< Psalmorum 147 >

1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
alleluia Aggei et Zacchariae laudate Dominum quoniam bonum psalmus Deo nostro sit iucunda decoraque; laudatio
2 Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
aedificans Hierusalem Dominus dispersiones Israhel congregabit
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
qui sanat contritos corde et alligat contritiones illorum
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
qui numerat multitudinem stellarum et omnibus eis nomina vocans
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
magnus Dominus noster et magna virtus eius et sapientiae eius non est numerus
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
suscipiens mansuetos Dominus humilians autem peccatores usque ad terram
7 Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
praecinite Domino in confessione psallite Deo nostro in cithara
8 Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
qui operit caelum nubibus et parat terrae pluviam qui producit in montibus faenum et herbam servituti hominum
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
et dat iumentis escam ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
non in fortitudine equi voluntatem habebit nec in tibiis viri beneplacitum erit ei
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis qui sperant super misericordia eius
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
alleluia lauda Hierusalem Dominum lauda Deum tuum Sion
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
quoniam confortavit seras portarum tuarum benedixit filiis tuis in te
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
qui posuit fines tuos pacem et adipe frumenti satiat te
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
qui emittit eloquium suum terrae velociter currit sermo eius
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit.
qui dat nivem sicut lanam nebulam sicut cinerem spargit
17 Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
mittit cristallum suum sicut buccellas ante faciem frigoris eius quis sustinebit
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit Spiritus eius, et fluent aquæ.
emittet verbum suum et liquefaciet ea flabit spiritus eius et fluent aquae
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
qui adnuntiat verbum suum Iacob iustitias et iudicia sua Israhel
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
non fecit taliter omni nationi et iudicia sua non manifestavit eis

< Psalmorum 147 >