< Psalmorum 107 >

1 Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
Agradecei ao SENHOR, porque ele é bom; porque sua bondade [dura] para sempre.
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
Digam [isso] os resgatados pelo SENHOR, os quais ele resgatou das mão do adversário.
3 A solis ortu, et occasu: ab Aquilone, et mari.
E os que ele ajuntou de todas as terras, do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
4 Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
Os que andaram sem rumo no deserto, por caminhos solitários; os que não acharam cidade para morarem.
5 Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
Famintos e sedentos, suas almas neles desfaleciam.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
Mas eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
7 Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
E os levou ao caminho correto, para irem a uma cidade de moradia.
8 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
9 Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
Porque ele fartou a alma sedenta, e encheu de bem a alma faminta;
10 Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
Os que estavam sentados em trevas e sombra de morte, presos com aflição e ferro,
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
Porque se rebelaram contra os mandamentos de Deus, e rejeitaram o conselho do Altíssimo.
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
Por isso ele abateu seus corações com trabalhos cansativos; eles tropeçaram, e não houve quem os socorresse.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
14 Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
Ele os tirou das trevas e da sombra da morte, e quebrou suas correntes de prisão.
15 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Agradeçam ao SENHOR pela sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
16 Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
Porque ele quebrou as portas de bronze, e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
Os tolos foram afligidos por causa de seu caminho de transgressões e por suas perversidades.
18 Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
A alma deles perdeu o interesse por todo tipo de comida, e chegaram até às portas da morte.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Porém eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os livrou de suas aflições.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
Ele enviou sua palavra, e os sarou; e ele os livrou de suas covas.
21 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens.
22 Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
E sacrifiquem sacrifícios de gratidão; e anunciai as obras dele com alegria.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
Os que descem ao mar em navios, trabalhando em muitas águas,
24 Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
Esses veem as obras do SENHOR, e suas maravilhas nas profundezas.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
[Porque] quando ele fala, ele faz levantar tormentas de vento, que levanta suas ondas.
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
Elas sobem aos céus, [e] descem aos abismos; a alma deles se derrete de angústia.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
Eles cambaleiam e vacilam como bêbados, e toda a sabedoria deles se acaba.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Então eles clamaram ao SENHOR em suas angústias, e ele os tirou de suas aflições.
29 Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
Ele fez cessar as tormentas, e as ondas se calaram.
30 Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Então se alegraram, porque houve calmaria; e ele os levou ao porto que queriam [chegar].
31 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Agradeçam ao SENHOR por sua bondade, e suas maravilhas perante os filhos dos homens;
32 Et exaltent eum in Ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
E exaltem a ele na assembleia do povo, e o glorifiquem na reunião dos anciãos.
33 Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
Ele torna os rios em deserto, e as saídas de águas em terra seca.
34 Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
A terra frutífera em salgada, pela maldade dos que nela habitam.
35 Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
Ele torna o deserto em lagoa, e a terra seca em nascentes de águas.
36 Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
E faz aos famintos habitarem ali; e eles edificam uma cidade para morarem;
37 Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
E semeiam campos, e plantam vinhas, que produzem fruto valioso.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
E ele os abençoa, e se multiplicam muito, e o gado dele não diminui.
39 Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
Mas [quando] eles se diminuem e se abatem, por causa da opressão, mal e aflição;
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
Ele derrama desprezo sobre os governantes, e os faz andar sem rumo pelos desertos, sem [terem] caminho.
41 Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
Mas ao necessitado, ele levanta da opressão a um alto retiro, e faz famílias como a rebanhos.
42 Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Os corretos, ao verem, ficam alegres, e todo perverso se calará.
43 Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?
Quem é sábio, que preste atenção a estas coisas, e reflita nas bondades do SENHOR.

< Psalmorum 107 >