< Psalmorum 31 >

1 In finem, Psalmus David, pro extasi. In te Domine speravi non confundar in æternum: in iustitia tua libera me.
Начальнику хора. Псалом Давида. На Тебя, Господи, уповаю, да не постыжусь вовек; по правде Твоей избавь меня;
2 Inclina ad me aurem tuam, accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem: et in domum refugii, ut salvum me facias.
приклони ко мне ухо Твое, поспеши избавить меня. Будь мне каменною твердынею, домом прибежища, чтобы спасти меня,
3 Quoniam fortitudo mea, et refugium meum es tu: et propter nomen tuum deduces me, et enutries me.
ибо Ты каменная гора моя и ограда моя; ради имени Твоего води меня и управляй мною.
4 Educes me de laqueo hoc, quem absconderunt mihi: quoniam tu es protector meus.
Выведи меня из сети, которую тайно поставили мне, ибо Ты крепость моя.
5 In manus tuas commendo spiritum meum: redemisti me Domine Deus veritatis.
В Твою руку предаю дух мой; Ты избавлял меня, Господи, Боже истины.
6 Odisti observantes vanitates, supervacue. Ego autem in Domino speravi:
Ненавижу почитателей суетных идолов, но на Господа уповаю.
7 exultabo, et lætabor in misericordia tua. Quoniam respexisti humilitatem meam, salvasti de necessitatibus animam meam.
Буду радоваться и веселиться о милости Твоей, потому что Ты призрел на бедствие мое, узнал горесть души моей
8 Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos.
и не предал меня в руки врага; поставил ноги мои на пространном месте.
9 Miserere mei Domine quoniam tribulor: conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus:
Помилуй меня, Господи, ибо тесно мне; иссохло от горести око мое, душа моя и утроба моя.
10 Quoniam defecit in dolore vita mea: et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea: et ossa mea conturbata sunt.
Истощилась в печали жизнь моя и лета мои в стенаниях; изнемогла от грехов моих сила моя, и кости мои иссохли.
11 Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium et vicinis meis valde: et timor notis meis. Qui videbant me, foras fugerunt a me:
От всех врагов моих я сделался поношением даже у соседей моих и страшилищем для знакомых моих; видящие меня на улице бегут от меня.
12 oblivioni datus sum, tamquam mortuus a corde. Factus sum tamquam vas perditum:
Я забыт в сердцах, как мертвый; я - как сосуд разбитый,
13 quoniam audivi vituperationem multorum commorantium in circuitu: In eo dum convenirent simul adversum me, accipere animam meam consiliati sunt.
ибо слышу злоречие многих; отовсюду ужас, когда они сговариваются против меня, умышляют исторгнуть душу мою.
14 Ego autem in te speravi Domine: dixi: Deus meus es tu:
А я на Тебя, Господи, уповаю; я говорю: Ты - мой Бог.
15 in manibus tuis sortes meæ. Eripe me de manu inimicorum meorum, et a persequentibus me.
В Твоей руке дни мои; избавь меня от руки врагов моих и от гонителей моих.
16 Illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericordia tua:
Яви светлое лице Твое рабу Твоему; спаси меня милостью Твоею.
17 Domine non confundar, quoniam invocavi te. Erubescant impii, et deducantur in infernum: (Sheol h7585)
Господи! да не постыжусь, что я к Тебе взываю; нечестивые же да посрамятся, да умолкнут в аде. (Sheol h7585)
18 muta fiant labia dolosa. Quæ loquuntur adversus iustum iniquitatem, in superbia, et in abusione.
Да онемеют уста лживые, которые против праведника говорят злое с гордостью и презреньем.
19 Quam magna multitudo dulcedinis tuæ Domine, quam abscondisti timentibus te. Perfecisti eis, qui sperant in te, in conspectu filiorum hominum.
Как много у Тебя благ, которые Ты хранишь для боящихся Тебя и которые приготовил уповающим на Тебя пред сынами человеческими!
20 Abscondes eos in abscondito faciei tuæ a conturbatione hominum. Proteges eos in tabernaculo tuo a contradictione linguarum.
Ты укрываешь их под покровом лица Твоего от мятежей людских, скрываешь их под сенью от пререкания языков.
21 Benedictus Dominus: quoniam mirificavit misericordiam suam mihi in civitate munita.
Благословен Господь, что явил мне дивную милость Свою в укрепленном городе!
22 Ego autem dixi in excessu mentis meæ: Proiectus sum a facie oculorum tuorum. Ideo exaudisti vocem orationis meæ, dum clamarem ad te.
В смятении моем я думал: “отвержен я от очей Твоих”; но Ты услышал голос молитвы моей, когда я воззвал к Тебе.
23 Diligite Dominum omnes sancti eius: quoniam veritatem requiret Dominus, et retribuet abundanter facientibus superbiam.
Любите Господа, все праведные Его; Господь хранит верных и поступающим надменно воздает с избытком.
24 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, omnes qui speratis in Domino.
Мужайтесь, и да укрепляется сердце ваше, все надеющиеся на Господа!

< Psalmorum 31 >