Psalmorum 104
1 Ipsi David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
Aw ka hinglu, BOEIPA te uem lah. Ka BOEIPA Pathen namah tah na sang tangkik tih mueithennah neh rhuepomnah te na bai.
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens cælum sicut pellem:
Khosae neh himbai bangla muelh aka thing uh himbaiyan bangla vaan ah dup aka phaih,
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
A imhman te tui soah aka ci, khomai te leng la aka saii, khohli phae neh aka cet,
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
khohli te a puencawn la aka saii tih hmai tak aka tueih loh,
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
diklai khaw amah hmuen ah a suen tih kumhal ah tuen yoeyah pawh.
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquæ.
Anih te tuidung neh pueinak bangla na khuk tih tui rhoek loh tlang rhoek soah pai uh.
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
Namah kah tluungnah dongah rhaelrham uh tih na khohum ol dongah tamto uh.
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
Tlang tom a lan uh tih amih ham na suen kolbawn hmuen la suntla uh.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Khorhi na suem te a poe uh thai pawt dongah diklai khuk ham ha mael uh thai pawh.
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquæ.
Tuisih rhoek te soklong la a loei tlang rhoek laklo ah long uh.
11 Potabunt omnes bestiæ agri: expectabunt onagri in siti sua.
Kohong kah mulhing boeih te tui a tul uh tih kohong marhang rhoek khaw a tuihalh dip uh.
12 Super ea volucres cæli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
A taengah vaan kah vaa loh kho a sak uh tih thingsam laklo ah a ol huphup loei.
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
Tlang boeih te a imhman lamkah aka suep, BOEIPAnamah kah kutci loh diklai te a hah sak.
14 Producens fœnum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
Rhamsa ham sulrham poe tih, hlang kah thohtatnah hamla baelhing neh, diklai lamkah buh na thoeng sak.
15 et vinum lætificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
Te dongah misurtui loh hlanghing thinko ko a hoe sak, situi loh maelhmai a hlampan sak tih buh loh hlanghing thinko a duel.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
BOEIPA loh a ling thingkung, Lebanon kah lamphai te a kum sakuh.
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
Teah te vaa loh bu a tuk tih, bungrho loh hmaical dongah a im a khueh.
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
Tlang sang boeih te sathai ham om tih, pango boeih khaw saphih ham hlipyingnah la om.
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
Khoning ham hla a saii tih khomik loh a khotlak khaw a ming.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ.
Khohmuep na khueh tih khoyin ha pawk vaengah duup kah mulhing boeih loh a khuiah yuel uh.
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
Maeh te sathueng rhoek loh a kawk thil uh tih a caak te Pathen taengah a tlap uh.
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
Khomik a thoeng neh vawl khoem uh tih a khuisaek la kol uh.
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
Hlang he a bisai ham neh a thohtatnah la kholaeh hil cet.
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
BOEIPA nang kah kutngo he yet tangkik. Te rhoek boeih te cueihnah nen ni na saii. Na hnopai rhoemah diklai ah baetawt coeng.
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
Tuitunli aka len tih a dang, aka dangka ah, rhulcai mulhing a yit a len tae lek pawt la om bal.
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
Teah te sangpho rhoek loh pongpa uh tih a khuiah aka luem ham Leviathan te na saii.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
A tuetang vaengah amih caak paek ham khaw amih loh namah taengla boeih lamso uh.
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Amih taengah na paek te a rhuh uh. Na kut na hlam tih hnothen kum uh.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Na maelhmai na thuh vaengah let uh. A hil na khoem pah vaengah pal uh tih laipi la bal uh.
30 Emittes Spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terræ.
Na mueihla na tueih daengah anmih te suen uh tih diklai maelhmai khaw na tlaih pueng.
31 Sit gloria Domini in sæculum: lætabitur Dominus in operibus suis:
BOEIPA kah thangpomnah tah kumhal duela om tih, a bibi dongah BOEIPA a kohoe saeh.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
Diklai a paelki vaengah thuen tih, tlang rhoek te a taek vaengah khuu.
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Ka hingnah neh BOEIPA te ka hlai vetih ka om rhuet vaengah ka Pathen te ka tingtoeng ni.
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
Ka olding he anih ham a lungtui saeh. Kai tah BOEIPA dongah ka kohoe coeng.
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
Hlangtholh rhoek te diklai lamloh mitmoeng uh saeh lamtah halang rhoek khaw koep om boel saeh. Aw ka hinglu, BOEIPA tah a yoethen pai saeh tila BOEIPA te thangthen lah.
