< Abdias Propheta 1 >

1 Visio Abdiæ. Hæc dicit Dominus Deus ad Edom: Auditum audivimus a Domino, et legatum ad gentes misit: Surgite, et consurgamus adversus eum in prælium.
Obadiya kɵrgǝn alamǝt kɵrünüx: — Rǝb Pǝrwǝrdigar Edom toƣruluⱪ mundaⱪ dǝydu: — (Biz Pǝrwǝrdigardin bu hǝwǝrni anglaxⱪa muyǝssǝr bolduⱪ) — «Bir ǝlqi ǝllǝr arisiƣa ǝwǝtildi; U: «Ornunglardin turunglar, biz uningƣa ⱪarxi jǝng ⱪilix üqün turayli!» — dǝp hǝwǝr beridu.
2 Ecce parvulum dedi te in gentibus: contemptibilis tu es valde.
Mana, Mǝn seni ǝllǝr arisida kiqik ⱪildim; Sǝn [ǝllǝr arisida] ⱪattiⱪ kǝmsitilgǝn hǝlⱪ bolisǝn!
3 Superbia cordis tui extulit te, habitantem in scissuris petrarum, exaltantem solium tuum: qui dicis in corde tuo: Quis detrahet me in terram?
Ⱨǝy tik ⱪiyaning yeriⱪliri iqidǝ turƣuqi, Turalƣusi yuⱪiri bolƣuqi, Kɵnglüngdǝ: «Kim meni yǝrgǝ qüxürǝlisun?!» degüqi, Kɵnglüngdiki tǝkǝbburluⱪ ɵzüngni aldap ⱪoydi!
4 Si exaltatus fueris ut aquila, et si inter sidera posueris nidum tuum: inde detraham te, dicit Dominus.
Sǝn bürküttǝk ɵzüngni yuⱪiri kɵtürsǝngmu, Qanggangni yultuzlar arisiƣa tizsangmu, Mǝn xu yǝrdin seni qüxürüwetimǝn, — dǝydu Pǝrwǝrdigar.
5 Si fures introissent ad te, si latrones per noctem, quomodo conticuisses? nonne furati essent sufficientia sibi? si vindemiatores introissent ad te, numquid saltem racemum reliquissent tibi?
Bulangqilar ⱪexingƣa kǝlsimu, Oƣrilar keqilǝp yeningƣa kirsimu, (Ⱨǝy, xunqǝ üzüp taxlinisǝn!) Ular ɵzlirigǝ quxluⱪla oƣrilaytti ǝmǝsmu? Üzüm üzgüqilǝr yeningƣa kǝlsimu, azraⱪ wasanglarni ⱪalduridu ǝmǝsmu?
6 Quomodo scrutati sunt Esau? Investigaverunt abscondita eius.
Biraⱪ Əsawning tǝǝlluⱪati ⱪandaⱪ ahturuldi! Uning yoxurun bayliⱪliri ⱪandaⱪ tepip qiⱪildi!
7 Usque ad terminum emiserunt te: omnes viri fœderis tui illuserunt tibi: invaluerunt adversum te viri pacis tuæ: qui comedunt tecum, ponent insidias subter te: non est prudentia in eo.
Barliⱪ ittipaⱪdaxliring seni qegrayingƣiqǝ ⱨǝydiwetidu; Sǝn bilǝn inaⱪ ɵtkǝnlǝr seni aldap, üstüngdin ƣǝlibǝ ⱪilidu; Neningni yegǝnlǝr sanga ⱪiltaⱪ ⱪuridu; [Sǝn] dǝrwǝⱪǝ yorutulmiƣandursǝn!
8 Numquid non in die illa, dicit Dominus, perdam sapientes de Idumæa, et prudentiam de monte Esau?
Mǝn xu küni, — dǝydu Pǝrwǝrdigar, — Edomdin danixmǝnlǝrni, Əsawdin ǝⱪil-parasǝtni yoⱪatmamdimǝn?
9 Et timebunt fortes tui a Meridie, ut intereat vir de monte Esau.
Xuning bilǝn palwanliring parakǝndǝ bolidu, i Teman, Xuning bilǝn Əsawning teƣidiki ⱨǝrbir adǝm ⱪirƣinqiliⱪta ⱪǝtl ⱪilinidu.
10 Propter interfectionem, et propter iniquitatem in fratrem tuum Iacob, operiet te confusio, et peribis in æternum.
Ukang Yaⱪupⱪa ⱪilƣan zulum-zorawanliⱪing tüpǝylidin, Iza-aⱨanǝt seni ⱪaplaydu; Sǝn mǝnggügǝ üzüp taxlinisǝn.
11 In die cum stares adversus eum, quando capiebant alieni exercitum eius, et extranei ingrediebantur portas eius, et super Ierusalem mittebant sortem: tu quoque eras quasi unus ex eis.
Sǝn bir qǝttǝ [pǝrwasiz] ⱪarap turƣan küni, Yǝni yaⱪa yurttikilǝr [buradiringning] mülkini bulap kǝtkǝn küni, Taipilǝr uning dǝrwaziliridin kirip Yerusalem üstigǝ qǝk taxliƣan küni, Sǝn ularning bir ǝzasiƣa ohxax bolƣansǝn.
12 Et non despicies in die fratris tui, in die peregrinationis eius: et non lætaberis super filios Iuda in die perditionis eorum: et non magnificabis os tuum in die angustiæ.
