Psalmorum 9

1 In finem, pro occultis filii, Psalmus David. Confitebor tibi Domine in toto corde meo: narrabo omnia mirabilia tua.

2 Lætabor et exultabo in te: psallam nomini tuo Altissime,

3 In convertendo inimicum meum retrorsum: infirmabuntur, et peribunt a facie tua.

4 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam: sedisti super thronum qui iudicas iustitiam.

5 Increpasti Gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum et in sæculum sæculi.

6 Inimici defecerunt frameæ in finem: et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu:

7 et Dominus in æternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum:

8 et ipse iudicabit orbem terræ in æquitate, iudicabit populos in iustitia.

9 Et factus est Dominus refugium pauperi: adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.

10 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum: quoniam non dereliquisti quærentes te Domine.

11 Psallite Domino, qui habitat in Sion: annunciate inter Gentes studia eius:

12 Quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est: non est oblitus clamorem pauperum.

13 Miserere mei Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis.

14 Qui exaltas me de portis mortis, ut annunciem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion.

15 Exultabo in salutari tuo: infixæ sunt Gentes in interitu, quem fecerunt. In laqueo isto, quem absconderunt, comprehensus est pes eorum.

16 Cognoscetur Dominus iudicia faciens: in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.

17 Convertantur peccatores in infernum, omnes Gentes quæ obliviscuntur Deum. (Sheol h7585)

18 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis: patientia pauperum non peribit in finem.

19 Exurge Domine, non confortetur homo: iudicentur Gentes in conspectu tuo:

20 Constitue Domine legislatorem super eos: ut sciant Gentes quoniam homines sunt.