Lucam 20
1 Et factum est in una dierum, docente illo populum in templo, et evangelizante, convenerunt principes sacerdotum, et scribæ cum senioribus,
ଅଥୈକଦା ଯୀଶୁ ର୍ମନିଦରେ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯନ୍ ଲୋକାନୁପଦିଶତି, ଏତର୍ହି ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଃ ପ୍ରାଞ୍ଚଶ୍ଚ ତନ୍ନିକଟମାଗତ୍ୟ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ
2 et aiunt dicentes ad illum: Dic nobis, in qua potestate hæc facis? aut: Quis est, qui dedit tibi hanc potestatem?
କଯାଜ୍ଞଯା ତ୍ୱଂ କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାନି କରୋଷି? କୋ ୱା ତ୍ୱାମାଜ୍ଞାପଯତ୍? ତଦସ୍ମାନ୍ ୱଦ|
3 Respondens autem Iesus, dixit ad illos: Interrogabo vos et ego unum verbum. Respondete mihi:
ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାନପି କଥାମେକାଂ ପୃଚ୍ଛାମି ତସ୍ୟୋତ୍ତରଂ ୱଦତ|
4 Baptismus Ioannis de cælo erat, an ex hominibus?
ଯୋହନୋ ମଜ୍ଜନମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମାନୁଷାଣାଂ ୱାଜ୍ଞାତୋ ଜାତଂ?
5 At illi cogitabant intra se, dicentes: Quia si dixerimus, de cælo, dicet: Quare ergo non credidistis illi?
ତତସ୍ତେ ମିଥୋ ୱିୱିଚ୍ୟ ଜଗଦୁଃ, ଯଦୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱଦାମସ୍ତର୍ହି ତଂ କୁତୋ ନ ପ୍ରତ୍ୟୈତ ସ ଇତି ୱକ୍ଷ୍ୟତି|
6 Si autem dixerimus, Ex hominibus, plebs universa lapidabit nos: certi sunt enim, Ioannem prophetam esse.
ଯଦି ମନୁଷ୍ୟସ୍ୟେତି ୱଦାମସ୍ତର୍ହି ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଅସ୍ମାନ୍ ପାଷାଣୈ ର୍ହନିଷ୍ୟନ୍ତି ଯତୋ ଯୋହନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦୀତି ସର୍ୱ୍ୱେ ଦୃଢଂ ଜାନନ୍ତି|
7 Et responderunt se nescire unde esset.
ଅତଏୱ ତେ ପ୍ରତ୍ୟୂଚୁଃ କସ୍ୟାଜ୍ଞଯା ଜାତମ୍ ଇତି ୱକ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୁମଃ|
8 Et Iesus ait illis: Neque ego dico vobis in qua potestate hæc facio.
ତଦା ଯୀଶୁରୱଦତ୍ ତର୍ହି କଯାଜ୍ଞଯା କର୍ମ୍ମାଣ୍ୟେତାତି କରୋମୀତି ଚ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ୱକ୍ଷ୍ୟାମି|
9 Cœpit autem dicere ad plebem parabolam hanc: Homo plantavit vineam, et locavit eam colonis: et ipse peregre fuit multis temporibus.
ଅଥ ଲୋକାନାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ସ ଇମାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାଂ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, କଶ୍ଚିଦ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ କୃତ୍ୱା ତତ୍ କ୍ଷେତ୍ରଂ କୃଷୀୱଲାନାଂ ହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପ୍ୟ ବହୁକାଲାର୍ଥଂ ଦୂରଦେଶଂ ଜଗାମ|
10 Et in tempore misit ad cultores servum, ut de fructu vineæ darent illi. Qui cæsum dimiserunt eum inanem.
ଅଥ ଫଲକାଲେ ଫଲାନି ଗ୍ରହୀତୁ କୃଷୀୱଲାନାଂ ସମୀପେ ଦାସଂ ପ୍ରାହିଣୋତ୍ କିନ୍ତୁ କୃଷୀୱଲାସ୍ତଂ ପ୍ରହୃତ୍ୟ ରିକ୍ତହସ୍ତଂ ୱିସସର୍ଜୁଃ|
