< Psalmorum 132 >

1 Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
Cantique des degrés. Éternel, souviens-toi de David, [et] de toutes ses afflictions!
2 Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
Comment il a juré à l’Éternel, [et] fait un vœu au Puissant de Jacob:
3 Si introiero in tabernaculum domus meæ, si ascendero in lectum strati mei:
Si j’entre dans la demeure de ma maison, si je monte sur le lit où je couche,
4 Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
Si je permets à mes yeux de dormir, à mes paupières de sommeiller,
5 Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
Jusqu’à ce que j’aie trouvé un lieu pour l’Éternel, des demeures pour le Puissant de Jacob!
6 Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvæ.
Voici, nous avons entendu parler d’elle à Éphrata, nous l’avons trouvée dans les champs de Jaar.
7 Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Entrons dans ses demeures, prosternons-nous devant le marchepied de ses pieds.
8 Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuæ.
Lève-toi, Éternel! pour [entrer dans] ton repos, toi et l’arche de ta force!
9 Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
Que tes sacrificateurs soient revêtus de justice, et que tes saints chantent de joie.
10 Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
À cause de David, ton serviteur, ne repousse pas la face de ton oint.
11 Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eam: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
L’Éternel a juré à David [en] vérité, il n’en reviendra pas: Je mettrai du fruit de ton ventre sur ton trône.
12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea hæc, quæ docebo eos: Et filii eorum usque in sæculum, sedebunt super sedem tuam.
Si tes enfants gardent mon alliance et mes témoignages que je leur enseignerai, leurs fils aussi seront assis à perpétuité sur ton trône.
13 Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
Car l’Éternel a choisi Sion; il l’a désirée pour être son habitation:
14 Hæc requies mea in sæculum sæculi: hic habitabo, quoniam elegi eam.
C’est ici mon repos à perpétuité; ici j’habiterai, car je l’ai désirée.
15 Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
Je bénirai abondamment ses vivres, je rassasierai de pain ses pauvres;
16 Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
Et je revêtirai de salut ses sacrificateurs, et ses saints exulteront en chantant de joie.
17 Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
Là je ferai germer la corne de David, j’ai préparé une lampe à mon oint.
18 Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
Je revêtirai de honte ses ennemis; et sur lui fleurira sa couronne.

< Psalmorum 132 >