< Psalmorum 49 >

1 In finem, filiis Core Psalmus. Audite hæc omnes gentes: auribus percipite omnes, qui habitatis orbem: 2 Quique terrigenæ, et filii hominum: simul in unum dives et pauper. 3 Os meum loquetur sapientiam: et meditatio cordis mei prudentiam. 4 Inclinabo in parabolam aurem meam: aperiam in psalterio propositionem meam. 5 Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me: 6 Qui confidunt in virtute sua: et in multitudine divitiarum suarum gloriantur. 7 Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam. 8 Et pretium redemptionis animæ suæ: et laborabit in æternum, 9 et vivet adhuc in finem. 10 Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens, et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas: 11 et sepulchra eorum domus illorum in æternum. Tabernacula eorum in progenie, et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis. 12 Et homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis. 13 Hæc via illorum scandalum ipsis: et postea in ore suo complacebunt. 14 Sicut oves in inferno positi sunt: mors depascet eos. Et dominabuntur eorum iusti in matutino: et auxilium eorum veterascet in inferno a gloria eorum. (Sheol h7585) 15 Verumtamen Deus redimet animam meam de manu inferi, cum acceperit me. (Sheol h7585) 16 Ne timueris cum dives factus fuerit homo: et cum multiplicata fuerit gloria domus eius. 17 Quoniam cum interierit, non sumet omnia: neque descendet cum eo gloria eius. 18 Quia anima eius in vita ipsius benedicetur: confitebitur tibi cum benefeceris ei. 19 Introibit usque in progenies patrum suorum: et usque in æternum non videbit lumen. 20 Homo, cum in honore esset, non intellexit: comparatus est iumentis insipientibus, et similis factus est illis.

< Psalmorum 49 >