11 Et addidit alterum servum mittere. Illi autem hunc quoque cædentes, et afficientes contumelia, dimiserunt inanem.
ତତଃ ସୋଧିପତିଃ ପୁନରନ୍ୟଂ ଦାସଂ ପ୍ରେଷଯାମାସ, ତେ ତମପି ପ୍ରହୃତ୍ୟ କୁୱ୍ୟୱହୃତ୍ୟ ରିକ୍ତହସ୍ତଂ ୱିସସୃଜୁଃ|
12 Et addidit tertium mittere: qui et illum vulnerantes eiecerunt.
ତତଃ ସ ତୃତୀଯୱାରମ୍ ଅନ୍ୟଂ ପ୍ରାହିଣୋତ୍ ତେ ତମପି କ୍ଷତାଙ୍ଗଂ କୃତ୍ୱା ବହି ର୍ନିଚିକ୍ଷିପୁଃ|
13 Dixit autem dominus vineæ: Quid faciam? Mittam filium meum dilectum: forsitan, cum hunc viderint, verebuntur.
ତଦା କ୍ଷେତ୍ରପତି ର୍ୱିଚାରଯାମାସ, ମମେଦାନୀଂ କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ମମ ପ୍ରିଯେ ପୁତ୍ରେ ପ୍ରହିତେ ତେ ତମୱଶ୍ୟଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସମାଦରିଷ୍ୟନ୍ତେ|
14 Quem cum vidissent coloni, cogitaverunt intra se, dicentes: Hic est heres, occidamus illum, ut nostra fiat hereditas.
କିନ୍ତୁ କୃଷୀୱଲାସ୍ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ପରସ୍ପରଂ ୱିୱିଚ୍ୟ ପ୍ରୋଚୁଃ, ଅଯମୁତ୍ତରାଧିକାରୀ ଆଗଚ୍ଛତୈନଂ ହନ୍ମସ୍ତତୋଧିକାରୋସ୍ମାକଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
15 Et eiectum illum extra vineam, occiderunt. Quid ergo faciet illis dominus vineæ?
ତତସ୍ତେ ତଂ କ୍ଷେତ୍ରାଦ୍ ବହି ର୍ନିପାତ୍ୟ ଜଘ୍ନୁସ୍ତସ୍ମାତ୍ ସ କ୍ଷେତ୍ରପତିସ୍ତାନ୍ ପ୍ରତି କିଂ କରିଷ୍ୟତି?
16 Veniet, et perdet colonos istos, et dabit vineam aliis. Quo audito, dixerunt illi: Absit.
ସ ଆଗତ୍ୟ ତାନ୍ କୃଷୀୱଲାନ୍ ହତ୍ୱା ପରେଷାଂ ହସ୍ତେଷୁ ତତ୍କ୍ଷେତ୍ରଂ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି; ଇତି କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ଽୱଦନ୍ ଏତାଦୃଶୀ ଘଟନା ନ ଭୱତୁ|
17 Ille autem aspiciens eos ait: Quid est ergo hoc, quod scriptum est: Lapidem, quem reprobaverunt ædificantes, hic factus est in caput anguli?
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁସ୍ତାନୱଲୋକ୍ୟ ଜଗାଦ, ତର୍ହି, ସ୍ଥପତଯଃ କରିଷ୍ୟନ୍ତି ଗ୍ରାୱାଣଂ ଯନ୍ତୁ ତୁଚ୍ଛକଂ| ପ୍ରଧାନପ୍ରସ୍ତରଃ କୋଣେ ସ ଏୱ ହି ଭୱିଷ୍ୟତି| ଏତସ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରୀଯୱଚନସ୍ୟ କିଂ ତାତ୍ପର୍ୟ୍ୟଂ?
18 Omnis, qui ceciderit super illum lapidem, conquassabitur: super quem autem ceciderit, comminuet illum.
ଅପରଂ ତତ୍ପାଷାଣୋପରି ଯଃ ପତିଷ୍ୟତି ସ ଭଂକ୍ଷ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ଯସ୍ୟୋପରି ସ ପାଷାଣଃ ପତିଷ୍ୟତି ସ ତେନ ଧୂଲିୱଚ୍ ଚୂର୍ଣୀଭୱିଷ୍ୟତି|
19 Et quærebant principes sacerdotum, et scribæ mittere in illum manus illa hora: et timuerunt populum: cognoverunt enim quod ad ipsos dixerit similitudinem hanc.
