< Proverbiorum 12 >

1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam: qui autem odit increpationes, insipiens est.
Si amas el conocimiento, amarás la disciplina. ¡Todo el que aborrece la corrección es un necio!
2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie agit.
El Señor bendice a los que hacen el bien, pero condena a los que conspiran para hacer el mal.
3 Non roborabitur homo ex impietate: et radix iustorum non commovebitur.
La maldad no brinda seguridad, pero los que viven en justicia tienen sus raíces profundas y no serán removidos.
4 Mulier diligens, corona est viro suo: et putredo in ossibus eius, quæ confusione res dignas gerit.
Una buena esposa es corona para su esposo, pero la mujer que trae vergüenza es como descomposición en sus huesos.
5 Cogitationes iustorum iudicia: et consilia impiorum fraudulenta:
Las personas que hacen el bien, hacen planes justos, pero el consejo de los malvados es engañoso.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini: os iustorum liberabit eos.
Las palabras de los malvados son como una emboscada con violencia, pero las palabras de las personas honestas los salvarán.
7 Verte impios, et non erunt: domus autem iustorum permanebit.
Los malvados son destriudos y olvidados. Pero la familia de los que hacen el bien permanece firme.
8 Doctrina sua noscetur vir: qui autem vanus et excors est, patebit contemptui.
Las personas son estimadas cuando hablan con sensatez, pero los que tienen mentes perversas son aborrecidos.
9 Melior est pauper et sufficiens sibi, quam gloriosus et indigens pane.
Mejor es ser humilde y trabajar para ti mismo, que ser un hombre jactancioso y no tener nada para comer.
10 Novit iustus iumentorum suorum animas: viscera autem impiorum crudelia.
Los justos cuidan de sus animales, pero el cuidado de los malvados es crueldad.
11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
Si cultivas la tierra, tendrás abundancia de dinero, pero si vas detrás de cosas inútiles, eres un tonto.
12 Desiderium impii munimentum est pessimorum: radix autem iustorum proficiet.
Las personas malvadas buscan el grano robado, pero las personas justas lo producen ellas mismas.
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo: effugiet autem iustus de angustia.
Los malvados quedan atrapados por sus propias palabras pecaminosas, pero las personas que hacen el bien se libran de los problemas.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
Tus palabras te traerán recompensa, y tu trabajo regresará a bendecirte.
15 Via stulti recta in oculis eius: qui autem sapiens est, audit consilia.
Los necios creen que van por el camino correcto, pero si eres sabio escucharás el consejo.
16 Fatuus statim indicat iram suam: qui autem dissimulat iniuriam, callidus est.
Los necios se enojan con facilidad; pero si eres prudente, ignorarás los insultos.
17 Qui quod novit loquitur, index iustitiæ est: qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
Quien dice la verdad es honesto, pero un testigo falso dirá mentiras.
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiæ: lingua autem sapientium sanitas est.
Las palabras apresuradas pueden ser tan cortantes como un cuchillo, pero las palabras de los sabios traen sanidad.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum: qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
Las palabras de verdad duran para siempre, pero las mentiras se olvidan pronto.
20 Dolus in corde cogitantium mala: qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
En la mente de los que maquinan maldad solo hay engaño; pero los que piensan en hacer el bien viven con alegría.
21 Non contristabit iustum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
A los que hacen el bien no les pasara ningún mal, pero los malvados están llenos de problemas.
22 Abominatio est Domino labia mendacia: qui autem fideliter agunt, placent ei.
El Señor aborrece a los mentirosos, pero se alegra con los fieles.
23 Homo versatus celat scientiam: et cor insipientium provocat stultitiam.
Si eres prudente, no presumes de tu conocimiento; pero los tontos anuncian su estupidez.
24 Manus fortium dominabitur: quæ autem remissa est, tributis serviet.
El trabajo duro aporta liderazgo, pero la pereza trae esclavitud.
25 Mœror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono lætificabitur.
Si vives con ansiedad, te sentirás sobrecargado; pero una palabra de aliento te reconfortará.
26 Qui negligit damnum propter amicum, iustus est: iter autem impiorum decipiet eos.
Las personas que hacen el bien cuidan de sus amigos, pero la forma en que viven los malvados lleva a sus amigos a la perdición.
27 Non inveniet fraudulentus lucrum: et substantia hominis erit auri pretium.
Los perezosos no atrapan su presa, pero si trabajas duro te volverás rico.
28 In semita iustitiæ, vita: iter autem devium ducit ad mortem.
El camino de los justos lleva a la vida, nunca te conducirá a la muerte.

< Proverbiorum 12 >