Psalmorum 147
1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
Monkamfo Awurade. Eye sɛ wɔto ayeyi nnwom ma yɛn Nyankopɔn, ɛyɛ fɛ na ɛfata dodo sɛ wɔkamfo no!
2 Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
Awurade kyekyere Yerusalem; Ɔboaboa Israel nnommum ano.
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
Ɔsa wɔn a wɔn koma abotow no yare, na ɔkyekyere wɔn akuru.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
Ɔkyerɛ nsoromma dodow a ɛwɔ hɔ, na ɔde obiara din frɛ no.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
Yɛn Awurade so, na ne tumi yɛ kɛse; yɛrente nʼase nwie.
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
Awurade wowaw ahobrɛasefo na ɔtotow amumɔyɛfo hwehwe fam.
7 Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
Monto aseda nnwom mma Awurade. Momfa sanku nto dwom mma yɛn Nyankopɔn.
8 Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
Ɔde omununkum kata ɔsoro ani; ɔma asase osu ma sare nyin wɔ nkoko so.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
Ɔma anantwi aduan, na sɛ kwaakwaadabimma su a, ɔma wɔn aduan.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Ɛnyɛ ɔpɔnkɔ ahoɔden na nʼani sɔ na ɛnyɛ onipa ahoɔden nso.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
Na mmom, Awurade ani sɔ nnipa a wosuro no, wɔn a wɔde wɔn ho to nʼadɔe a ɛnsa da no so no.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
Momma Awurade so, Yerusalem; kamfo wo Nyankopɔn, Sion,
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
ɔma wʼapon akyi adaban yɛ den, na ohyira wo nkurɔfo a wɔte wo mu.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
Ɔma wʼahye so dwo, na ɔde awi ankasa ma wo.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
Ɔsoma nʼahyɛde kɔ asase so; nʼasɛm tu mmirika ntɛm so.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit.
Ɔtrɛw sukyerɛmma mu sɛ oguan ho nwi, na ɔpete obosu sukyerɛmma sɛ nsõ.
17 Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Ɔtotow mparuwbo gu fam sɛ mmosea. Hena na obetumi agyina nʼawɔw dennen no ano?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit Spiritus eius, et fluent aquæ.
Ɔsoma nʼasɛm no ma ɛnan no; ɔhwanyan ne mframa, na nsu sen.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
Wada nʼasɛm adi akyerɛ Yakob, ne mmara ne ɔhyɛ nsɛm akyerɛ Israel.
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
Ɔnyɛɛ eyi maa ɔman foforo biara ɛ; wonnim ne mmara. Monkamfo Awurade!