ସୋସ୍ମାକଂ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତମିମଂ କଥିତୱାନ୍ ଇତି ଜ୍ଞାତ୍ୱା ପ୍ରଧାନଯାଜକା ଅଧ୍ୟାପକାଶ୍ଚ ତଦୈୱ ତଂ ଧର୍ତୁଂ ୱୱାଞ୍ଛୁଃ କିନ୍ତୁ ଲୋକେଭ୍ୟୋ ବିଭ୍ୟୁଃ|
20 Et observantes miserunt insidiatores, qui se iustos simularent, ut caparent eum in sermone, ut traderent illum principatui, et potestati præsidis.
ଅତଏୱ ତଂ ପ୍ରତି ସତର୍କାଃ ସନ୍ତଃ କଥଂ ତଦ୍ୱାକ୍ୟଦୋଷଂ ଧୃତ୍ୱା ତଂ ଦେଶାଧିପସ୍ୟ ସାଧୁୱେଶଧାରିଣଶ୍ଚରାନ୍ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ପ୍ରେଷଯାମାସୁଃ|
21 Et interrogaverunt eum, dicentes: Magister, scimus quia recte dicis, et doces: et non accipis personam, sed viam Dei in veritate doces:
ତଦା ତେ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ହେ ଉପଦେଶକ ଭୱାନ୍ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯନ୍ ଉପଦିଶତି, କମପ୍ୟନପେକ୍ଷ୍ୟ ସତ୍ୟତ୍ୱେନୈଶ୍ୱରଂ ମାର୍ଗମୁପଦିଶତି, ୱଯମେତଜ୍ଜାନୀମଃ|
22 licet nobis tributum dare Cæsari, an non?
କୈସରରାଜାଯ କରୋସ୍ମାଭି ର୍ଦେଯୋ ନ ୱା?
23 Considerans autem dolum illorum, dixit ad eos: Quid me tentatis?
ସ ତେଷାଂ ୱଞ୍ଚନଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱାୱଦତ୍ କୁତୋ ମାଂ ପରୀକ୍ଷଧ୍ୱେ? ମାଂ ମୁଦ୍ରାମେକଂ ଦର୍ଶଯତ|
24 Ostendite mihi denarium: Cuius habet imaginem, et inscriptionem? Respondentes dixerunt ei: Cæsaris.
ଇହ ଲିଖିତା ମୂର୍ତିରିଯଂ ନାମ ଚ କସ୍ୟ? ତେଽୱଦନ୍ କୈସରସ୍ୟ|
25 Et ait illis: Reddite ergo quæ sunt Cæsaris, Cæsari: et quæ sunt Dei, Deo.
ତଦା ସ ଉୱାଚ, ତର୍ହି କୈସରସ୍ୟ ଦ୍ରୱ୍ୟଂ କୈସରାଯ ଦତ୍ତ; ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୁ ଦ୍ରୱ୍ୟମୀଶ୍ୱରାଯ ଦତ୍ତ|
26 Et non potuerunt verbum eius reprehendere coram plebe: et mirati in responso eius, tacuerunt.
ତସ୍ମାଲ୍ଲୋକାନାଂ ସାକ୍ଷାତ୍ ତତ୍କଥାଯାଃ କମପି ଦୋଷଂ ଧର୍ତୁମପ୍ରାପ୍ୟ ତେ ତସ୍ୟୋତ୍ତରାଦ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟଂ ମନ୍ୟମାନା ମୌନିନସ୍ତସ୍ଥୁଃ|
27 Accesserunt autem quidam Sadducæorum, qui negant esse resurrectionem, et interrogaverunt eum,
ଅପରଞ୍ଚ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାନାନଙ୍ଗୀକାରିଣାଂ ସିଦୂକିନାଂ କିଯନ୍ତୋ ଜନା ଆଗତ୍ୟ ତଂ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
28 dicentes: Magister, Moyses scripsit nobis: Si frater alicuius mortuus fuerit habens uxorem, et hic sine liberis fuerit, ut accipiat eam frater eius uxorem, et suscitet semen fratri suo:
ହେ ଉପଦେଶକ ଶାସ୍ତ୍ରେ ମୂସା ଅସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀତି ଲିଲେଖ ଯସ୍ୟ ଭ୍ରାତା ଭାର୍ୟ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ନିଃସନ୍ତାନୋ ମ୍ରିଯତେ ସ ତଜ୍ଜାଯାଂ ୱିୱହ୍ୟ ତଦ୍ୱଂଶମ୍ ଉତ୍ପାଦଯିଷ୍ୟତି|
29 septem ergo fratres erant: et primus accepit uxorem, et mortuus est sine filiis.
