia, y la seguirán todos los rectos de corazón.
16 Quis consurget mihi adversus malignantes? aut quis stabit mecum adversus operantes iniquitatem?
¿Quién se levantará en mi favor contra los malhechores? ¿Quién se juntará conmigo para oponerse a los malvados?
17 Nisi quia Dominus adiuvit me: paulominus habitasset in inferno anima mea. (questioned)
Si Yahvé no estuviese para ayudarme, ya el silencio sería mi morada.
18 Si dicebam: Motus est pes meus: misericordia tua Domine adiuvabat me.
Cuando pienso: “Mi pie va a resbalar”, tu misericordia, Yahvé, me sostiene.
19 Secundum multitudinem dolorum meorum in corde meo: consolationes tuæ lætificaverunt animam meam.
Cuando las ansiedades se multiplican en mi corazón, tus consuelos deleitan mi alma.
20 Numquid adhæret tibi sedes iniquitatis: qui fingis laborem in præcepto?
¿Podrá tener comunidad contigo la sede de la iniquidad, que forja tiranía bajo apariencia legal?
21 Captabunt in animam iusti: et sanguinem innocentem condemnabunt.
Asalten ellos el alma del justo, y condenen la sangre inocente;
22 Et factus est mihi Dominus in refugium: et Deus meus in adiutorium spei meæ.
mas Yahvé será para mí una fortaleza, y el Dios mío la roca de mi refugio.
23 Et reddet illis iniquitatem ipsorum: et in malitia eorum disperdet eos: disperdet illos Dominus Deus noster.
Él hará que su perversidad caiga sobre ellos mismos; y con su propia malicia los destruirá, los exterminará Yahvé, nuestro Dios.

< Psalmorum 94 >