< Psalmorum 109 >

1 In finem, Psalmus David.
In finem. Psalmus David.
2 Deus laudem meam ne tacueris: quia os peccatoris, et os dolosi super me apertum est.
Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est.
3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi: ego autem orabam.
Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam.
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis: et odium pro dilectione mea.
Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea.
6 Constitue super eum peccatorem: et diabolus stet a dextris eius.
Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus.
7 Cum iudicatur, exeat condemnatus: et oratio eius fiat in peccatum.
Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum.
8 Fiant dies eius pauci: et episcopatum eius accipiat alter.
Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter.
9 Fiant filii eius orphani: et uxor eius vidua.
Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua.
10 Nutantes transferantur filii eius, et mendicent: et eiiciantur de habitationibus suis.
Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis.
11 Scrutetur fœnerator omnem substantiam eius: et diripiant alieni labores eius.
Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus.
12 Non sit illi adiutor: nec sit qui misereatur pupillis eius.
Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus.
13 Fiant nati eius in interitum: in generatione una deleatur nomen eius.
Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus.
14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini: et peccatum matris eius non deleatur.
In memoriam redeat iniquitas patrum ejus in conspectu Domini, et peccatum matris ejus non deleatur.
15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam.
pro eo quod non est recordatus facere misericordiam,
17 Et persecutus est hominem inopem, et mendicum, et compunctum corde mortificare.
et persecutus est hominem inopem et mendicum, et compunctum corde, mortificare.
18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei: et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum, et intravit sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossibus eius.
Et dilexit maledictionem, et veniet ei; et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum; et intravit sicut aqua in interiora ejus, et sicut oleum in ossibus ejus.
19 Fiat ei sicut vestimentum, quo operitur: et sicut zona, qua semper præcingitur.
Fiat ei sicut vestimentum quo operitur, et sicut zona qua semper præcingitur.
20 Hoc opus eorum, qui detrahunt mihi apud Dominum: et qui loquuntur mala adversus animam meam.
Hoc opus eorum qui detrahunt mihi apud Dominum, et qui loquuntur mala adversus animam meam.
21 Et tu Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum: quia suavis est misericordia tua.
Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, quia suavis est misericordia tua.
22 Libera me quia egenus, et pauper ego sum: et cor meum conturbatum est intra me.
Libera me, quia egenus et pauper ego sum, et cor meum conturbatum est intra me.
23 Sicut umbra cum declinat, ablatus sum: et excussus sum sicut locustæ.
Sicut umbra cum declinat ablatus sum, et excussus sum sicut locustæ.
24 Genua mea infirmata sunt a ieiunio: et caro mea immutata est propter oleum.
Genua mea infirmata sunt a jejunio, et caro mea immutata est propter oleum.
25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me, et moverunt capita sua.
Et ego factus sum opprobrium illis; viderunt me, et moverunt capita sua.
26 Adiuva me Domine Deus meus: salvum me fac secundum misericordiam tuam.
Adjuva me, Domine Deus meus; salvum me fac secundum misericordiam tuam.
27 Et sciant quia manus tua hæc: et tu Domine fecisti eam.
Et sciant quia manus tua hæc, et tu, Domine, fecisti eam.
28 Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me, confundantur: servus autem tuus lætabitur.
Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me confundantur; servus autem tuus lætabitur.
29 Induantur qui detrahunt mihi, pudore: et operiantur sicut diploide confusione sua.
Induantur qui detrahunt mihi pudore, et operiantur sicut diploide confusione sua.
30 Confitebor Domino nimis in ore meo: et in medio multorum laudabo eum.
Confitebor Domino nimis in ore meo, et in medio multorum laudabo eum:
31 Quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.
quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.

< Psalmorum 109 >