ତଥାଚ କେଚିତ୍ ସପ୍ତ ଭ୍ରାତର ଆସନ୍ ତେଷାଂ ଜ୍ୟେଷ୍ଠୋ ଭ୍ରାତା ୱିୱହ୍ୟ ନିରପତ୍ୟଃ ପ୍ରାଣାନ୍ ଜହୌ|
30 Et sequens accepit illam, et ipse mortuus est sine filio.
ଅଥ ଦ୍ୱିତୀଯସ୍ତସ୍ୟ ଜାଯାଂ ୱିୱହ୍ୟ ନିରପତ୍ୟଃ ସନ୍ ମମାର| ତୃତୀଯଶ୍ଚ ତାମେୱ ୱ୍ୟୁୱାହ;
31 Et tertius accepit illam. Similiter et omnes septem, et non reliquerunt semen, et mortui sunt.
ଇତ୍ଥଂ ସପ୍ତ ଭ୍ରାତରସ୍ତାମେୱ ୱିୱହ୍ୟ ନିରପତ୍ୟାଃ ସନ୍ତୋ ମମ୍ରୁଃ|
32 Novissime omnium mortua est et mulier.
ଶେଷେ ସା ସ୍ତ୍ରୀ ଚ ମମାର|
33 In resurrectione ergo, cuius eorum erit uxor? Siquidem septem habuerunt eam uxorem.
ଅତଏୱ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାନକାଲେ ତେଷାଂ ସପ୍ତଜନାନାଂ କସ୍ୟ ସା ଭାର୍ୟ୍ୟା ଭୱିଷ୍ୟତି? ଯତଃ ସା ତେଷାଂ ସପ୍ତାନାମେୱ ଭାର୍ୟ୍ୟାସୀତ୍|
ତଦା ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଏତସ୍ୟ ଜଗତୋ ଲୋକା ୱିୱହନ୍ତି ୱାଗ୍ଦତ୍ତାଶ୍ଚ ଭୱନ୍ତି (aiōn g165)
35 illi vero qui digni habebuntur sæculo illo, et resurrectione ex mortuis, neque nubent, neque ducent uxores: (aiōn g165)
କିନ୍ତୁ ଯେ ତଜ୍ଜଗତ୍ପ୍ରାପ୍ତିଯୋଗ୍ୟତ୍ୱେନ ଗଣିତାଂ ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି ଶ୍ମଶାନାଚ୍ଚୋତ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି ତେ ନ ୱିୱହନ୍ତି ୱାଗ୍ଦତ୍ତାଶ୍ଚ ନ ଭୱନ୍ତି, (aiōn g165)
36 neque enim ultra mori potuerunt: æquales enim Angelis sunt, et filii sunt Dei: cum sint filii resurrectionis.
ତେ ପୁନ ର୍ନ ମ୍ରିଯନ୍ତେ କିନ୍ତୁ ଶ୍ମଶାନାଦୁତ୍ଥାପିତାଃ ସନ୍ତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସନ୍ତାନାଃ ସ୍ୱର୍ଗୀଯଦୂତାନାଂ ସଦୃଶାଶ୍ଚ ଭୱନ୍ତି|
37 Quia vero resurgant mortui, et Moyses ostendit secus rubum, sicut dicit Dominum, Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Iacob.
