Psalmorum 5

1 In finem pro ea, quæ hereditatem consequitur, Psalmus David. Verba mea auribus percipe Domine, intellige clamorem meum.

2 Intende voci orationis meæ, Rex meus et Deus meus.

3 Quoniam ad te orabo: Domine mane exaudies vocem meam.

4 Mane astabo tibi et videbo: quoniam non Deus volens iniquitatem tu es.

5 Neque habitabit iuxta te malignus: neque permanebunt iniusti ante oculos tuos.

6 Odisti omnes, qui operantur iniquitatem: perdes omnes, qui loquuntur mendacium. Virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus:

7 ego autem in multitudine misericordiæ tuæ. Introibo in domum tuam: adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.

8 Domine deduc me in iustitia tua: propter inimicos meos dirige in conspectu tuo viam meam.

9 Quoniam non est in ore eorum veritas: cor eorum vanum est.

10 Sepulchrum patens est guttur eorum, linguis suis dolose agebant, iudica illos Deus. Decidant a cogitationibus suis, secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te Domine.

11 Et lætentur omnes, qui sperant in te, in æternum exultabunt: et habitabis in eis. Et gloriabuntur in te omnes, qui diligunt nomen tuum,

12 quoniam tu benedices iusto. Domine, ut scuto bonæ voluntatis tuæ coronasti nos.