Proverbiorum 31
1 Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
Ty enta’ i Lemoela Mpanjaka, ty onin-drehake nanaren-drene’e aze:
2 Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
Anhan ry anako! Anhan ry anake tañ’ ovako ao! Anhan ry anako nafantoko!
3 Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
Ko atolo’o aman’ ampela ty haozara’o, ndra amo mpandrotsake mpanjakao o sata’oo.
4 Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
Tsy mañeva ty mpanjaka, ry Lemoela, tsy sazo’ i mpanjakay ty mikama divay, ndra o mpamelek’ arivoo ty hilelalela toake;
5 Et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
kera hinoñe naho handikoke i liliy vaho hañamengoke ty zo’ o anan-kasotriañeo.
6 Date siceram mœrentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
Anjotsò toake ty heta’e, vaho divay ty voretra añ’arofo,
7 bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
angao hinon-dre hañaliñoa’e ty hararaha’e, tsy ho tiahy ka o hasotria’eo.
8 Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
Manokafa falie hisolo ty moañe, ho ami’ty zo’ o anam-pamàrañe iabio.
9 aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
Manokafa falie vaho mizakà an-kahiti’e; ambeno ty zo’ o rarake naho mavomavoo.
10 Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
Ia ty mahaonin-drakemba mañeva? Ie sarotse te amo safirao.
11 Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
Atokisa’ ty trom-bali’e, ie tsy ho po-vara.
12 Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
Hasoa’e fa tsy mañànto, amy ze hene andro fiveloma’e.
13 Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
Paia’e ty volon-añondry naho ty vinda, vaho an-kafaleañe ty ifanehafa’e am-pitàñe.
14 Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
Manahake o lakam-pañondrañeo, boak’añe ty añandesa’e mahakama.
15 Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
Mitroatse te mbe haleñe, hamahañe o keleia’eo, vaho handiva amo anak’ ampata’eo.
16 Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
Ereñerè’e ty teteke vaho vilie’e; ambolea’e tanem-bahe ami’ty vokam-pità’e.
17 Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
Midian-kafatrarañe, naho ampaozare’e o sira’eo.
18 Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
Oni’e te soa o balibalie’eo, tsy mikipe haleñe i failo’ey.
19 Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
An-dravem-pità’e ty fañareta’e, le tana’e an-delam-pità’e ty antsòli’e.
20 Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
Velare’e amo rarakeo ty sira’e, vaho ahiti’e amo mavomavoo o fita’eo.
21 Non timebit domui suæ a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
Tsy hembaña’e i fanalay amo keleia’eo; fa songa misiki-mañabasà o ana’eo.
22 Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
Anjaira’e saroñe ty vata’e, hene leny naho malòmavo o siki’eo.
23 Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terræ.
Fohiñe an-dalam-bey eo ty vali’e, ie mitrao-piambesatse amo androanavi’ i taneio.
24 Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
Mitenoñe lamba leny re vaho aleta’e, tolora’e sokotry o mpanao takinakeo.
25 Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
Haozarañe naho havantañañe ro fisiki’e, itohafa’e ty ho avy.
26 Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua eius.
Sokafe’e an-kihitse ty falie’e, le fañòham-patarihañe ty am-pivimbi’e eo.
27 Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
Halahalae’e soa o satan-keleia’eo, vaho tsy kamae’e ty mofon-kavotroañe.
28 Surrexerunt filii eius, et beatissimam prædicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
Miongake o ana’eo mañandriañ’ aze, naho mandrenge aze i valie’ey.
29 Multæ filiæ congregaverunt divitias: tu supergressa es universas.
Maro ty ampela manao soa, fe fonga ilikoara’o.
30 Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
Mpamañahy ty hasoa vintañe, kòake ty hamotramotràñe, fe rengèñe ty rakemba mañeveñe am’ Iehovà.
31 Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.
Atoloro aze ty havokaram-pità’e! le handrenge aze an-dalam-bey eo o sata’eo.
