Psalmorum 147
1 Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
Angraeng to saphaw oh; aicae Sithaw khaeah saphawhaih laasak hae hoih; anih saphawhaih loe hoih, anghoe han oh.
2 Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
Angraeng mah Jerusalem to sak moe, anghmaa Israel caanawk to tacuu let.
3 Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
Poek amro kaminawk to ngantuisak moe, nihcae ih ahmaa to a zaeng pae.
4 Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
Cakaehnawk to a kroek moe, ahmin hoiah kawk boih.
5 Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
Angraeng loe lensawk, thacak parai; anih ih panoekhaih loe boeng thai ai.
6 Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
Kami tlim ah khosah kaminawk loe Angraeng mah tapom tahang; kasae kaminawk loe long ah a vah.
7 Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
Kawnhaih lok thuihaih hoiah Angraeng khaeah laa to sah oh; katoeng kruekhaih hoiah aicae ih Sithaw khaeah saphawhaih laa to sah oh,
8 Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
Anih mah ni van to tamai hoiah khuk; long ah kho angzosak moe, maenawk nuiah phroh to amprawksak.
9 Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
Taw ih moinawk hoi kahang thaih pangaah caanawk to buh a paek.
10 Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
Anih loe hrang thacakhaih to oep ai moe, kami ih khoknawk nuiah doeh anghoehaih tawn ni.
11 Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
Angraeng loe anih zithaih tawn kami hoi a palungnathaih oep kaminawk nuiah ni anghoe.
12 Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
Aw Jerusalem, Angraeng to pakoeh ah; Aw Zion, na Sithaw to pakoeh ah.
13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
Anih mah na khongkha takraenghaih thing to thacaksak moe, nangmah thungah na caanawk tahamhoihaih to ang paek.
14 Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
Na prae angzithaih ramri ah angdaehhaih to a sak moe, nang to caak kahoih koek buh hoiah zok amhahsak.
15 Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
A lokpaekhaih to long nuiah patoeh naah, a lok loe karangah cawnh.
16 Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit.
Anih mah long ah dantui to tuumui baktiah kraksak moe, dantui kamkhawk doeh maiphu baktiah a haeh.
17 Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
Qaetui to thlung caret baktiah a haeh; a haeh ih kamding qaetui thungah mi maw angdoe thai tih?
18 Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit Spiritus eius, et fluent aquæ.
A lok to patoeh moe, tui amkawsak; takhi a songsak pongah, tui to longh.
19 Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
A lok to Jakob khaeah patoeh moe, anih mah patuk ih loknawk hoi anih ih lokcaekhaihnawk to Israel khaeah amtuengsak.
20 Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.
Prae kalah kaminawk hanah loe to tiah sah pae ai; toe a lokcaekhaihnawk to nihcae mah panoek o ai. Angraeng to saphaw oh.
