< Psalmorum 4 >

1 In finem in carminibus, Psalmus David. Cum invocarem exaudivit me Deus iustitiæ meæ: in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam. Filii hominum usquequo gravi corde? ut quid diligitis vanitatem, et quæritis mendacium?
For the choirmaster. With stringed instruments. A Psalm of David. Answer me when I call, O God of my righteousness! You have relieved my distress; show me grace and hear my prayer.
2 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum: Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.
How long, O men, will my honor be maligned? How long will you love vanity and seek after lies?
3 Irascimini, et nolite peccare: quæ dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.
Know that the LORD has set apart the godly for Himself; the LORD hears when I call to Him.
4 Sacrificate sacrificium iustitiæ, et sperate in Domino. Multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?
Be angry, yet do not sin; on your bed, search your heart and be still.
5 Signatum est super nos lumen vultus tui Domine: dedisti lætitiam in corde meo.
Offer the sacrifices of the righteous and trust in the LORD.
6 A fructu frumenti, vini, et olei sui multiplicati sunt.
Many ask, “Who can show us the good?” Shine the light of Your face upon us, O LORD.
7 In pace in idipsum dormiam, et requiescam;
You have filled my heart with more joy than when grain and new wine abound.
8 Quoniam tu Domine singulariter in spe constituisti me.
I will lie down and sleep in peace, for You alone, O LORD, make me dwell in safety.

< Psalmorum 4 >