Proverbiorum 13

1 Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.

Një bir i urtë dëgjon mësimet e atit të vet, por tallësi nuk e dëgjon qortimin.

2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem prævaricatorum iniqua.

Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë.

3 Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.

Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë buzët e tij shkon drejt shkatërrimit.

4 Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.

Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht.

5 Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.

I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet.

6 Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.

Drejtësia ruan atë që ndjek një rrugë të ndershme, por pabesia e rrëzon mëkatarin.

7 Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.

Ka nga ata që sillen si një i pasur, por nuk kanë asgjë; përkundrazi ka nga ata që sillen si një i varfër, por kanë shumë pasuri.

8 Redemptio animæ viri, divitiæ suæ: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.

Pasuritë e një njeriu shërbejnë për të shpërblyer jetën e tij, por i varfëri nuk ndjen asnjë kërcënim.

9 Lux iustorum lætificat: lucerna autem impiorum extinguetur.

Drita e të drejtëve shkëlqen bukur, por llamba e të pabesëve do të shuhet.

10 Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.

Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave.

11 Substantia festinata minuetur: quæ autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.

Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t’i shtohet ajo.

12 Spes, quæ differtur, affligit animam: lignum vitæ desiderium veniens.

Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.

13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet præceptum, in pace versabitur. Animæ dolosæ errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.

Ai që përçmon fjalën do të shkatërrohet, por ai që respekton urdhërimin do të shpërblehet.

14 Lex sapientis fons vitæ, ut declinet a ruina mortis.

Mësimet e të urtit janë burim jete për t’i evituar dikujt leqet e vdekjes.

15 Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.

Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm.

16 Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.

Çdo njeri i matur vepron me dituri, por budallai kapardiset me marrëzinë e tij.

17 Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.

Lajmëtari i keq bie në telashe, por lajmëtari besnik sjell shërim.

18 Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.

Mjerimi dhe turpi do të vjinë mbi atë që nuk pranon korrigjimin, por ai që dëgjon qortimin do të nderohet.

19 Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.

Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja.

20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.

Kush shkon me të urtët bëhet i urtë, por shoku i budallenjve do të bëhet i keq.

21 Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.

E keqja përndjek mëkatarët, por i drejti do të shpërblehet me të mirën.

22 Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.

Njeriu i mirë i lë një trashëgim bijve të bijve të tij, por pasuria e mëkatarit vihet mënjanë për të drejtin.

23 Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.

Ara e punuar e të varfërve jep ushqim me shumicë, por ka nga ata që vdesin për mungesë drejtësie.

24 Qui parcit virgæ, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.

Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë.

25 Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.

I drejti ha sa të ngopet, por barku i të pabesëve vuan nga uria.