Iohannem 4
1 Ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisæi quod Iesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Ioannes,
Aru jitia Jisu jani loise Pharisee khan pora Tai he John pora bhi bisi manu ke baptizma dikene chela bonai loise koi kene,
2 (quamquam Iesus non baptizaret, sed discipuli eius)
- kintu Jisu pora nohoi kene Tai laga chela khan he baptizma di thakise-
3 reliquit Iudæam, et abiit iterum in Galilæam.
Titia Tai Judea desh chari kene Galilee jaga phale jai jaise.
4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
Kintu Tai Samaria jaga paar kori kene jabo dorkar thakise.
5 Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar: iuxta prædium, quod dedit Iacob Ioseph filio suo.
Karone Tai Samaria laga nogor, Sychar te ahise, etu jaga to Jacob pora tai laga chokra Joseph ke diya jaga usorte thakise.
6 Erat autem ibi fons Iacob. Iesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta.
Ta te Jacob laga kuha bhi thakise. Aru Jisu safar kora pora hairan koi kene etu kuha usorte bohi jaise, aru etu somoi baroh baji nisena asele.
7 Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Iesus: Da mihi bibere.
Titia ekjon Samaria laga mahila pani lobole ahise, aru Jisu taike koise, “Moike pani khila bhi.”
8 (Discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent.)
Etu homoi te Tai chela khan to kha luwa kini bole nogor te jai kene asele.
9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana: Quomodo tu Iudæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana? Non enim coutuntur Iudæi Samaritanis.
Titia Samaria laga mahila Taike koise, “Kineka Apuni Yehudi hoi kene moi Samaria mahila ke pani khila bhi koi kene mangi ase?” Kelemane Yehudi khan Samaria manu khan logote eku bhi lenden nakore.
10 Respondit Iesus, et dixit ei: Si scires donum Dei, et quis est, qui dicit tibi: Da mihi bibere: tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.
Jisu taike jowab di koise, “Jodi tumi Isor laga daan ke janile, aru kun pora tumike koi ase, ‘Moike pani khila bhi,’ titia tumi Tai logote mangibo, aru Tai tumike jibon laga pani dibole asele.”
11 Dicit ei mulier: Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est: unde ergo habes aquam vivam?
Mahila pora Taike koise, “Sahab, Apuni logote pani ulabole baltin nai, aru kuha bhi ghalta ase. To jibon pani kot pora Apuni logote ase?
12 Numquid tu maior es patre nostro Iacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii eius, et pecora eius?
Kile, Apuni to amikhan laga baba Jacob pora bhi dangor ase naki, jun he etu kuha amikhan ke dise? Aru tai nijor bacha khan aru nijor pala janwar sob etu te khabole dise?”
13 Respondit Iesus, et dixit ei: Omnis, qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum:
Jisu taike jowab di koise, “Jun bhi etu pani khabo aru bhi pyaas lagi jabo,
15 Dicit ad eum mulier: Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam: neque veniam huc haurire.
Etu mahila Taike koise, “Sahab, moi aru pyaas nalagibole aru pani lobole iman dur nahibole etu pani moike dibi.”
16 Dicit ei Iesus: Vade, voca virum tuum, et veni huc.
Jisu taike koise, “Jabi, aru tumi laga mota ke yate loi anibi.”
17 Respondit mulier, et dixit: Non habeo virum. Dicit ei Iesus: Bene dixisti, quia non habeo virum:
Etu mahila koise, “Moi laga mota nai.” Jisu taike koise, “Tumi ‘moi laga mota nai’ kowa to thik koise.”
18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir: hoc vere dixisti.
Kelemane tumi pans-ta mota thakisele, aru etiya jun logote tumi thaki ase etu bhi tumi laga mota nohoi kowa, tumi hosa koise.”
19 Dicit ei mulier: Domine, video quia Propheta es tu.
Aru mahila pora Taike koise, “Sahab, moi janise Apuni ekjon bhabobadi ase.”
20 Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Ierosolymis est locus, ubi adorare oportet.
