< Psalmorum 64 >

1 In finem, Psalmus David. Exaudi Deus orationem meam cum deprecor: a timore inimici eripe animam meam.
Al maestro de coro. Salmo de David. Oye, oh Dios, mi voz en esta queja; libra mi vida del enemigo aterrador.
2 Protexisti me a conventu malignantium: a multitudine operantium iniquitatem.
Ampárame contra la conspiración de los malvados; contra la turba de los malhechores,
3 Quia exacuerunt ut gladium linguas suas: intenderunt arcum rem amaram,
que aguzan su lengua como espada, y lanzan su saeta: la palabra venenosa,
4 ut sagittent in occultis immaculatum.
para herir a escondidas al inocente; para alcanzarlo de improviso, a mansalva.
5 Subito sagittabunt eum, et non timebunt: firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos: dixerunt: Quis videbit eos?
Afirmados resueltamente en sus perversos designios, se conciertan para tender sus lazos ocultos, diciendo: “¿Quién nos verá?”
6 Scrutati sunt iniquitates: defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum:
Fraguados los planes dolosos (dicen): “El golpe está bien preparado, procedamos.” ¡Profundo es el pensamiento y el corazón del hombre!
7 et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum:
Pero Dios les manda una saeta, quedan heridos de improviso;
8 et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos:
su propia lengua los arruina, y cuantos los miran menean la cabeza.
9 et timuit omnis homo. Et annunciaverunt opera Dei: et facta eius intellexerunt.
Entonces todos temerán y proclamarán la obra de Dios, y reconocerán que es cosa suya.
10 Lætabitur iustus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.
Entretanto el justo se alegrará en Yahvé y en Él confiará; y se gloriarán todos los de corazón recto.

< Psalmorum 64 >