Psalmorum 139
1 In finem, Psalmus David. Domine probasti me, et cognovisti me:
Pou direktè koral la; Yon Sòm David O SENYÈ, Ou te sonde mwen e te konnen mwen.
2 tu cognovisti sessionem meam, et resurrectionem meam.
Ou konnen lè m chita ak lè m leve. Ou konprann panse mwen yo de lwen.
3 Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam, et funiculum meum investigasti.
Ou konn egzamine chemen mwen fè avèk kouche mwen, e rekonèt bagay pi entim nan chemen mwen yo.
4 Et omnes vias meas prævidisti: quia non est sermo in lingua mea.
Menm avan mwen gen yon pawòl sou bouch mwen, Men gade, O SENYÈ, Ou konnen tout li menm.
5 Ecce Domine tu cognovisti omnia novissima, et antiqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
Ou fin antoure mwen ni devan, ni dèyè e Ou te poze men Ou sou mwen.
6 Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est, et non potero ad eam.
Konesans konsa twò mèvèye pou mwen. Li twò wo. Mwen pa kab rive kote l.
7 Quo ibo a Spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
Kibò mwen kab ale kite lespri Ou? Oswa kibò mwen kab sove ale pou m ta kite prezans Ou?
Si mwen monte nan syèl la, Ou la. Si m fè kabann mwen nan sejou mò yo, men vwala, Ou la. (Sheol h7585)
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris:
Si mwen pran zèl nan maten, si m ta rete nan pati lanmè pi lwen an,
10 Etenim illuc manus tua deducet me: et tenebit me dextera tua.
menm la, se men Ou k ap mennen mwen, e se men dwat Ou k ap kenbe m.
11 Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
Si mwen di: “Anverite, tenèb la va kouvri mwen, e limyè ki antoure mwen an va vin fènwa,”
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebræ eius, ita et lumen eius.
menm tenèb la pa tenèb pou Ou, e fènwa a klere menm jan ak lajounen. Tenèb ak limyè se menm pou Ou menm.
13 Quia tu possedisti renes meos: suscepisti me de utero matris meæ.
Paske se Ou menm ki te fòme pati anndan m yo. Ou te tise mwen, pyese m soti nan vant Manman m.
14 Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es: mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
Mwen va bay Ou anpil remèsiman, paske mwen fèt yon fason mèvèye. Zèv Ou yo depase bon konprann e nanm mwen byen konnen sa.
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto: et substantia mea in inferioribus terræ.
Fòm mwen pa t kache a Ou menm lè m te fèt nan sekrè a, e tise kon mèvèy etonnan nan fon tè a.
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: dies formabuntur, et nemo in eis.
Zye Ou te wè matyè san fòm mwen. Epi nan liv Ou a, te deja ekri tout jou ki te òdone pou mwen yo, menm lè youn nan yo potko fin rive.
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus: nimis confortatus est principatus eorum.
Anplis, SENYÈ, a la presye se panse Ou yo yo pou mwen! A la gran, yo gran anpil!
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur: exurrexi, et adhuc sum tecum.
Si m te konte yo, yo t ap an kantite depase sab. Lè m leve nan dòmi, mwen toujou avèk Ou.
19 Si occideris Deus peccatores: viri sanguinum declinate a me:
O ke Ou ta touye mechan yo, O Bondye. Soti sou mwen, O moun ki vèse san.
20 Quia dicitis in cogitatione: accipient in vanitate civitates tuas.
Paske yo pale kont Ou ak mechanste, e lènmi Ou yo pran non Ou an ven.
21 Nonne qui oderunt te Domine, oderam: et super inimicos tuos tabescebam?
Èske m pa rayi (sila) ki rayi Ou yo, O SENYÈ? Epi èske mwen pa t blese menm de (sila) ki leve kont Ou yo?
22 Perfecto odio oderam illos: et inimici facti sunt mihi.
Mwen rayi yo ak yon rayisman ale nèt. Yo devni lènmi m.
23 Proba me Deus, et scito cor meum: interroga me, et cognosce semitas meas.
Sonde mwen, O Bondye e konnen kè mwen. Mete mwen a leprèv e konnen panse mwen yo.
24 Et vide, si via iniquitatis in me est: et deduc me in via æterna.
Konsa, wè si gen okenn move chemen nan mwen e mennen mwen nan chemen etènèl la.
