< Psalmorum 31 >

1 In finem, Psalmus David, pro extasi. In te Domine speravi non confundar in æternum: in iustitia tua libera me.
Al Músico principal: Salmo de David. EN ti, oh Jehová, he esperado; no sea yo confundido para siempre: líbrame en tu justicia.
2 Inclina ad me aurem tuam, accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem: et in domum refugii, ut salvum me facias.
Inclina á mí tu oído, líbrame presto; séme por roca de fortaleza, por casa fuerte para salvarme.
3 Quoniam fortitudo mea, et refugium meum es tu: et propter nomen tuum deduces me, et enutries me.
Porque tú eres mi roca y mi castillo; y por tu nombre me guiarás, y me encaminarás.
4 Educes me de laqueo hoc, quem absconderunt mihi: quoniam tu es protector meus.
Me sacarás de la red que han escondido para mí; porque tú eres mi fortaleza.
5 In manus tuas commendo spiritum meum: redemisti me Domine Deus veritatis.
En tu mano encomiendo mi espíritu: tú me has redimido, oh Jehová, Dios de verdad.
6 Odisti observantes vanitates, supervacue. Ego autem in Domino speravi:
Aborrecí á los que esperan en vanidades ilusorias; mas yo en Jehová he esperado.
7 exultabo, et lætabor in misericordia tua. Quoniam respexisti humilitatem meam, salvasti de necessitatibus animam meam.
Me gozaré y alegraré en tu misericordia; porque has visto mi aflicción; has conocido mi alma en las angustias.
8 Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos.
Y no me encerraste en mano del enemigo; hiciste estar mis pies en anchura.
9 Miserere mei Domine quoniam tribulor: conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus:
Ten misericordia de mí, oh Jehová, que estoy en angustia: hanse consumido de pesar mis ojos, mi alma, y mis entrañas.
10 Quoniam defecit in dolore vita mea: et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea: et ossa mea conturbata sunt.
Porque mi vida se va gastando de dolor, y mis años de suspirar: hase enflaquecido mi fuerza á causa de mi iniquidad, y mis huesos se han consumido.
11 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde: et timor notis meis. Qui videbant me, foras fugerunt a me:
De todos mis enemigos he sido oprobio, y de mis vecinos en gran manera, y horror á mis conocidos: los que me veían fuera, huían de mí.
12 oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde. Factus sum tamquam vas perditum:
He sido olvidado de [su] corazón como un muerto: he venido á ser como un vaso perdido.
13 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu: In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.
Porque he oído afrenta de muchos; miedo por todas partes, cuando consultaban juntos contra mí, é ideaban quitarme la vida.
14 Ego autem in te speravi Domine: dixi: Deus meus es tu:
Mas yo en ti confié, oh Jehová: yo dije: Dios mío eres tú.
15 in manibus tuis sortes meæ. Eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
En tu mano están mis tiempos: líbrame de la mano de mis enemigos, y de mis perseguidores.
16 Illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua:
Haz resplandecer tu rostro sobre tu siervo: sálvame por tu misericordia.
17 Domine non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum: (Sheol h7585)
No sea yo confundido, oh Jehová, ya que te he invocado; sean corridos los impíos, estén mudos en el profundo. (Sheol h7585)
18 muta fiant labia dolosa. Quæ loquuntur adversus iustum iniquitatem, in superbia, et in abusione.
Enmudezcan los labios mentirosos, que hablan contra el justo cosas duras, con soberbia y menosprecio.
19 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum.
¡Cuán grande es tu bien, que has guardado para los que te temen, que has obrado para los que esperan en ti, delante de los hijos de los hombres!
20 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum. Proteges eos in tabernaculo tuo a contradictione linguarum.
Los esconderás en el secreto de tu rostro de las arrogancias del hombre: los pondrás en un tabernáculo á cubierto de contención de lenguas.
21 Benedictus Dominus: quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
Bendito Jehová, porque ha hecho maravillosa su misericordia para conmigo en ciudad fuerte.
22 Ego autem dixi in excessu mentis meæ: Proiectus sum a facie oculorum tuorum. Ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
Y decía yo en mi premura: Cortado soy de delante de tus ojos: tú empero oíste la voz de mis ruegos, cuando á ti clamaba.
23 Diligite Dominum omnes sancti eius: quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.
Amad á Jehová todos vosotros sus santos: á los fieles guarda Jehová, y paga abundantemente al que obra con soberbia.
24 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.
Esforzaos todos vosotros los que esperáis en Jehová, y tome vuestro corazón aliento.

< Psalmorum 31 >