Psalmorum 107
1 Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.
3 A solis ortu, et occasu: ab Aquilone, et mari.
Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.
4 Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,
5 Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
„Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!
7 Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.
8 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,
9 Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.
10 Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!
14 Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.
15 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!
16 Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.
18 Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.
21 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!
22 Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.
24 Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.
29 Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
Hann kyrrir bæði sjó og vind.
30 Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!
31 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.
32 Et exaltent eum in Ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.
33 Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
Hann þurrkar upp fljótin
34 Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.
35 Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.
36 Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,
37 Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.
39 Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,
41 Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.
42 Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.
43 Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?
Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.
