< Proverbiorum 13 >

1 Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
Il figliuol savio [ascolta] l'ammaestramento di suo padre; Ma lo schernitore non ascolta riprensione.
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.
L'uomo mangerà del bene del frutto delle sue labbra; Ma l'anima degli scellerati [mangerà del frutto di] violenza.
3 Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
Chi guarda la sua bocca preserva l'anima sua; [Ma] ruina [avverrà] a chi apre disordinatamente le sue labbra.
4 Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
L'anima del pigro appetisce, e non [ha] nulla; Ma l'anima de' diligenti sarà ingrassata.
5 Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
Il giusto odia la parola bugiarda; Ma l'empio si rende puzzolente ed infame.
6 Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
La giustizia guarda colui che [è] intiero di via; Ma l'empietà sovverte il peccatore.
7 Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
Vi è tale che si fa ricco, e non [ha] nulla; Tale [altresì] che si fa povero, ed ha di gran facoltà.
8 Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
Le ricchezze dell'uomo [sono] il riscatto della sua vita; Ma il povero non ode alcuna minaccia.
9 Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
La luce de' giusti sarà lieta; Ma la lampana degli empi sarà spenta.
10 Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
Per orgoglio non si produce altro che contese; Ma la sapienza [è] con quelli che si consigliano.
11 Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
Le ricchezze [procedenti] da vanità scemeranno; Ma chi raduna con la mano [le] accrescerà.
12 Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.
La speranza prolungata fa languire il cuore; Ma il desiderio adempiuto [è] un albero di vita.
13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
Chi sprezza la parola andrà in perdizione; Ma chi riverisce il comandamento riceverà retribuzione.
14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.
L'insegnamento di un savio [è] una fonte di vita, Per ritrarsi da' lacci della morte.
15 Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
Buon senno reca grazia; Ma il procedere de' perfidi [è] duro.
16 Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
L' [uomo] avveduto fa ogni cosa con conoscimento; Ma il pazzo spande follia.
17 Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
Il messo malvagio caderà in male; Ma l'ambasciator fedele reca sanità.
18 Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
Povertà ed ignominia [avverranno] a chi schifa la correzione; Ma chi osserva la riprensione sarà onorato.
19 Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
Il desiderio adempiuto è cosa soave all'anima; Ed agli stolti [è] cosa abbominevole lo stornarsi dal male.
20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
Chi va co' savi diventerà savio; Ma il compagno degli stolti diventerà malvagio.
21 Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
Il male perseguita i peccatori; Ma [Iddio] renderà il bene a' giusti.
22 Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
L'uomo da bene lascerà la [sua] eredità a' figliuoli de' figliuoli; Ma le facoltà del peccatore [son] riserbate al giusto.
23 Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
Il campo lavorato de' poveri [produce] abbondanza di cibo; Ma vi è tale che è consumato per mancamento di buon governo.
24 Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
Chi risparmia la sua verga odia il suo figliuolo; Ma chi l'ama gli procura correzione per tempo.
25 Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.
Il giusto mangerà a sazietà dell'anima sua; Ma il ventre degli empi avrà mancamento.

< Proverbiorum 13 >