< Psalmorum 4 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David. Cum invocarem exaudivit me Deus iustitiæ meæ: in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam. Filii hominum usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium?
[For the Chief Musician; on stringed instruments. A Psalm by David.] Answer me when I call, God of my righteousness. You set me free in my distress. Be gracious to me and hear my prayer.
2 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum: Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
You sons of man, how long will you shame my honor, love what is worthless, chase after a lie? (Selah)
3 Irascimini, et nolite peccare: quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
But know that the LORD works wonders for his godly one; the LORD will hear when I call to him.
4 Sacrificate sacrificium iustitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?
Be angry, but do not sin. Ponder in your heart, but be at rest on your bed. (Selah)
5 Signatum est super nos lumen vultus tui Domine: dedisti lætitiam in corde meo.
Offer the sacrifices of righteousness, and put your trust in the LORD.
6 A fructu frumenti, vini, et olei sui multiplicati sunt.
Many say, "Who will show us any good?" LORD, lift up the light of your face upon us.
7 In pace in idipsum dormiam, et requiescam;
You have put gladness in my heart, more than when their grain and wine and oil abound.
8 Quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me.
In peace I will both lay myself down and sleep, for you alone, LORD, make me live in safety.

< Psalmorum 4 >