Psalmorum 64

1 In finem, Psalmus David. Exaudi Deus orationem meam cum deprecor: a timore inimici eripe animam meam.

Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman, Hayatımı düşman korkusundan koru.

2 Protexisti me a conventu malignantium: a multitudine operantium iniquitatem.

Kötülerin gizli tasarılarından, O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.

3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas: intenderunt arcum rem amaram,

Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş, Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,

4 ut sagittent in occultis immaculatum.

Pusularından masum insanın üzerine atmak için. Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.

5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt: firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos: dixerunt: Quis videbit eos?

Birbirlerini kötülük yapmaya iter, Gizli tuzaklar tasarlarken, “Kim görecek?” derler.

6 Scrutati sunt iniquitates: defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum:

Haksızlık yapmayı düşünür, “Kusursuz bir plan yaptık!” derler. İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.

7 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum:

Ama Tanrı onlara ok atacak, Ansızın yaralanacaklar.

8 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos:

Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar, Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.

9 et timuit omnis homo. Et annunciaverunt opera Dei: et facta eius intellexerunt.

Bütün insanlar korkuya kapılacak, Tanrı'nın işini duyuracak, O'nun yaptıkları üzerinde düşünecekler.

10 Lætabitur iustus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.

Doğru insan RAB'de sevinç bulacak, O'na sığınacak, Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.