Biraⱪ ⱪerindixingning apǝtlik künigǝ pǝrwasiz ⱪarap turmasliⱪing kerǝk idi, Yǝⱨudaning balilirining ⱨalakǝt künidǝ huxal bolup kǝtmǝsliking kerǝk idi; Külpǝtlik künidǝ aƣzingni yoƣan ⱪilmasliⱪing kerǝk idi;
13 Neque ingriederis portam populi mei in die ruinæ eorum: neque despicies et tu in malis eius in die vastitatis illius: et non emitteris adversus exercitum eius in die vastitatis illius.
Ɵz hǝlⱪimni apǝt basⱪan künidǝ, ularning dǝrwazisiƣa kirmǝsliking kerǝk idi; Ularni apǝt basⱪan künidǝ ularning dǝrd-ǝlǝmigǝ erǝnsiz ⱪarap turmasliⱪing kerǝk idi, Apǝt basⱪan künidǝ ⱪolungni mal-mülkigǝ sozmasliⱪing kerǝk idi;
14 Neque stabis in exitibus ut interficias eos qui fugerint: et non concludes reliquos eius in die tribulationis.
Sǝn xǝⱨǝrdin ⱪeqip ⱪutulƣanlarni üzüp taxlax üqün aqa yolda turmasliⱪing kerǝk idi; Külpǝt basⱪan künidǝ uningdin ⱪutulup ⱪalƣanlarni düxmǝngǝ tapxurmasliⱪing kerǝk idi.
15 Quoniam iuxta est dies Domini super omnes gentes: sicut fecisti, fiet tibi: retributionem tuam convertet in caput tuum.
Qünki Pǝrwǝrdigarning küni barliⱪ ǝllǝr üstigǝ qüxüxkǝ yeⱪin ⱪalƣandur; Sening baxⱪilarƣa ⱪilƣiningdǝk, sangimu xundaⱪ ⱪilinidu; Sanga tegixlik jaza ɵz bexingƣa qüxidu;
16 Quomodo enim bibistis super montem sanctum meum, bibent omnes gentes iugiter: et bibent, et absorbebunt, et erunt quasi non sint.
Qünki sǝn Ɵz muⱪǝddǝs teƣimda [ƣǝzipimni] iqkiningdǝk, Barliⱪ ǝllǝrmu xundaⱪ tohtawsiz iqidu; Bǝrⱨǝⱪ, ular iqidu, yutidu, Andin ular ⱨeq mǝwjut ǝmǝstǝk yoⱪap ketidu.
17 Et in monte Sion erit salvatio, et erit sanctus: et possidebit domus Iacob eos qui se possederant.
Biraⱪ Zion teƣi üstidǝ panaⱨ-ⱪutⱪuzulux bolidu, Taƣ pak-muⱪǝddǝs bolidu; Yaⱪup jǝmǝtining tǝǝlluⱪatliri ɵzigǝ tǝwǝ bolidu;
18 Et erit domus Iacob ignis, et domus Ioseph flamma, et domus Esau stipula: et succendentur in eis, et devorabunt eos: et non erunt reliquiæ domus Esau, quia Dominus locutus est.
Wǝ Yaⱪup jǝmǝti ot, Yüsüp jǝmǝti yalⱪun, Əsaw jǝmǝti ularƣa pahal bolidu; [Ot wǝ yalⱪun] Əsaw jǝmǝti iqidǝ yeⱪilip, ularni yutup ketidu; Əsaw jǝmǝtidin ⱨeqbirsi ⱪalmaydu; Qünki Pǝrwǝrdigar xundaⱪ sɵz ⱪilƣan.
19 Et hereditabunt hi, qui ad Austrum sunt, montem Esau, et qui in campestribus Philisthiim: et possidebunt regionem Ephraim, et regionem Samariæ: et Beniamin possidebit Galaad.
[Yǝⱨudaning] jǝnubidikilǝr Əsawning teƣiƣa igǝ bolidu; Xǝfǝlaⱨ tüzlǝnglikidikilǝr Filistiylǝrning zeminiƣa igǝ bolidu, Bǝrⱨǝⱪ, ular Əfraimning dalasi ⱨǝm Samariyǝning dalasiƣa igǝ bolidu; Binyamin Gileadⱪa igǝ bolidu;
20 Et transmigratio exercitus huius filiorum Israel, omnia loca Chananæorum usque ad Sareptam: et transmigratio Ierusalem, quæ in Bosphoro est, possidebit civitates Austri.
Sürgün bolƣanlardin ⱪelip ⱪalƣan Israillardin tǝrkib tapⱪan bu ⱪoxun Ⱪanaandikilǝrgǝ tǝwǝ bolƣan zeminƣa Zarǝfatⱪiqǝ igǝ bolidu; Sǝfaradta sürgündǝ turƣan Yerusalemdikilǝr bolsa jǝnubtiki xǝⱨǝrlǝrgǝ igǝ bolidu.
21 Et ascendent salvatores in montem Sion iudicare montem Esau: et erit Domino regnum.
Andin Zion teƣi üstigǝ ⱪutⱪuzƣuqilar qiⱪidu, Ular Əsaw teƣi üstidin ⱨɵküm süridu; Xuning bilǝn padixaⱨliⱪ Pǝrwǝrdigarƣa tǝwǝ bolidu!

< Abdias Propheta 1 >