< Psalmorum 68 >

1 In finem, Psalmus Cantici ipsi David. Exurgat Deus, et dissipentur inimici eius, et fugiant qui oderunt eum, a facie eius.
Þegar Guð rís á fætur þá tvístrast óvinir hans! Þeir sem hata hann flýja sem mest þeir mega.
2 Sicut deficit fumus, deficiant: sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei.
Blástu þeim burt eins og reyk í vindi! Bræddu þá eins og vax í eldi! Þannig munu óguðlegir tortímast fyrir Guði.
3 Et iusti epulentur, et exultent in conspectu Dei: et delectentur in lætitia.
En hinir trúuðu skulu fagna. Þeir kætist og gleðjist
4 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius: iter facite ei, qui ascendit super occasum: Dominus nomen illi. Exultate in conspectu eius, turbabuntur a facie eius,
og lofsyngi Guði! Hefjið lofsöng til hans sem ekur um á skýjunum. Nafn hans er Drottinn! Gleðjist og fagnið í nærveru hans.
5 patris orphanorum, et iudicis viduarum. Deus in loco sancto suo:
Hann er faðir föðurlausra og verndari ekkna, hann er heilagur.
6 Deus qui inhabitare facit unius moris in domo: Qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos, qui exasperant, qui habitant in sepulchris.
Hann lætur hinn einmana komast heim aftur og leiðir fanga út í frelsið á ný. Þar verður sungið og fagnað! En uppreisnarmenn skulu búa við sult og seyru.
7 Deus cum egredereris in conspectu populi tui, cum pertransires in deserto,
Guð, þegar þú leiddir þjóð þína gegnum öræfin,
8 terra mota est, etenim cæli distillaverunt a facie Dei Sinai, a facie Dei Israel.
þá skalf jörðin og himnarnir nötruðu. Sínaífjall hneigði sig fyrir þér af virðingu og ótta – þér Guði Ísraels.
9 Pluviam voluntariam segregabis Deus hereditati tuæ: et infirmata est, tu vero perfecisti eam.
Þú, Guð, sendir regnskúrir yfir land þitt, hresstir það og endurnærðir.
10 Animalia tua habitabunt in ea: parasti in dulcedine tua pauperi, Deus.
Þar settist þjóð þín að. Þú gafst hinum hrjáðu heimili og skjól.
11 Dominus dabit verbum evangelizantibus, virtute multa.
Drottinn lætur orð sín rætast og þegar hann talar flýja óvinirnir.
12 Rex virtutum dilecti dilecti: et speciei domus dividere spolia.
Konurnar sem heima eru flytja gleðifrétt: „Óvinaherinn er flúinn, þeir sem vildu eyða öllu og umturna!“Og konur í Ísrael skipta herfanginu.
13 Si dormiatis inter medios cleros, pennæ columbæ deargentatæ, et posteriora dorsi eius in pallore auri.
Þær hylja sig með gulli og silfri, rétt eins og dúfan vængjum sínum!
14 Dum discernit cælestis reges super eam, nive dealbabuntur in Selmon:
Þegar Guð stökkti óvinunum á flótta þá snjóaði á Salmonsfjalli.
15 mons Dei, mons pinguis. Mons coagulatus, mons pinguis:
Þið voldugu Basanfjöll, þið illkleifu tindar!
16 ut quid suspicamini montes coagulatos? Mons, in quo beneplacitum est Deo habitare in eo: etenim Dominus habitabit in finem.
Hvers vegna horfið þið með öfund til Síonar – fjallsins sem Drottinn hefur kosið sér til bústaðar?
17 Currus Dei decem millibus multiplex, millia lætantium: Dominus in eis in Sina in sancto.
Með þúsundum vagna lagði Drottinn upp frá Sínaí og kom til síns heilaga musteris á Síon.
18 Ascendisti in altum, cepisti captivitatem: accepisti dona in hominibus: Etenim non credentes, inhabitare Dominum Deum.
