Proverbiorum 9
1 Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Sajès bati kay li a; li taye sèt gwo pilye li yo.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Li te prepare manje li, li te mele diven li; anplis, li fin ranje tab li.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
Li voye demwazèl li yo deyò, li rele soti nan anlè wotè pwent vil yo:
4 Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
“Pou sila ki ensanse a, kite li antre isit la!” Pou sila ki manke bon konprann nan, li di:
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
“Vin manje manje mwen an, e bwè diven ke m te melanje a.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
Kite foli ou pou ou ka viv; epi avanse nan chemen bon konprann nan.”
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Sila ki korije yon mokè resevwa dezonè pou pwòp tèt li, e sila ki repwoche yon nonm mechan va resevwa ofans sou tèt li.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Pa repwoche yon mokè, sinon li va rayi ou; repwoche yon nonm saj e li va renmen ou.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
Bay konsèy a yon nonm saj e li va vin pi saj, enstwi yon nonm dwat e li va ogmante konesans li.
10 Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
Lakrent SENYÈ a se kòmansman a sajès e konesans a Sila Ki Sen an se bon konprann.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
Paske pa mwen, jou ou yo va miltipliye, e ane yo ap ogmante sou lavi ou.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Si ou saj, ou saj pou pwòp tèt ou; e si ou moke, ou pote sa a pou kont ou.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Fanm sòt pale byen fò ak gwo vwa; li bèt, e li pa konnen anyen.
14 sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
Li chita devan pòtay lakay li, sou yon chèz akote wo plas vil yo.
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Li rele sila ki pase yo, ki ap fè chemen yo dwat yo:
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
Sila ki pa konnen anyen an, kite li antre isit la. Pou sila ki manke konprann nan, li di:
17 Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
“Dlo yo vòlè dous e pen ki manje an sekrè byen agreyab.”