ଅଧିକନ୍ତୁ ମୂସାଃ ସ୍ତମ୍ବୋପାଖ୍ୟାନେ ପରମେଶ୍ୱର ଈବ୍ରାହୀମ ଈଶ୍ୱର ଇସ୍ହାକ ଈଶ୍ୱରୋ ଯାକୂବଶ୍ଚେଶ୍ୱର ଇତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ମୃତାନାଂ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାନସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଲିଲେଖ|
38 Deus autem non est mortuorum, sed vivorum: omnes enim vivunt ei.
ଅତଏୱ ଯ ଈଶ୍ୱରଃ ସ ମୃତାନାଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ନ କିନ୍ତୁ ଜୀୱତାମେୱ ପ୍ରଭୁଃ, ତନ୍ନିକଟେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଜୀୱନ୍ତଃ ସନ୍ତି|
39 Respondentes autem quidam scribarum, dixerunt ei: Magister, bene dixisti.
ଇତି ଶ୍ରୁତ୍ୱା କିଯନ୍ତୋଧ୍ୟାପକା ଊଚୁଃ, ହେ ଉପଦେଶକ ଭୱାନ୍ ଭଦ୍ରଂ ପ୍ରତ୍ୟୁକ୍ତୱାନ୍|
40 Et amplius non audebant eum quidquam interrogare.
ଇତଃ ପରଂ ତଂ କିମପି ପ୍ରଷ୍ଟଂ ତେଷାଂ ପ୍ରଗଲ୍ଭତା ନାଭୂତ୍|
41 Dixit autem ad illos: Quomodo dicunt Christum, filium esse David?
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତାନ୍ ଉୱାଚ, ଯଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ସ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ ଏତାଂ କଥାଂ ଲୋକାଃ କଥଂ କଥଯନ୍ତି?
42 Et ipse David dicit in libro Psalmorum: Dixit Dominus Domino meo, sede a dextris meis,
ଯତଃ ମମ ପ୍ରଭୁମିଦଂ ୱାକ୍ୟମୱଦତ୍ ପରମେଶ୍ୱରଃ| ତୱ ଶତ୍ରୂନହଂ ଯାୱତ୍ ପାଦପୀଠଂ କରୋମି ନ| ତାୱତ୍ କାଲଂ ମଦୀଯେ ତ୍ୱଂ ଦକ୍ଷପାର୍ଶ୍ୱ ଉପାୱିଶ|
43 donec ponam inimicos tuos, scabellum pedum tuorum?
ଇତି କଥାଂ ଦାଯୂଦ୍ ସ୍ୱଯଂ ଗୀତଗ୍ରନ୍ଥେଽୱଦତ୍|
44 David ergo Dominum illum vocat: et quomodo filius eius est?
ଅତଏୱ ଯଦି ଦାଯୂଦ୍ ତଂ ପ୍ରଭୁଂ ୱଦତି, ତର୍ହି ସ କଥଂ ତସ୍ୟ ସନ୍ତାନୋ ଭୱତି?
45 Audiente autem omni populo, dixit discipulis suis:
ପଶ୍ଚାଦ୍ ଯୀଶୁଃ ସର୍ୱ୍ୱଜନାନାଂ କର୍ଣଗୋଚରେ ଶିଷ୍ୟାନୁୱାଚ,
46 Attendite a scribis, qui volunt ambulare in stolis, et amant salutationes in foro, et primas cathedras in synagogis, et primos discubitus in conviviis:
ଯେଽଧ୍ୟାପକା ଦୀର୍ଘପରିଚ୍ଛଦଂ ପରିଧାଯ ଭ୍ରମନ୍ତି, ହଟ୍ଟାପଣଯୋ ର୍ନମସ୍କାରେ ଭଜନଗେହସ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚାସନେ ଭୋଜନଗୃହସ୍ୟ ପ୍ରଧାନସ୍ଥାନେ ଚ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ
47 qui devorant domos viduarum, simulantes longam orationem. Hi accipient damnationem maiorem.
ୱିଧୱାନାଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଂ ଗ୍ରସିତ୍ୱା ଛଲେନ ଦୀର୍ଘକାଲଂ ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତେ ଚ ତେଷୁ ସାୱଧାନା ଭୱତ, ତେଷାମୁଗ୍ରଦଣ୍ଡୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
