< Psalmorum 37 >

1 Psalmus ipsi David. Noli æmulari in malignantibus: neque zelaveris facientes iniquitatem.
Salmo de David. NO te impacientes á causa de los malignos, ni tengas envidia de los que hacen iniquidad.
2 Quoniam tamquam fœnum velociter arescent: et quemadmodum olera herbarum cito decident.
Porque como hierba serán presto cortados, y decaerán como verdor de renuevo.
3 Spera in Domino, et fac bonitatem: et inhabita terram, et pasceris in divitiis eius.
Espera en Jehová, y haz bien; vivirás en la tierra, y en verdad serás alimentado.
4 Delectare in Domino: et dabit tibi petitiones cordis tui.
Pon asimismo tu delicia en Jehová, y él te dará las peticiones de tu corazón.
5 Revela Domino viam tuam, et spera in eo: et ipse faciet.
Encomienda á Jehová tu camino, y espera en él; y él hará.
6 Et educet quasi lumen iustitiam tuam: et iudicium tuum tamquam meridiem:
Y exhibirá tu justicia como la luz, y tus derechos como el medio día.
7 subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo, qui prosperatur in via sua: in homine faciente iniustitias.
Calla á Jehová, y espera en él: no te alteres con motivo del que prospera en su camino, por el hombre que hace maldades.
8 Desine ab ira, et derelinque furorem: noli æmulari ut maligneris.
Déjate de la ira, y depón el enojo: no te excites en manera alguna á hacer lo malo.
9 Quoniam qui malignantur, exterminabuntur: sustinentes autem Dominum, ipsi hereditabunt terram.
Porque los malignos serán talados, mas los que esperan en Jehová, ellos heredarán la tierra.
10 Et adhuc pusillum, et non erit peccator: et quæres locum eius, et non invenies.
Pues de aquí á poco no será el malo: y contemplarás sobre su lugar, y no parecerá.
11 Mansueti autem hereditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis.
Pero los mansos heredarán la tierra, y se recrearán con abundancia de paz.
12 Observabit peccator iustum: et stridebit super eum dentibus suis.
Maquina el impío contra el justo, y cruje sobre él sus dientes.
13 Dominus autem irridebit eum: quoniam prospicit quod veniet dies eius.
El Señor se reirá de él; porque ve que viene su día.
14 Gladium evaginaverunt peccatores: intenderunt arcum suum. Ut deiiciant pauperem et inopem: ut trucident rectos corde.
Los impíos desenvainaron espada, y entesaron su arco, para derribar al pobre y al menesteroso, para matar á los de recto proceder.
15 Gladius eorum intret in corda ipsorum: et arcus eorum confringatur.
La espada de ellos entrará en su mismo corazón, y su arco será quebrado.
16 Melius est modicum iusto, super divitias peccatorum multas.
Mejor es lo poco del justo, que las riquezas de muchos pecadores.
17 Quoniam brachia peccatorum conterentur: confirmat autem iustos Dominus.
Porque los brazos de los impíos serán quebrados: mas el que sostiene á los justos es Jehová.
18 Novit Dominus dies immaculatorum: et hereditas eorum in æternum erit.
Conoce Jehová los días de los perfectos: y la heredad de ellos será para siempre.
19 Non confundentur in tempore malo, et in diebus famis saturabuntur:
No serán avergonzados en el mal tiempo; y en los días de hambre serán hartos.
20 quia peccatores peribunt. Inimici vero Domini mox ut honorificati fuerint et exaltati: deficientes, quemadmodum fumus deficient.
Mas los impíos perecerán, y los enemigos de Jehová como la grasa de los carneros serán consumidos: se disiparán como humo.
21 Mutuabitur peccator, et non solvet: iustus autem miseretur et tribuet.
El impío toma prestado, y no paga; mas el justo tiene misericordia, y da.
22 Quia benedicentes ei hereditabunt terram: maledicentes autem ei disperibunt.
Porque los benditos de él heredarán la tierra; y los malditos de él serán talados.
23 Apud Dominum gressus hominis dirigentur: et viam eius volet.
Por Jehová son ordenados los pasos del hombre, y aprueba su camino.
24 Cum ceciderit, non collidetur: quia Dominus supponit manum suam.
Cuando cayere, no quedará postrado; porque Jehová sostiene su mano.
25 Iunior fui, etenim senui: et non vidi iustum derelictum, nec semen eius quærens panem.
Mozo fuí, y he envejecido, y no he visto justo desamparado, ni su simiente que mendigue pan.
26 Tota die miseretur et commodat: et semen illius in benedictione erit.
En todo tiempo tiene misericordia, y presta; y su simiente es para bendición.
27 Declina a malo, et fac bonum: et inhabita in sæculum sæculi.
Apártate del mal, y haz el bien, y vivirás para siempre.
28 Quia Dominus amat iudicium, et non derelinquet sanctos suos: in æternum conservabuntur. Iniusti punientur: et semen impiorum peribit.
Porque Jehová ama la rectitud, y no desampara sus santos: para siempre serán guardados; mas la simiente de los impíos será extirpada.
29 Iusti autem hereditabunt terram: et inhabitabunt in sæculum sæculi super eam.
Los justos heredarán la tierra, y vivirán para siempre sobre ella.
30 Os iusti meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur iudicium.
La boca del justo hablará sabiduría; y su lengua proferirá juicio.
31 Lex Dei eius in corde ipsius: et non supplantabuntur gressus eius.
La ley de su Dios está en su corazón; por tanto sus pasos no vacilarán.
32 Considerat peccator iustum: et quærit mortificare eum.
Acecha el impío al justo, y procura matarlo.
33 Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius: nec damnabit eum cum iudicabitur illi.
Jehová no lo dejará en sus manos, ni lo condenará cuando le juzgaren.
34 Expecta Dominum, et custodi viam eius: et exaltabit te ut hereditate capias terram: cum perierint peccatores videbis.
Espera en Jehová, y guarda su camino, y él te ensalzará para heredar la tierra: cuando serán talados los pecadores, lo verás.
35 Vidi impium superexaltatum, et elevatum sicut cedros Libani.
Vi yo al impío sumamente ensalzado, y que se extendía como un laurel verde.
36 Et transivi, et ecce non erat: et quæsivi eum, et non est inventus locus eius.
Empero pasóse, y he aquí no parece; y busquélo, y no fué hallado.
37 Custodi innocentiam, et vide æquitatem: quoniam sunt reliquiæ homini pacifico.
Considera al íntegro, y mira al justo: que la postrimería de cada uno de ellos es paz.
38 Iniusti autem disperibunt simul: reliquiæ impiorum interibunt.
Mas los transgresores fueron todos á una destruídos: la postrimería de los impíos fué talada.
39 Salus autem iustorum a Domino: et protector eorum in tempore tribulationis.
Pero la salvación de los justos es de Jehová, y él es su fortaleza en el tiempo de angustia.
40 Et adiuvabit eos Dominus, et liberabit eos: et eruet eos a peccatoribus, et salvabit eos: quia speraverunt in eo.
Y Jehová los ayudará, y los librará: y libertarálos de los impíos, y los salvará, por cuanto en él esperaron.

< Psalmorum 37 >