Hann kleif fjöllin, tók með sér fjölda bandingja og veitti viðtöku gjöfum frá mönnum, jafnvel uppreisnarmönnum. Og nú býr hann hér!
19 Benedictus Dominus die quotidie: prosperum iter faciet nobis Deus salutarium nostrorum.
Lofaður sé Drottinn! Hann leiðir okkur dag eftir dag og hjálpar í öllum vanda.
20 Deus noster, Deus salvos faciendi: et Domini, Domini exitus mortis.
Guð er hjálpræðisguð. Hann er alvaldur og bjargar frá dauða.
21 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum: verticem capilli perambulantium in delictis suis.
En óvinum sínum eyðir hann, þeim sem þrjóskast og halda áfram á glæpabraut.
22 Dixit Dominus: Ex Basan convertam, convertam in profundum maris:
Hann segir: „Komið!“við óvini þjóðar sinnar, þá sem fela sig til fjalla eða í hafdjúpunum.
23 Ut intingatur pes tuus in sanguine: lingua canum tuorum ex inimicis, ab ipso.
Þjóð hans vill troða þá undir, ganga í blóði þeirra og gefa hundum hræ þeirra.
24 Viderunt ingressus tuos Deus, ingressus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
Guð, konungur minn, gengur inn til musteris síns.
25 Prævenerunt principes coniuncti psallentibus, in medio iuvencularum tympanistriarum.
Fremst fara söngvarar, þá hljóðfæraleikarar og stúlkur sem slá taktinn.
26 In ecclesiis, benedicite Deo Domino, de fontibus Israel.
Allur Ísrael gleðjist með Guði, uppsprettu Ísraels á þessum hátíðardegi.
27 Ibi Beniamin adolescentulus, in mentis excessu. Principes Iuda, duces eorum: principes Zabulon, principes Nephthali.
Fremst fer Benjamínsætt, hún er minnst. Þá koma prinsar og öldungar Júda og síðan höfðingjar Sebúlons og Naftalí.
28 Manda Deus virtuti tuæ: confirma hoc Deus, quod operatus es in nobis.
Sýn þú, Guð, mátt þinn og styrk, því að mikla hluti hefur þú gert.
29 A templo tuo in Ierusalem, tibi offerent reges munera.
Konungar jarðarinnar gefa gjafir til musteris þíns í Jerúsalem.
30 Increpa feras arundinis, congregatio taurorum in vaccis populorum: ut excludant eos, qui probati sunt argento. Dissipa gentes, quæ bella volunt:
Ávíta þú óvini okkar, Drottinn. Færðu þá hingað, sneypta og berandi skattinn! Tvístraðu þeim sem efna til ófriðar.
31 venient legati ex Ægypto: Æthiopia præveniet manus eius Deo.
Egyptar sendi gull og Bláland fórni höndum í lotningu til Guðs.
32 Regna terræ, cantate Deo: psallite Domino: psallite Deo.
Syngið frammi fyrir Drottni, þið konungsríki jarðarinnar, syngið honum lofgjörðarsöng,
33 qui ascendit super cælum cæli, ad Orientem. Ecce dabit voci suæ vocem virtutis,
honum, Guði eilífðar, sem ekur um himininn og talar með þrumuraust svo að undir tekur.
34 date gloriam Deo super Israel, magnificentia eius, et virtus eius in nubibus.
Drottinn hefur máttinn! Dýrð hans ljómar yfir Ísrael og hans voldugu verk birtast á himninum.
35 Mirabilis Deus in sanctis suis, Deus Israel ipse dabit virtutem, et fortitudinem plebi suæ, benedictus Deus.
Við krjúpum fyrir honum í lotningu og ótta í musteri hans. Ísraels Guð veitir þjóð sinni mátt og megin. Lofaður sé Guð!

< Psalmorum 68 >