< Psalmorum 104 >

1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
내 영혼아 여호와를 송축하라 여호와 나의 하나님이여, 주는 심히 광대하시며 존귀와 권위를 입으셨나이다
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens cælum sicut pellem:
주께서 옷을 입음 같이 빛을 입으시며 하늘을 휘장 같이 치시며
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
물에 자기 누각의 들보를 얹으시며 구름으로 자기 수레를 삼으시고 바람 날개로 다니시며
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
바람으로 자기 사자를 삼으시며 화염으로 자기 사역자를 삼으시며
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
땅의 기초를 두사 영원히 요동치 않게 하셨나이다
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquæ.
옷으로 덮음같이 땅을 바다로 덮으시매 물이 산들 위에 섰더니
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
주의 견책을 인하여 도망하여 주의 우뢰 소리를 인하여 빨리 가서
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
주의 정하신 처소에 이르렀고 산은 오르고 골짜기는 내려 갔나이다
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
주께서 물의 경계를 정하여 넘치지 못하게 하시며 다시 돌아와 땅을 덮지 못하게 하셨나이다
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquæ.
여호와께서 샘으로 골짜기에서 솟아나게 하시고 산 사이에 흐르게 하사
11 Potabunt omnes bestiæ agri: expectabunt onagri in siti sua.
들의 각 짐승에게 마시우시니 들나귀들도 해갈하며
12 Super ea volucres cæli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
공중의 새들이 그 가에서 깃들이며 나무가지 사이에서 소리를 발하는도다
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
저가 가축을 위한 풀과 사람의 소용을 위한 채소를 자라게 하시며 땅에서 식물이 나게 하시고
14 Producens fœnum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
사람의 마음을 기쁘게 하는 포도주와 사람의 얼굴을 윤택케 하는 기름과 사람의 마음을 힘있게 하는 양식을 주셨도다
15 et vinum lætificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
여호와의 나무가 우택에 흡족함이여 곧 그의 심으신 레바논 백향목이로다
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
새들이 그 속에 깃을 들임이여 학은 잣나무로 집을 삼는도다
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
높은 산들은 산양을 위함이여 바위는 너구리의 피난처로다
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
여호와께서 달로 절기를 정하심이여 해는 그 지는 것을 알도다
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
주께서 흑암을 지어 밤이 되게 하시니 삼림의 모든 짐승이 기어 나오나이다
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ.
젊은 사자가 그 잡을 것을 쫓아 부르짖으며 그 식물을 하나님께 구하다가
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
해가 돋으면 물러가서 그 굴혈에 눕고
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
사람은 나와서 노동하며 저녁까지 수고하는도다
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
여호와여, 주의 하신 일이 어찌 그리 많은지요 주께서 지혜로 저희를 다 지으셨으니 주의 부요가 땅에 가득하니이다
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
저기 크고 넓은 바다가 있고 그 속에 동물 곧 대소 생물이 무수하니이다
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
선척이 거기 다니며 주의 지으신 악어가 그 속에서 노나이다
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
이것들이 다 주께서 때를 따라 식물 주시기를 바라나이다
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
주께서 주신즉 저희가 취하며 주께서 손을 펴신즉 저희가 좋은 것으로 만족하다가
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
주께서 낯을 숨기신즉 저희가 떨고 주께서 저희 호흡을 취하신즉 저희가 죽어 본 흙으로 돌아가나이다
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
주의 영을 보내어 저희를 창조하사 지면을 새롭게 하시나이다
30 Emittes Spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terræ.
여호와의 영광이 영원히 계속할지며 여호와는 자기 행사로 인하여 즐거워하실지로다
31 Sit gloria Domini in sæculum: lætabitur Dominus in operibus suis:
저가 땅을 보신즉 땅이 진동하며 산들에 접촉하신즉 연기가 발하도다
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
나의 평생에 여호와께 노래하며 나의 생존한 동안 내 하나님을 찬양하리로다
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
나의 묵상을 가상히 여기시기를 바라나니 나는 여호와로 인하여 즐거워하리로다
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
죄인을 땅에서 소멸하시며 악인을 다시 있지 못하게 하실지로다 내 영혼이 여호와를 송축하라 할렐루야
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.

< Psalmorum 104 >