Ami laga baba khan etu porbot pora aradhana kori thakise, aru Apuni koi ase manu khan aradhana kori bole jaga to Jerusalem he hoi.”
21 Dicit ei Iesus: Mulier crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Ierosolymis adorabitis Patrem.
Jisu taike koise, “O mahila, Ami laga kotha biswas koribi, tumikhan etu porbot te bhi aru Jerusalem sheher te bhi Baba ke aradhana kori bole napara somoi ahi ase.
22 Vos adoratis quod nescitis: nos adoramus quod scimus, quia salus ex Iudæis est.
Tumikhan najana ke aradhana kore, amikhan to junke aradhana kore jani kene kore, kelemane poritran to Yehudi pora ase.
23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum.
Kintu somoi ahi ase, aru etiya ahise, hosa te aradhana kora khan atma pora Isor ke aradhana hobo lage, Baba eneka khan ke he bisare, jun atma te aradhana kore.
24 Spiritus est Deus: et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare.
Isor to Atma ase, aru kun Taike aradhana koribo atma aru hosa te aradhana koribo lage.”
25 Dicit ei mulier: Scio quia Messias venit, (qui dicitur Christus.) cum ergo venerit ille, nobis annunciabit omnia.
Etu maiki Taike koise, “Moi jani ase Massiha ahibo kotha to, junke Khrista koi, jitia Tai ahibo, Tai sob kotha amikhan ke koi dibo.”
26 Dicit ei Iesus: Ego sum, qui loquor tecum.
Jisu taike koise, “Moi he tai ase, ekjon tumi logote kotha kori ase.”
27 Et continuo venerunt discipuli eius: et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit: Quid quæris, aut Quid loqueris cum ea?
Titia Tai laga chela khan Tai kunba mahila logote kotha kora dikhi kene asurit hoise, kintu kun bhi Tai ki lage aru kele Jisu tai logot te kotha kori ase koi kene huda nai.
28 Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus:
Aru tai laga pani daba chari kene, etu mahila nogor te dauri jaise, aru manu khan ke koise.
29 Venite, et videte hominem, qui dixit mihi omnia quæcumque feci: Numquid ipse est Christus?
“Ahibi aru ekjon ke sabi, moi ki korise etu sob Tai koi dise, etu Khrista kowa to nohoi na?”
30 Exierunt ergo de civitate, et veniebant ad eum.
Karone taikhan town pora ulaikene Tai logote ahise.
31 Interea rogabant eum discipuli, dicentes: Rabbi, manduca.
Etu somoite Tai chela khan Taike koise, “Rabbi, kiba khabi.”
32 Ille autem dicit eis: Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis.
Kintu Tai taikhan ke koise, “Tumikhan najana kiba kha luwa Ami logote ase.”
33 Dicebant ergo discipuli ad invicem: Numquid aliquis attulit ei manducare?
Titia chela khan apaste kotha korise, “Kunba pora khabole kiba Taike dise na, diya nai?”
34 Dicit eis Iesus: Meus cibus est ut faciam voluntatem eius, qui misit me, ut perficiam opus eius.
Jisu taikhan ke koise, “Ami laga kha luwa to Moike pathai diya laga itcha ke pura kori diya to he ase.
35 Nonne vos dicitis, Quod adhuc quattuor menses sunt, et messis venit? Ecce, dico vobis: Levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt iam ad messem.
Kile tumikhan nokoi, ‘Kati bole aru bhi char mohina baki ase’? Sabi, Moi tumikhan ke koi ase, suku uthaikene kheti ke sabi, eitu khan kati bole paaki kene boga hoi jaise!
36 Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam: ut, et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit. (aiōnios g166)
Aru jun dhaan katikena nijor mojdur pabo, aru phol khan sob joma kori kene anonto jibon karone rakhidibo, titia jun manu bijon hissi dise aru jun dhaan katise, tai duijon mili anondo kori thaki jabo. (aiōnios g166)
37 In hoc enim est verbum verum: quia alius est qui seminat, et alius est qui metit.
Kelemane, ‘Ekjon bijon hissi dise, aru dusra kati thake’ kowa kotha to hosa ase.
