Marcum 8
1 In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent: convocatis discipulis, ait illis:
laa dana ya niini ku niligu go den taani, ama baa den pia bonjekaala. Jesu den yini O ŋoadikaaba ki yedi.
2 Misereor super turbam: quia ecce iam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
miniñima cuoni Ni kelima ku niligu ne po. dana ta ne, ke bi ye Ni kani, kaa pia bonjekaala mo kuli.
3 et si dimisero eos ieiunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
N ya yedi ban kuni leni mi koma, bi ba luo u fidu u sanu nni, kelima bini nni bi tiaanba ñani naani n foagi.
4 Et responderunt ei discipuli sui: Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
bi ŋoadikaaba den goa ki yedi O. ti ba tieni ledee ki dini ba, ban guo, mi fan pieema ni nni
5 Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
Jesu den boali ba, i pia dupee ba ŋa yo? bi den goa yedi O bi lelee.
6 Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
lanwani O den cedi ke bi kali, ke O taa bi dupee leledi bi yeni, ki pagi Utienu ki cabidi cadidi, ki teni bi ŋoadikaaba ke bi boagidi ku niligu.
7 Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et iussit apponi.
bi go den pia janbimu waamu, lani Jesu go den pagi Utienu ki go teni ke bi boagidiba.
8 Et manducaverunt, et saturati sunt: et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
bi den dini ki guo, ki go den sieni a dupee jena baabola lelee.
9 Erant autem qui manducaverunt, quasi quattuor millia: et dimisit eos.
bi den nagini niba tuda na. li ya puoli, Jesu den cabi ba.
10 Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
laayogunu, O den koa ku ñinbiagu nni leni O ŋoadikaaba ki gedi dalmaty jaali po.
11 Et exierunt Pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.
falisieninba den cua O kani, ki cili mi maama leni O, ki boali ki biigi O. bi den mia ke wan tieni bipo sinankeene yua n ñani tanpoli.
12 Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
Jesu den fuo ki jiini ki yedi. be n teni ke moala nne niba lingi sinankeene?
13 Et dimittens eos, ascendit iterum navim, et abiit trans fretum.
Imoamoani n yedi yi, bi kan ba sinankeene kuli. lani yaa puoli; O den ñani bi kani, ki kua ku ñinbiagu nni ki kandi ki gedi na po ya bonjaali.
14 Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
bi ŋoadikaaba den sundi kaa taa dupee, bi den kubi yendo baba yo.
15 Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento Pharisæorum, et fermento Herodis.
Jesu den teni ba, yaa ñoabonli n te ne. fangi mani i yula leni falisieninba, leni helodo daliali.
16 Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: Quia panes non habemus.
bi ŋoadikaaba den maadi bi siiga ki tua, kelima tii pia dupee yo dee.
17 Quo cognito, ait illis Iesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? Nondum cognoscetis nec intelligitis? Adhuc cæcatum habetis cor vestrum?
Jesu den bandi, ki yedi ba, be ya po yo i tua, tii pia dupe? ii daa pia ya yanfuoma ba fidi ki gaa yo bi? bi i pala n joagi?
18 Oculos habentes non videtis? Et aures habentes non auditis? Nec recordamini,
i pia i nuni, ii nua yo? i pia a tuba, ii gba yo? ii pia tiadima yo?
19 quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
min den cabidi cabidi bi dupe muudiba, niba tudamu po yeni, i den tugi dupe jena babola ŋa yo? bi den yedi: piiga liee!
20 Quando et septem panes in quattuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
Min den cabidi cabidi bi dupe leleediba niba tuda na po yeni, i den tugi babola ŋa yo? bi den yedi: a lelee!
21 Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
O den yedi ba hali moala ii gaa?
22 Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.
bi den gedi betesada, ke bi cuani o joamo, Jesu kani, ki mia O ke wan si o,
23 Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et expuens in oculos eius impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
Jesu den muubi o buagu ki dadi ki ñano u dogu nni, ki tieni o nunii po ti ñinsandi, ki maani O nii o po, ki buali, o ya nua bonla baa?
24 Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
o den nuali, ki yedi, n nua bi niba, ke bi nani nani i tiidi yeni ki cuona.
25 Deinde iterum imposuit manus super oculos eius: et cœpit videre. Et restitutus est ita ut clare videret omnia.
Jesu go den maani O nii o nuni po, lani, joamo yeni den nuaadi.
26 Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
lanwani, Jesu den yedi o, kuni a denpo, ŋa n da kua u dogu nni ka.
27 Et egressus est Iesus, et discipuli eius in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
Jesu den tagini ki ban ca leni O ŋoadikaaba sesale leni filipa yaa dogi nni. O den buali ba usanu nni, bi tua ke n tie ŋme yo?
28 Qui responderunt illi, dicentes: Ioannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
bi den goa yedi O, Jan Baptis, tuaba tua Elia, tua ba mo tua ke bisawalipuaba nni yendo yo. i mote? i mo tua ke n tie ŋme yo? pieli den goa ki yedi O.
29 Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
A tie kilisti yo, Utienu n gandi yua.
30 Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
Jesu den teni ba liñoabonli ke ban da waani la oba kuli.
31 Et cœpit docere eos quoniam oportet filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus, et scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
lanwani, O den cili ki wangi ba ke O ba lee fala boncianla, ke bi nikpeliba leni bi kopadicianba yudanba, leni li balimaama bangikaaba, ba yie O, ki kpa O, ama ke O ba goa fii li dantaali daali bi tinkpiba siiga.
32 Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.
wa n den kadi ki waan ba lani. pieli den dadi ki ñano ku niligu nni, ki funi leni O
33 Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me Satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.
ama, Jesu den jigidi ki nuali O ŋoadikaaba yaaba n sieni, ki funi leni pieli, ki yedi, foagidi leni nni sutaani, kelima a gaani Utienu yantiali, fini wani li pia nissaali yantiali baba yo.
34 Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
lanwani Jesu den yini ku niligu leni O ŋoadikaaba ki yediba. yua n bua ki yaa ŋoa nni, kali wan yee o yuli, ki tuo ki tugi o dapoanpoanli ki yaa ŋoa ni.
35 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
kelima, yua n bua ki faabi o miali, ba luo li, ama yua n luo li kelima n ya po leni o labaaliŋamo po kuli, ba faabi.
36 Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum: et detrimentum animæ suæ faciat?
be ya todima n ye yua n ba li ŋandunli nne bonla kuli po, o naano ya bodi.
37 Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
o nilo ba fidi ki teni bee yo o naano faabima po?
38 Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice: et filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum Angelis sanctis.
kelima yua n jee mini leni n maama po ifee, ya yogunu tene nibiada ne siiga, O joa bijoa mo ba ti buli o nunga o po, O ya ti cua O Ba kpiagidi nni leni O maleki n ba.
