< Psalmorum 60 >

1 In finem, Pro his, qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriæ, et Sobal, et convertit Ioab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. Deus repulisti nos, et destruxisti nos: iratus es, et misertus es nobis.
Al Músico principal: sobre Susan-Heduth: Michtam de David, para enseñar, cuando tuvo guerra contra Aram-Naharaim y contra Aram de Soba, y volvió Joab, é hirió de Edom en el valle de las Salinas doce mil. OH Dios, tú nos has desechado, nos disipaste; te has airado: vuélvete á nosotros.
2 Commovisti terram, et conturbasti eam: sana contritiones eius, quia commota est.
Hiciste temblar la tierra, abrístela: sana sus quiebras, porque titubea.
3 Ostendisti populo tuo dura: potasti nos vino compunctionis.
Has hecho ver á tu pueblo duras cosas: hicístenos beber el vino de agitación.
4 Dedisti metuentibus te significationem: ut fugiant a facie arcus: Ut liberentur dilecti tui:
Has dado á los que te temen bandera que alcen por la verdad. (Selah)
5 salvum fac dextera tua, et exaudi me.
Para que se libren tus amados, salva con tu diestra, y óyeme.
6 Deus locutus est in sancto suo: Lætabor, et partibor Sichimam: et convallem tabernaculorum metibor.
Dios pronunció por su santuario; yo me alegraré; partiré á Sichêm, y mediré el valle de Succoth.
7 Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim fortitudo capitis mei. Iuda rex meus:
Mío es Galaad, y mío es Manasés; y Ephraim es la fortaleza de mi cabeza; Judá, mi legislador;
8 Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt.
Moab, la vasija de mi lavatorio; sobre Edom echaré mi zapato: haz júbilo sobre mí, oh Palestina.
9 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
¿Quién me llevará á la ciudad fortalecida? ¿quién me llevará hasta Idumea?
10 Nonne tu Deus, qui repulisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris?
Ciertamente, tú, oh Dios, [que] nos habías desechado; y no salías, oh Dios, con nuestros ejércitos.
11 Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
Danos socorro contra el enemigo, que vana es la salud de los hombres.
12 In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.
En Dios haremos proezas; y él hollará nuestros enemigos.

< Psalmorum 60 >