< Proverbiorum 29 >

1 Viro, qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus: et eum sanitas non sequetur.
El hombre que reprendido endurece la cerviz, de repente será quebrantado: ni habrá para él medicina.
2 In multiplicatione iustorum lætabitur vulgus: cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra: mas cuando domina el impío, el pueblo gime.
3 Vir, qui amat sapientiam, lætificat patrem suum: qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.
El hombre que ama la sabiduría, alegra a su padre: mas el que da de comer a rameras, perderá la hacienda.
4 Rex iustus erigit terram, vir avarus destruet eam.
El rey con el juicio afirma la tierra: mas el hombre amigo de presentes, la destruirá.
5 Homo, qui blandis, fictisque sermonibus loquitur amico suo, rete expandit gressibus eius.
El hombre que lisonjea a su prójimo, red tiende delante de sus pasos.
6 Peccantem virum iniquum involvet laqueus: et iustus laudabit atque gaudebit.
Por la prevaricación del hombre malo hay lazo: mas el justo cantará, y se alegrará.
7 Novit iustus causam pauperum: impius ignorat scientiam.
Conoce el justo el derecho de los pobres: mas el impío no entiende sabiduría.
8 Homines pestilentes dissipant civitatem: sapientes vero avertunt furorem.
Los hombres burladores enlazan la ciudad: mas los sabios apartan el furor.
9 Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
Si el hombre sabio contendiere con el insensato, que se enoje, o que se ría, no tendrá reposo.
10 Viri sanguinum oderunt simplicem: iusti autem quærunt animam eius.
Los hombres sangrientos aborrecen al perfecto: mas los rectos buscan su contentamiento.
11 Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt, et reservat in posterum.
Todo su espíritu echa fuera el insensato: mas el sabio al fin le sosiega.
12 Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
Del señor que escucha la palabra mentirosa, todos sus criados son impíos.
13 Pauper, et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
El pobre y el usurero se encontraron: Jehová alumbra los ojos de ambos.
14 Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in æternum firmabitur.
El rey que juzga con verdad a los pobres, su trono será firme para siempre.
15 Virga atque correptio tribuit sapientiam: puer autem, qui dimittitur voluntati suæ, confundit matrem suam.
La vara y la corrección dan sabiduría: mas el muchacho suelto avergonzará a su madre.
16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera: et iusti ruinas eorum videbunt.
Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación: mas los justos verán su ruina.
17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animæ tuæ.
Corrige a tu hijo, y darte ha descanso; y dará delicias a tu alma.
18 Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus: qui vero custodit legem, beatus est.
Sin profecía el pueblo será disipado: mas el que guarda la ley, bienaventurado él.
19 Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
El siervo no será castigado con palabras; porque entiende, y no responde.
20 Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est, quam illius correptio.
¿Has visto hombre ligero en sus palabras? mas esperanza hay del insensato que de él.
21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.
El que regala a su siervo desde su niñez, a la postre será su hijo.
22 Vir iracundus provocat rixas: et qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
El hombre enojoso levanta contiendas; y el furioso muchas veces peca.
23 Superbum sequitur humilitas: et humilem spiritu suscipiet gloria.
La soberbia del hombre le abate; y al humilde de espíritu sustenta la honra.
24 Qui cum fure participat, odit animam suam: adiurantem audit, et non indicat.
El compañero del ladrón aborrece su vida; oirá maldiciones, y no le denunciará.
25 Qui timet hominem, cito corruet: qui sperat in Domino, sublevabitur.
El temor del hombre pondrá lazo: mas el que confía en Jehová será levantado.
26 Multi requirunt faciem principis: et iudicium a Domino egreditur singulorum.
Muchos buscan el favor del príncipe: mas el juicio de cada uno de Jehová es.
27 Abominantur iusti virum impium: et abominantur impii eos, qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius, extra perditionem erit.
Abominación es a los justos el hombre inicuo: mas abominación es al impío el de rectos caminos.

< Proverbiorum 29 >