< Lucam 21 >

1 Respiciens autem vidit eos, qui mittebant munera sua in gazophylacium, divites.
Воззрев же виде вметающыя в храм набдящий имения дары своя богатыя:
2 Vidit autem et quamdam viduam pauperculam mittentem æra minuta duo.
виде же и некую вдовицу убогу вметающу ту две лепте,
3 Et dixit: Vere dico vobis, quia vidua hæc pauper, plus quam omnes misit.
и рече: воистинну глаголю вам, яко вдовица сия убогая множае всех вверже:
4 Nam omnes hi ex abundanti sibi miserunt in munera Dei: hæc autem ex eo, quod deest illi, omnem victum suum, quem habuit, misit.
вси бо сии от избытка своего ввергоша в дары Богови: сия же от лишения своего все житие, еже име, вверже.
5 Et quibusdam dicentibus de templo quod bonis lapidibus, et donis ornatum esset, dixit:
И неким глаголющым о церкви, яко камением добрым и сосуды украшена, рече:
6 Hæc, quæ videtis, venient dies, in quibus non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur.
сия яже видите, приидут дние, в няже не останет камень на камени, иже не разорится.
7 Interrogaverunt autem illum, dicentes: Præceptor, quando hæc erunt, et quod signum cum fieri incipient?
Вопросиша же Его, глаголюще: Учителю, когда убо сия будут? И что есть знамение, егда хотят сия быти?
8 Qui dixit: Videte ne seducamini: multi enim venient in nomine meo, dicentes quia ego sum: et tempus appropinquavit: nolite ergo ire post eos.
Он же рече: блюдите, да не прельщени будете: мнози бо приидут во имя Мое, глаголюще, яко Аз есмь: и время приближися. Не изыдите убо вслед их.
9 Cum autem audieritis prælia, et seditiones, nolite terreri: oportet primum hæc fieri, sed nondum statim finis.
Егда же услышите брани и нестроения, не убойтеся: подобает бо сим быти прежде: но не у абие кончина.
10 Tunc dicebat illis: Surget gens contra gentem, et regnum adversus regnum.
Тогда глаголаше им: востанет (бо) язык на язык, и царство на царство:
11 Et terræmotus magni erunt per loca, et pestilentiæ, et fames, terroresque de cælo, et signa magna erunt.
труси же велицы по местом и глади и пагубы будут, страхования же и знамения велия с небесе будут.
12 Sed ante hæc omnia iniicient vobis manus suas, et persequentur tradentes in synagogas, et custodias, trahentes ad reges, et præsides propter nomen meum:
Прежде же сих всех возложат на вы руки своя и ижденут, предающе на сонмища и темницы, ведомы к царем и владыкам, имене Моего ради:
13 continget autem vobis in testimonium.
прилучится же вам во свидетелство.
14 Ponite ergo in cordibus vestris non præmeditari quemadmodum respondeatis.
Положите убо на сердцах ваших, не прежде поучатися отвещавати:
15 Ego enim dabo vobis os, et sapientiam, cui non poterunt resistere, et contradicere omnes adversarii vestri.
Аз бо дам вам уста и премудрость, ейже не возмогут противитися или отвещати вси противляющиися вам.
16 Trademini autem a parentibus, et fratribus, et cognatis, et amicis, et morte afficient ex vobis:
Предани же будете и родители и братиею и родом и други, и умертвят от вас:
17 et eritis odio omnibus propter nomen meum:
и будете ненавидими от всех имене Моего ради:
18 et capillus de capite vestro non peribit.
и влас главы вашея не погибнет:
19 In patientia vestra possidebitis animas vestras.
в терпении вашем стяжите душы вашя.
20 Cum autem videritis circumdari ab exercitu Ierusalem, tunc scitote quia appropinquavit desolatio eius:
Егда же узрите обстоимь Иерусалим вои, тогда разумейте, яко приближися запустение ему:
21 tunc qui in Iudæa sunt, fugiant ad montes: et qui in medio eius, discedant: et qui in regionibus, non intrent in eam.
тогда сущии во Иудеи да бегают в горы: и иже посреде его, да исходят: и иже во странах, да не входят в онь:
22 Quia dies ultionis hi sunt, ut impleantur omnia, quæ scripta sunt.
яко дние отмщению сии суть, яко исполнитися всему писанному.
23 Væ autem prægnantibus, et nutrientibus in illis diebus. Erit enim pressura magna super terram, et ira populo huic.
Горе же имущым во утробе и доящым в тыя дни: будет бо беда велия на земли и гнев на людех сих,
24 Et cadent in ore gladii: et captivi ducentur in omnes Gentes. Et Ierusalem calcabitur a Gentibus: donec impleantur tempora nationum.
и падут во острии меча, и пленени будут во вся языки: и Иерусалим будет попираемь языки, дондеже скончаются времена язык.
25 Et erunt signa in sole, et luna, et stellis, et in terris pressura Gentium præ confusione sonitus maris, et fluctuum:
И будут знамения в солнце и луне и звездах: и на земли туга языком от нечаяния шума морскаго и возмущения,
26 arescentibus hominibus præ timore, et expectatione, quæ supervenient universo orbi: nam virtutes cælorum movebuntur:
издыхающым человеком от страха и чаяния грядущих на вселенную: силы бо небесныя подвигнутся,
27 et tunc videbunt Filium hominis venientem in nube cum potestate magna, et maiestate.
и тогда узрят Сына Человеческа грядуща на облацех с силою и славою многою.
28 His autem fieri incipientibus, respicite, et levate capita vestra: quoniam appropinquat redemptio vestra.
Начинающым же сим бывати, восклонитеся и воздвигните главы вашя: зане приближается избавление ваше.
29 Et dixit illis similitudinem: Videte ficulneam, et omnes arbores:
И рече притчу им: видите смоковницу и вся древа:
30 cum producunt iam ex se fructum, scitis quoniam prope est æstas.
егда прошибаются уже, видяще сами весте, яко близ жатва есть.
31 Ita et vos cum videritis hæc fieri, scitote quoniam prope est regnum Dei.
Тако и вы, егда узрите сия бывающа, ведите, яко близ есть Царствие Божие.
32 Amen dico vobis, quia non præteribit generatio hæc, donec omnia fiant.
Аминь глаголю вам, яко не имать прейти род сей, дондеже вся сия будут:
33 Cælum, et terra transibunt: verba autem mea non transibunt.
небо и земля мимо идет, а словеса Моя не имут прейти.
34 Attendite autem vobis, ne forte graventur corda vestra in crapula, et ebrietate, et curis huius vitæ: et superveniat in vos repentina dies illa:
Внемлите же себе, да не когда отягчают сердца ваша объядением и пиянством и печальми житейскими, и найдет на вы внезапу день той:
35 tamquam laqueus enim superveniet in omnes, qui sedent super faciem omnis terræ.
яко сеть бо приидет на вся живущыя на лицы всея земли:
36 Vigilate itaque, omni tempore orantes, ut digni habeamini fugere ista omnia, quæ futura sunt, et stare ante Filium hominis.
бдите убо на всяко время молящеся, да сподобитеся убежати всех сих хотящих быти, и стати пред Сыном Человеческим.
37 Erat autem diebus docens in templo: noctibus vero exiens, morabatur in monte, qui vocatur Oliveti.
Бе же во дни во церкви учя: нощию же исходя водворяшеся в горе нарицаемей Елеон.
38 Et omnis populus manicabat ad eum in templo audire eum.
И вси людие из утра прихождаху к Нему во церковь послушати Его.

< Lucam 21 >