< Psalmorum 38 >

1 Psalmus David, in rememorationem de Sabbato. Domine ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me.
Jehová, no me reprendas con tu furor, ni me castigues con tu ira.
2 Quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi: et confirmasti super me manum tuam.
Porque tus saetas descendieron en mí; y sobre mí ha descendido tu mano.
3 Non est sanitas in carne mea a facie iræ tuæ: non est pax ossibus meis a facie peccatorum meorum.
No hay sanidad en mi carne a causa de tu ira: no hay paz en mis huesos a causa de mi pecado.
4 Quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum: et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
Porque mis iniquidades han pasado sobre mi cabeza: como carga pesada, se han agravado sobre mí.
5 Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
Pudriéronse, y corrompiéronse mis llagas a causa de mi locura.
6 Miser factus sum, et curvatus sum usque in finem: tota die contristatus ingrediebar.
Estoy encorvado, estoy humillado en gran manera: todo el día ando enlutado.
7 Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus: et non est sanitas in carne mea.
Porque mis caderas están llenas de ardor: y no hay sanidad en mi carne.
8 Afflictus sum, et humiliatus sum nimis: rugiebam a gemitu cordis mei.
Estoy debilitado y molido en gran manera: rugiendo estoy a causa del alboroto de mi corazón.
9 Domine, ante te omne desiderium meum: et gemitus meus a te non est absconditus.
Señor, delante de ti están todos mis deseos: y mi suspiro no te es oculto.
10 Cor meum conturbatum est: dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum: et ipsum non est mecum.
Mi corazón está rodeado, me ha dejado mi vigor; y la luz de mis ojos, aun ellos no están conmigo.
11 Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt. Et qui iuxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
Mis amigos, y mis compañeros, se quitaron de delante de mi plaga: y mis cercanos se pusieron lejos.
12 Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates: et dolos tota die meditabantur.
Y los que buscaban a mi alma armaron lazos: y los que buscaban mi mal, hablaban iniquidades: y todo el día meditaban fraudes.
13 Ego autem tamquam surdus non audiebam: et sicut mutus non aperiens os suum.
Y yo, como sordo, no oía: y como un mudo, que no abre su boca.
14 Et factus sum sicut homo non audiens: et non habens in ore suo redargutiones.
Y fui como un hombre que no oye: y que no hay en su boca reprensiones.
15 Quoniam in te Domine speravi: tu exaudies me Domine Deus meus.
Porque a ti Jehová esperaba: tú responderás Jehová Dios mío.
16 Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei: et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
Porque decía: Que no se alegren de mí: cuando mi pie resbalaba se engrandecían sobre mí.
17 Quoniam ego in flagella paratus sum: et dolor meus in conspectu meo semper.
Porque yo aparejado estoy a cojear: y mi dolor está delante de mí continuamente.
18 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo: et cogitabo pro peccato meo.
Por tanto denunciaré mi maldad: congojarme he por mi pecado.
19 Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
Porque mis enemigos son vivos y fuertes: y hánse aumentado los que me aborrecen sin causa:
20 Qui retribuunt mala pro bonis, detrahebant mihi: quoniam sequebar bonitatem.
Y pagando mal por bien me son contrarios, por seguir yo lo bueno.
21 Ne derelinquas me Domine Deus meus: ne discesseris a me.
No me desampares, o! Jehová; Dios mío, no te alejes de mí.
22 Intende in adiutorium meum, Domine Deus salutis meæ.
Apresúrate a ayudarme, Señor, que eres mi salud.

< Psalmorum 38 >