< Proverbiorum 13 >

1 Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
Мудрый сын слушает наставление отца, а буйный не слушает обличения.
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
От плода уст своих человек вкусит добро, душа же законопреступников - зло.
3 Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
Кто хранит уста свои, тот бережет душу свою; а кто широко раскрывает свой рот, тому беда.
4 Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
Душа ленивого желает, но тщетно; а душа прилежных насытится.
5 Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
Праведник ненавидит ложное слово, а нечестивый срамит и бесчестит себя.
6 Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
Правда хранит непорочного в пути, а нечестие губит грешника.
7 Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
Иной выдает себя за богатого, а у него ничего нет; другой выдает себя за бедного, а у него богатства много.
8 Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
Богатством своим человек выкупает жизнь свою, а бедный и угрозы не слышит.
9 Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
Свет праведных весело горит, светильник же нечестивых угасает. Души коварные блуждают в грехах, а праведники сострадают и милуют.
10 Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
От высокомерия происходит раздор, а у советующихся - мудрость.
11 Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
Богатство от суетности истощается, а собирающий трудами умножает его.
12 Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
Надежда, долго не сбывающаяся, томит сердце, а исполнившееся желание - как древо жизни.
13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
Кто пренебрегает словом, тот причиняет вред себе; а кто боится заповеди, тому воздается. У сына лукавого ничего нет доброго, а у разумного раба дела благоуспешны, и путь его прямой.
14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
Учение мудрого - источник жизни, удаляющий от сетей смерти.
15 Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
Добрый разум доставляет приятность, путь же беззаконных жесток.
16 Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
Всякий благоразумный действует с знанием, а глупый выставляет напоказ глупость.
17 Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
Худой посол попадает в беду, а верный посланник - спасение.
18 Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
Нищета и посрамление отвергающему учение; а кто соблюдает наставление, будет в чести.
19 Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
Желание исполнившееся - приятно для души; но несносно для глупых уклоняться от зла.
20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
Общающийся с мудрыми будет мудр, а кто дружит с глупыми, развратится.
21 Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
Грешников преследует зло, а праведникам воздается добром.
22 Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
Добрый оставляет наследство и внукам, а богатство грешника сберегается для праведного.
23 Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
Много хлеба бывает и на ниве бедных; но некоторые гибнут от беспорядка.
24 Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
Кто жалеет розги своей, тот ненавидит сына; а кто любит, тот с детства наказывает его.
25 Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.
Праведник ест до сытости, а чрево беззаконных терпит лишение.

< Proverbiorum 13 >