Psalmorum 59
1 In finem, Ne disperdas, David in tituli inscriptionem, quando misit Saul, et custodivit domum eius, ut eum interficeret. Eripe me de inimicis meis Deus meus: et ab insurgentibus in me libera me.
In finem, ne disperdas. David in tituli inscriptionem, quando misit Saul et custodivit domum ejus ut eum interficeret. Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me.
2 Eripe me de operantibus iniquitatem: et de viris sanguinum salva me.
Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me.
3 Quia ecce ceperunt animam meam: irruerunt in me fortes.
Quia ecce ceperunt animam meam; irruerunt in me fortes.
4 Neque iniquitas mea, neque peccatum meum Domine: sine iniquitate cucurri, et direxi.
Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine; sine iniquitate cucurri, et direxi.
5 Exurge in occursum meum, et vide: et tu Domine Deus virtutum, Deus Israel, Intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus, qui operantur iniquitatem.
Exsurge in occursum meum, et vide: et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem.
6 Convertentur ad vesperam: et famem patientur ut canes, et circuibunt civitatem.
Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
7 Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
8 Et tu Domine deridebis eos: ad nihilum deduces omnes Gentes.
Et tu, Domine, deridebis eos; ad nihilum deduces omnes gentes.
9 Fortitudinem meam ad te custodiam, quia Deus susceptor meus es:
Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es:
10 Deus meus misericordia eius præveniet me.
Deus meus misericordia ejus præveniet me.
11 Deus ostendet mihi super inimicos meos, ne occidas eos: nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua: et depone eos protector meus Domine:
Deus ostendet mihi super inimicos meos: ne occidas eos, nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua, et depone eos, protector meus, Domine:
12 Delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum: et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur
delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum; et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur
13 in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Iacob: et finium terræ.
in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Jacob, et finium terræ.
14 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
15 Ipsi dispergentur ad manducandum: si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
Ipsi dispergentur ad manducandum; si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
16 Ego autem cantabo fortitudinem tuam: et exultabo mane misericordiam tuam. Quia factus es susceptor meus, et refugium meum, in die tribulationis meæ.
Ego autem cantabo fortitudinem tuam, et exsultabo mane misericordiam tuam: quia factus es susceptor meus, et refugium meum in die tribulationis meæ.
17 Adiutor meus tibi psallam, quia Deus susceptor meus es: Deus meus misericordia mea.
Adjutor meus, tibi psallam, quia Deus susceptor meus es; Deus meus, misericordia mea.