38 Ego misi vos metere quod vos non laborastis: alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis.
Tumikhan pora hissi kene narakha jagate kati bole Moi tumikhan ke pathai ase. Dusra khan pora hissi dise, aru tumikhan to taikhan laga kaam ke bhag luwa he ase.”
39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis: Quia dixit mihi omnia quæcumque feci.
Aru etu sheher te thaka Samaria manu khan Taike biswas kori loise, kelemane etu mahila he eneka koise, “Moi age te ki korise sob Tai moike koi dise.”
40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.
Karone jitia Samaria manu khan Tai logote ahise, taikhan pora Taike arubi taikhan logote thakibi koi kene binti korise, etu pora Tai ta te dui din rukhi jaise.
41 Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem eius.
Aru Tai kotha pora bisi manu biswas kori loise.
42 Et mulieri dicebant: Quia iam non propter tuam loquelam credimus: ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.
Titia taikhan etu mahila ke koise, “Etiya to amikhan apuni kowa karone nohoi, kintu amikhan nijor kaan pora Taike huni loise, aru jani loise, Tai he hosa ase, duniya laga Tran-Korta ase.”
43 Post duos autem dies exiit inde: et abiit in Galilæam.
Aru dui din pichete Tai ta te pora Galilee jagate jai jaise.
44 Ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia Propheta in sua patria honorem non habet.
Kelemane Jisu Tai nijor koisele, ekjon bhabobadi tai nijor desh te hoile sonman napai.
45 Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Ierosolymis in die festo: et ipsi enim venerant ad diem festum.
Jitia Tai Galilee te ahise, Galilee manu khan pora Taike khushi paikena grohon korise, ki kaam Tai purbb somoite Jerusalem te korise, taikhan etu sob dikhise kele koile taikhan bhi purbb te jaisele.
46 Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cuius filius infirmabatur Capharnaum.
Titia Tai aru Galilee te thaka Cana te ahise, kot te Tai pani pora draikha-ros bonai disele. Ta te ekjon daruga laga chokra Capernaum te bemar thakisele.
47 Hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium eius: incipiebat enim mori.
Jitia Jisu Judea pora Galilee te ahi ahise koi kene tai hunise, tai binti loi kene Tai logote ahise, aru tai laga chokra ke bhal kori dibi koise, kelemane tai mori bole hoi thakise.
48 Dixit ergo Iesus ad eum: Nisi signa, et prodigia videritis, non creditis.
Titia Jisu taike koise, “Jitia tak tumikhan chihna aru asurit kaam nadikhibo, titia tak biswas nokorile.”
49 Dicit ad eum regulus: Domine, descende prius quam moriatur filius meus.
Daruga pora Taike koise, “Sahab ami laga bacha namora age te ahibi.”
50 Dicit ei Iesus: Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni, quem dixit ei Iesus, et ibat.
Jisu taike koise, “Jabi. Tumi laga chokra jinda ase.” Etu manu Jisu taike kowa ke biswas korise, aru jai jaise.
51 Iam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nunciaverunt dicentes, quia filius eius viveret.
Kitia tai rasta te thakise, tai laga nokorkhan polai ahi taike lok paise aru koise, apuni laga chokra jinda hoise.
52 Interrogabat ergo horam ab eis, in qua melius habuerit. Et dixerunt ei: Quia heri hora septima reliquit eum febris.
Aru tai taikhan ke hudise, thik ki somoite chokra to bhal hoise. Aru taikhan koise, “Juwa kali thik ek baji somoite bukhar taike chari jaise.”
53 Cognovit ergo pater, quia illa hora erat, in qua dixit ei Iesus: Filius tuus vivit: et credidit ipse, et domus eius tota.
Titia tai jani loise, etu somoi Jisu taike kowa thik somoite asele, “Tumi laga chokra jinda ase.” Aru tai aru tai ghor manu sob biswas kori loise.
54 Hoc iterum secundum signum fecit Iesus, cum venisset a Iudæa in Galilæam.
Jisu pora Judea ke chari kene Galilee te ahise, titia tai etu dusra chihna kori dikhai diya asele.
